Curator van The Flex Company B.V./Bestuurders

Een bv die een onderneming dreef die zich bezighield met het verzorgen van productdisplays in winkels, is gefailleerd. De rechtstreekse en de middellijke bestuurders hebben kort voor faillissement alle activa verkocht onder verrekening van de koopprijs. De curator ageert tegen het complex van rechtshandelingen dat besloten lag aan, dan wel voortvloeide uit deze activatransactie op basis van onder andere faillissementspauliana en stelt de bestuurders aansprakelijk voor het faillissementstekort ex artikel 2:248 BW. De rechtbank acht de activatransactie onder verrekening van de koopprijs aanvaardbaar voor zover de verkochte activa verpand waren. Voor het overige was de transactie paulianeus. De rechtbank acht niet aannemelijk dat het paulianeuze deel van de transactie ook een belangrijke oorzaak was van het faillissement. Daarop strandt volgens de rechtbank de bestuurdersaansprakelijkheidsvordering. Omdat er in het vonnis nog punten zijn waarover partijen zich nader mogen uitlaten of bewijs mogen leveren, wordt de vordering uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid nog niet daadwerkelijk afgewezen.

Bestuurder/Curator van Stichting Infinity Ventures

Drie bestuurders van een stichting die zich bezighield met budgetbeheer en schuldbemiddeling, zijn door de curator in het faillissement van de stichting aansprakelijk gesteld op grond van artikel 2:9 BW. De reden hiervoor is dat de administratie niet op orde was en gelden van cliënten zijn gebruikt door de stichting. De rechtbank heeft de bestuurders veroordeeld. Een van de bestuurders, de schoonvader van de bestuurder die daadwerkelijk aan de touwtjes trok, gaat in hoger beroep. De schoonvader meent dat hij zich kan disculperen. Het hof oordeelt dat dit niet het geval is. De schoonvader heeft zich ten onrechte niet bemoeid met het bestuur van de stichting en het bestuur overgelaten aan zijn schoonzoon, ondanks signalen dat het niet goed ging. Ook in hoger beroep blijft de schoonvader daarom aansprakelijk.

Geschil tussen de aandeelhouders van Buro Antares B.V. over de ‘bad leaver’ clausule en het non-concurrentiebeding in de aandeelhoudersovereenkomst

De aandeelhouders van een besloten vennootschap hebben een aandeelhoudersovereenkomst gesloten met daarin onder meer een aanbiedingsplicht, een bad leaver bepaling en een non-concurrentiebeding. Nadat de vennootschap de managementovereenkomst met één van de aandeelhouders  heeft opgezegd, vordert een andere aandeelhouder dat de aandeelhouder wiens managementovereenkomst is opgezegd zijn aandelen levert tegen de nominale waarde conform de bad leaver bepaling. De aandeelhouder wiens managementovereenkomst is opgezegd, vordert in reconventie dat de aandelen worden gewaardeerd volgens de good leaver bepaling. Verder vordert hij dat hij niet aan het non-concurrentiebeding kan worden gehouden. De rechtbank heeft de vordering van de ene aandeelhouder toegewezen en de andere aandeelhouder veroordeeld tot levering van zijn aandelen conform de bad leaver bepaling. De reden voor toewijzing door de rechtbank ligt in het feit dat de aandeelhouder onvoldoende gemotiveerd heeft betwist dat sprake is van het ontbreken van draagvlak onder de werknemers, wat toepassing van de bad leaver bepaling met zich brengt. De vordering in reconventie van de laatstgenoemde aandeelhouder, om niet langer aan het non-concurrentiebeding gebonden te zijn, wordt door de rechtbank afgewezen. Het hoger beroep daartegen van de veroordeelde aandeelhouder slaagt niet. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank. Het hof legt de bad leaver bepaling uit volgens de Haviltex-methode. De wijze van het eindigen van de betrokkenheid, in casu het opzeggen van de managementovereenkomst in plaats van ontbinding van de arbeidsovereenkomst (zoals in de aandeelhoudersovereenkomst staat), doet er volgens het hof niet toe. De aandeelhouders, die bij het opstellen van de aandeelhoudersovereenkomst geen deskundige bijstand hebben gehad, hadden voor ogen om de bad leaver regeling toe te passen als de betrokkenheid van de aandeelhouder eindigt, ongeacht de wijze waarop die eindigt. Het hof vindt toepassing van de non-concurrentiebepaling niet in strijd met de redelijkheid en billijkheid; het is aan de aandeelhouder zelf te wijten dat de aandelenoverdracht op zich laat wachten waardoor de duur van het non-concurrentiebeding navenant langer is geworden.

Herroeping ontbindingsbesluit

Een bv is bij besluit van de algemene vergadering in 2009 ontbonden en in 2010 uit het handelsregister uitgeschreven. Om een destijds door haar gelegd beslag op onroerende zaken van een debiteur te kunnen opheffen, heeft de bv in 2022 een herroepingsbesluit genomen. De bv verzoekt vervolgens de rechtbank om voor recht te verklaren dat het ontbindingsbesluit is herroepen. De Hoge Raad heeft in de Rifgat-beschikking uit 2014 de kaders gegeven die gelden bij het herroepen van een ontbindingsbesluit, nu deze rechtsfiguur niet bij wet is geregeld. De rechtbank toetst aan deze criteria en oordeelt dat daaraan is voldaan. Het verzoek wordt toegewezen.

Enquête DMARC Advisor B.V.

OK; enquête. Tweede fase. Enerzijds verzoekt de enig aandeelhouder en bestuurder van een vennootschap de OK vast te stellen dat er sprake is van wanbeleid binnen deze vennootschap en dat de voormalig meerderheidsaandeelhouder van deze vennootschap daarvoor verantwoordelijk is. Anderzijds verzoekt de voormalig meerderheidsaandeelhouder van de vennootschap de OK vast te stellen dat er sprake is van wanbeleid binnen de vennootschap en dat de enig aandeelhouder en bestuurder daarvoor verantwoordelijk is. De OK oordeelt dat uit het onderzoeksverslag is gebleken van wanbeleid en dat de voormalig meerderheidsaandeelhouder daarvoor verantwoordelijk is.

Kolkman q.q./Bestuurder failliete bv

De bestuurder is op grond van artikel 2:248 BW aansprakelijk. Hangende een onderzoek door het OM op verdenking van witwassen door een vennootschap en haar bestuurder, is de vennootschap in staat van faillissement verklaard. De curator beroept zich op de bevindingen van het OM, waaruit blijkt dat niet is voldaan aan de boekhoudverplichting. De bestuurder slaagt er niet in de bewijsvermoedens te weerleggen.

Vermunt q.q./N.R. Bouw B.V. c.s.

Een curator heeft een aantal (middellijk) bestuurders aansprakelijk gesteld op grond van artikel 2:248 BW. De curator stelt onder meer dat de boekhoudplicht is geschonden. De bestuurders hebben gesteld dat de curator kon beschikken over de volledige administratie. Het hof ’s-Hertogenbosch heeft zich aangesloten bij deze stelling. De advocaat van de bestuurders zou de curator erop hebben gewezen dat hij over de hele administratie zou beschikken en de curator heeft daarop niet gereageerd. Het hof wijst de vordering van de curator af. De Hoge Raad casseert de uitspraak van het hof in verband met een motiveringsgebrek, omdat uit de gedingstukken volgt dat de curator gemotiveerd heeft betoogd dat de administratie die hij had ontvangen niet volledig was.

Bestuurder Drent Holding B.V./Klein q.q.

Twee bestuurders zijn door het hof veroordeeld tot betaling van schadevergoeding aan de curator wegens selectieve betaling op grond van artikel 6:162 BW, een zogenoemde Peeters/Gatzen-vordering. Beide bestuurders gaan in cassatie, omdat zij menen dat het hof buiten de grenzen van de rechtsstrijd is getreden. De curator zou slechts onrechtmatig handelen jegens de vennootschap aan zijn vordering ten grondslag hebben gelegd en niet onrechtmatig handelen jegens de gezamenlijke schuldeisers. De Hoge Raad laat het oordeel van het hof in stand. Volgens de Hoge Raad had het hof uit de stellingen van de curator mogen afleiden dat hij met zijn vordering de boedel wilde herstellen en het te ontvangen bedrag wilde verdelen onder de schuldeisers en daarmee onmiskenbaar de bedoeling had het belang van de schuldeisers te behartigen.

Conservatrix Group S.A.R.L./De Staat der Nederlanden

Deze zaak betreft een cassatieberoep tegen de tussenbeschikking van de OK in een schadeloosstellingsprocedure op grond van artikel 3:159ab lid 1 Wft (oud). In die tussenbeschikking gelast de OK een deskundigenbericht op basis waarvan moet worden vastgesteld wat de waarde van de aandelen van de gedwongen verkochte vennootschap is op de door de OK vastgestelde peildatum, als sprake zou zijn van een vrijwillige overname. Om te voorkomen dat het deskundigenbericht zal berusten op uitgangspunten die achteraf niet juist blijken te zijn, biedt de OK de mogelijkheid om aanstonds cassatieberoep in te stellen tegen de tussenbeschikking. Partijen maken daarvan gebruik en stellen principaal respectievelijk incidenteel cassatieberoep in. Beide cassatieberoepen worden, in lijn met de conclusie van A-G Assink, verworpen.

Enquête MB-Beheer B.V.

OK; enquête. De twee aandeelhouders van een joint venture proberen zonder succes tot ontvlechting van hun samenwerking te komen. Daarna ontstaat een impasse in de besluitvorming binnen de joint venture. De ene aandeelhouder vraagt aan de andere aandeelhouder (die teven bestuurder is) om een aandeelhoudersvergadering bijeen te roepen. Dat weigert de bestuurder-aandeelhouder. De aandeelhouder die niet tevens bestuurder van de joint venture is, roept vervolgens zelf een algemene vergadering bijeen op een datum waarvan hij weet dat de bestuurder verhinderd is. Op de agenda voor die vergadering staat niet ondubbelzinnig het ontslag van de bestuurder vermeld. Als de bestuurder-aandeelhouder niet verschijnt, ontslaat de andere aandeelhouder hem als bestuurder en benoemt zichzelf als bestuurder. De beweerdelijk ontslagen bestuurder werkt niet mee aan de overdracht van het bestuur van de joint venture.  Vervolgens verzoekt de aandeelhouder die de algemene vergadering bijeen had geroepen om een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken binnen de vennootschap en uitschrijving uit het handelsregister van de (naar zijn zeggen) ontslagen bestuurder van de vennootschap. De OK wijst het verzoek tot een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken binnen de vennootschap toe. De gang van zaken rondom de algemene vergadering vormt naar het oordeel van de OK gegronde reden om te twijfelen aan een juist beleid en een juiste gang van zaken die een onderzoek rechtvaardigen. De impasse die tussen de aandeelhouders bestaat, zorgt voor een onwerkbare situatie binnen de joint venture. Het oordeel van de OK is niet tevens gestoeld op de weigering om het bestuur over te dragen, omdat er diverse gebreken kleven aan het ontslagbesluit. De OK treft onmiddellijke voorzieningen: de bestuurder wordt geschorst, een onafhankelijke bestuurder wordt benoemd en alle aandelen – op een van beide aandeelhouders na – worden ten titel van beheer overgedragen aan een beheerder.