Terratorium B.V.

Vordering in kort geding tot opheffing conservatoir beslag toegewezen. Gedaagde verwijt haar gewezen echtgenoot, die middellijk bestuurder is geweest van de vennootschap waar zij tijdens het huwelijk in loondienst werkzaam was, onrechtmatig te hebben gehandeld onder meer omdat de vennootschap haar pensioen niet extern heeft ondergebracht en geen reserves heeft opgebouwd ter dekking daarvan. Zij legt conservatoir beslag ten laste van zowel eiser als de vennootschap. De voorzieningenrechter is van oordeel dat gedaagde een pleitbare zaak tegen de vennootschap zou kunnen hebben, maar niet tegen eiser.

X/Buitentuin en SKS

Aandeelhouder verstrekt een relatief achtergestelde lening aan de vennootschap. Vervolgens wordt overeengekomen dat bij herfinanciering de door aandeelhouder verstrekte lening zou worden afgelost. De rechtbank oordeelt dat er sprake is van herfinanciering doordat de rekening-courant is verhoogd en wijst de vordering van aandeelhouder tegen de vennootschap en haar kleindochter toe. Zijn lening had moeten worden afgelost. De vordering van aandeelhouder jegens de medeaandeelhouders/bestuurders wordt afgewezen omdat de schade niet aannemelijk is gemaakt en de onrechtmatige daad van de medeaandeelhouders onvoldoende is onderbouwd.

oud-werknemers/X en X BV

Drie werknemers stellen de bestuurders van hun oude werkgever persoonlijk aansprakelijk voor het nalaten van het afdragen van pensioenpremies voor de werknemers. De rechtbank oordeelt dat van een concernbestuurder niet verwacht kan worden dat hij zich bezighoudt met de dagelijkse bedrijfsvoering in een dochtervennootschap. Niet is aangetoond dat de bestuurders moedwillig de pensioenpremies niet hebben afgedragen om eisers te benadelen.

X/Y

X BV en A BV richten Z BV op om te handelen in kunst. Na het beëindigen van de handelsactiviteiten ontstaan er problemen. A BV heeft haar naam gewijzigd in B BV. De DGA van X BV houdt de DGA van B BV hoofdelijk aansprakelijk voor het onbetaald blijven van de door X BV aan de vennootschap verzonden facturen. Het hof oordeelt dat er geen sprake is van vereenzelviging. De DGA van B BV is hoofdelijk aansprakelijk voor diverse schadeposten.

Fort Oranje/Keytech

Fort Oranje exploiteert een camping/recreatieterrein in de gemeente Zundert. X was in 2010 en daarvoor bestuurder van Fort Oranje. Behalve X zijn (indirect) bestuurder van Fort Oranje: XX (zoon van X) en Y (echtgenote van X). Keytech heeft in de periode van 8 augustus t/m 5 september 2011 zes facturen aan Fort Oranje gestuurd ten bedrage van in totaal € 47.746. De facturen betreffen de inzet van brandwachten in de periode van week 29 t/m 34 van 2011. Deze facturen zijn niet betaald. Keytech heeft Fort Oranje gedagvaard voor de Rechtbank Breda en onder meer gevorderd dat Fort Oranje wordt veroordeeld tot betaling van de openstaande facturen aan Keytech. De rechtbank stelde vast dat er tussen Keytech en Fort Oranje een mondelinge overeenkomst tot stand is gekomen. Fort Oranje heeft hoger beroep ingesteld bij het Hof ’s-Hertogenbosch. Het hof oordeelde, evenals eerder de rechtbank, dat aangenomen moet worden dat X zelfstandig bevoegd was om Fort Oranje te binden. Het beroep van Fort Oranje op vernietiging van de overeenkomst wegens een geestelijke stoornis bij X, werd ook in hoger beroep verworpen. Fort Oranje heeft bij dagvaarding cassatieberoep ingesteld tegen het voornoemde arrest van het hof. De conclusie van A-G Timmerman strekt tot verwerping van het cassatieberoep met toepassing van artikel 81 lid 1 RO. De Hoge Raad oordeelt dat de in het middel aangevoerde klachten niet tot cassatie kunnen leiden. Dit behoeft, gezien artikel 81 lid 1 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

Fort Oranje/Keytech

Fort Oranje exploiteert een camping/recreatieterrein in de gemeente Zundert. X was in 2010 en daarvoor bestuurder van Fort Oranje. Behalve X zijn (indirect) bestuurder van Fort Oranje: XX (zoon van X) en Y (echtgenote van X). Keytech heeft in de periode van 8 augustus t/m 5 september 2011 zes facturen aan Fort Oranje gestuurd ten bedrage van in totaal € 47.746. De facturen betreffen de inzet van brandwachten in de periode van week 29 t/m 34 van 2011. Deze facturen zijn niet betaald. Keytech heeft Fort Oranje gedagvaard voor de Rechtbank Breda en onder meer gevorderd dat Fort Oranje wordt veroordeeld tot betaling van de openstaande facturen aan Keytech. De rechtbank stelde vast dat er tussen Keytech en Fort Oranje een mondelinge overeenkomst tot stand is gekomen. Fort Oranje heeft hoger beroep ingesteld bij het Hof ’s-Hertogenbosch. Het hof oordeelde, evenals eerder de rechtbank, dat aangenomen moet worden dat X zelfstandig bevoegd was om Fort Oranje te binden. Het beroep van Fort Oranje op vernietiging van de overeenkomst wegens een geestelijke stoornis bij X, werd ook in hoger beroep verworpen. Fort Oranje heeft bij dagvaarding cassatieberoep ingesteld tegen het voornoemde arrest van het hof. De conclusie van A-G Timmerman strekt tot verwerping van het cassatieberoep met toepassing van artikel 81 lid 1 RO. De Hoge Raad oordeelt dat de in het middel aangevoerde klachten niet tot cassatie kunnen leiden. Dit behoeft, gezien artikel 81 lid 1 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

Havi Reizen B.V./A c.s.

Havi heeft op 12 januari 2009 een samenwerkingsovereenkomst gesloten met Benga. Benga heeft in de jaren daarna haar statutaire naam gewijzigd in Kidz BV. De activiteiten van Kidz BV zijn achtereenvolgens overgedragen aan B respectievelijk A. Bij brief van 19 augustus 2013 heeft A aan Havi bericht dat zij geen vervoersovereenkomsten meer met Havi zal sluiten. Havi heeft vervolgens Kidz BV, B en A aangesproken en onder meer nakoming van de samenwerkingsovereenkomst gevorderd, alsmede betaling van openstaande facturen. In de tussentijd failleert Kidz. Havi stelt zich primair op het standpunt dat de tussen haar en Kidz gesloten samenwerkingsovereenkomst tweemaal is overgedragen. Niet gesteld of gebleken is dat een afzonderlijke akte – dus een schriftelijke overeenkomst – is opgesteld tussen enerzijds Kidz en B en anderzijds B en A. Dit betekent dat de samenwerkingsovereenkomst niet door B of A is overgenomen. Havi kan zich ook niet met succes beroepen op schuldoverneming door B en A. Schuldoverneming vereist weliswaar geen akte, maar wel wilsovereenstemming. Het bestaan daarvan kan niet worden aangenomen. Het voorgaande brengt mee dat A en B in beginsel gehouden zijn tot betaling van de nog openstaande facturen die voortvloeien uit de door hen gesloten individuele vervoersovereenkomsten. Havi heeft daarnaast een vordering ingesteld tegen C als bestuurder van zowel Kidz als B. De vordering van Havi tegen C als bestuurder van zowel Kidz als B wordt door de rechtbank afgewezen, nu die vordering niet inhoudelijk is onderbouwd.

Bia Beheer

Wat zijn de gevolgen voor aansprakelijkheid op grond van een 403-verklaring van de moedervennootschap bij een schikking met de dochtervennootschap? In verband met de hoofdelijke aansprakelijkheid van de moedermaatschappij zijn de artikelen 6:7 e.v. BW van toepassing, hetgeen meebrengt dat haar aansprakelijkheid berust op een zelfstandige verbintenis jegens verweerster, waarvan zelfstandige nakoming kan worden gevorderd. In dit verband is van belang dat het middel niet opkomt tegen het oordeel van het hof, dat de door verweerster getroffen dading niet meebrengt dat verweerster op de voet van artikel 6:9 lid 1 BW afstand heeft gedaan van haar vorderingsrecht jegens de moedermaatschappij. Zoals het hof vervolgens heeft overwogen, heeft deze dading ingevolge artikel 6:7 lid 2 BW slechts tot gevolg dat de schuld van de moedermaatschappij is verminderd met het door de curator betaalde bedrag van € 25.000. Het hof heeft terecht de conclusie getrokken dat het verweer van de curator van de moedermaatschappij faalt, aldus de Hoge Raad.

CRI c.s /SNS Bank NV c.s.

Naar aanleiding van een door de rechtbank geboden gelegenheid een voorstel te doen voor een waarborg in de zin van artikel 2:404 lid 6 BW heeft zowel SNS Bank NV als SNS Reaal NV daarvan geen gebruikgemaakt. Het verzet van de eisende partijen tegen het voornemen van SNS Bank NV en SNS Reaal NV tot beëindiging van haar overblijvende aansprakelijkheid wordt derhalve gegrond verklaard. De overblijvende aansprakelijkheid eindigt derhalve niet.

Revest NV/bestuurder X

Doorbraak van aansprakelijkheid. Revest NV handelt onrechtmatig jegens een schuldeiser (X) van haar dochtervennootschap Revest BV, nu komt vast te staan dat Revest BV wel andere schuldeisers betaalde, maar niet X, zonder dat daarvoor een rechtvaardiging bestond. Er is sprake van onrechtmatige betalingsonwil. Anders dan Revest NV stelt is de kantonrechter niet in strijd met artikel 24 Rv buiten de aangevoerde gronden getreden, omdat hetgeen door X is aangedragen, in het licht van de omstandigheid dat niet Y maar wel Revest NV in rechte was betrokken en Y ook formeel bestuurder was van Revest NV, niet anders worden begrepen dan dat X heeft beoogd aan te voeren dat Revest NV als moedermaatschappij (en bestuurder) van Revest BV onrechtmatig handelt en heeft gehandeld door de financiële middelen van Revest BV wel te gebruiken om andere schuldeisers te betalen, maar niet tevens X.