X/Y

In deze zaak spreekt een crediteur de bestuurder van een BV aan vanwege de niet-nakoming door die BV van een met de crediteur gesloten afbetalingsregeling. Als gevolg van die regeling is eerder het faillissement van de BV vernietigd. De rechtbank wijst de vorderingen echter af, nu naar haar oordeel onvoldoende vaststaat dat de bestuurder een ernstig verwijt is te maken. Het enkele feit dat de bestuurder, ten tijde van het sluiten van de vaststellingsovereenkomst, niet over voldoende middelen beschikte om deze te honoreren, leidt nog niet tot voorzienbare benadeling in de zin van artikel 2:9 BW (in samenhang met de Beklamel-norm).

UWV/Bestuurder X

De bestuurder van een BV die de werkgeverspremie aan het UWV niet betaald heeft, wordt aansprakelijk gesteld door het UWV. De bestuurder had een vordering die zijn BV op een derde had en waarover een procedure liep aan het UWV verpand, terwijl de rechtbank ten tijde van de verpanding al een afwijzend vonnis had gewezen met betrekking tot die vordering. Daarnaast had de bestuurder in privé betaling van een vordering van zijn andere BV ontvangen, wat hij niet gemeld had aan het UWV. Het hof oordeelde dat, hoewel de bestuurder een persoonlijk ernstig verwijt gemaakt kon worden, er niet genoeg causaal verband bestond tussen de gestelde schade van het UWV en de gedragingen van de bestuurder. De Hoge Raad vernietigt in overeenstemming met de conclusie van de A-G het arrest en verwijst terug naar het hof voor verdere behandeling.

X/Veritrans

In deze verzetprocedure gaat het om een abusievelijke betaling door Oakley Inc. op de rekening van GEM Capital, bedoeld voor Veritrans. Het bedrag is van de rekening gehaald door GEM Capital. De vordering van onverschuldigde betaling op GEM Capital wordt overgedragen op Veritrans. Veritrans vordert betaling van het bedrag en stelt dat X als bestuurder van GEM Capital persoonlijk aansprakelijk is voor het verdwenen bedrag. X is bij verstek veroordeeld maar stelt een verzetprocedure in. De kantonrechter acht het aannemelijk dat het bedrag op de betreffende rekening is overgemaakt door Oakley Inc. en vervolgens verdwenen is. Het verweer van X, dat hij niet betrokken is geweest bij GEM Capital sinds 8 juni 2008, is volgens de rechter niet voldoende. X had zijn verweer nader moeten motiveren. De rechter oordeelt dat X betrokken is geweest bij het wegsluizen van het verschuldigde bedrag, dat X om die reden een persoonlijk een ernstig verwijt treft en aansprakelijk is voor de schade.

Stichting X Noord-Holland/X en Y

Geïntimeerden hebben in eerste aanleg primair de hoofdelijke veroordeling van de appellante en A tot betaling van € 25.000 gevorderd, wegens onttrekkingen aan de beheerrekening van X. De kantonrechter heeft hun vordering toegewezen. Appellante heeft tegen dit vonnis hoger beroep ingesteld. Appellante betoogt onder meer dat de kantonrechter ten onrechte heeft overwogen dat appellante te verwijten valt dat X jegens geïntimeerden toerekenbaar tekortgeschoten is in de nakoming van haar verplichtingen omdat zij door het bewerkstellingen, althans niet voorkomen van deze wanprestatie haar taak als enig bestuurder van X zodanig onzorgvuldig heeft behartigd ten opzichte van geïntimeerden dat haar een ernstig verwijt te maken valt. Het hof neemt als uitgangspunt dat in het geval dat van een klant wordt verlangd dat deze zijn bankpas en pincode aan een derde verstrekt, de zorgvuldigheid jegens deze klant vereist dat daarmee behoedzaam wordt omgegaan en dat een deugdelijk controlesysteem op het gebruik van de pas en de pincode wordt toegepast. Het hof oordeelt dat nu appellante heeft ingestemd met de overdracht van het dossier aan A en heeft toegelaten dat A dit dossier vervolgens eigenmachtig ging beheren zonder enige controle op de door hem gedane betalingen, deze handelwijze ten opzichte van geïntimeerden zodanig onzorgvuldig is dat appellante daarvan persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt en zij aansprakelijk kan worden gehouden voor de schade die geïntimeerden ten gevolge daarvan hebben geleden. Aan deze (bestuurders)aansprakelijkheid doet niet af dat niet is komen vast te staan dat appellante – in tegenstelling tot A – enig persoonlijk voordeel heeft gehad, noch dat zij niet actief bij het inkomensbeheer van geïntimeerden was betrokken.

stichting Diogenes/curator

Twee keer wordt door de Inspectie voor de Gezondheidszorg vastgesteld dat stichting Diogenes tekortschiet in haar dienstverlening in de zorg. Specifieke zorgplichten uit onder meer artikel 7:453 worden niet nageleefd. Door het negatief ter sprake komen van stichting Diogenes loopt het klantenaantal af en gaat Diogenes uiteindelijk failliet. De rechtbank rekent gedaagden aan dat zij na het constateren van de tekortkomingen onvoldoende doeltreffende maatregelen hebben genomen om het geschonden vertrouwen te herstellen. Gedaagden hebben op enig moment moeten kunnen begrijpen dat door hun handelwijze het voortbestaan van de onderneming op het spel werd gezet en dat hierdoor uiteindelijk ook schuldeisers benadeeld zouden worden.

Fairstar (Dockwise)

Onbehoorlijke taakvervulling door zowel de bestuurders als de commissarissen van Fairstar. De bestuurders hebben volgens de rechtbank bewust gehandeld in strijd met de statuten, het uitdrukkelijk financieringsvoorbehoud van de RvC, de in de financieringsvoorwaarden opgenomen bepalingen, de jegens de markt in acht te nemen informatieverplichting en de Noorse beursregels en zijn daarom jegens Fairstar aansprakelijk voor de als gevolg van hun handelen geleden schade. De twee commissarissen hebben hun taak niet naar behoren vervuld door zich onvoldoende kritisch op te stellen en telkenmale te verzuimen te handelen op het moment dat daartoe alle aanleiding bestond. Zij hadden bij diverse gelegenheden concrete nadere informatie moeten eisen en/of moeten ingrijpen. Het jaarverslag 2011 gaf een misleidende voorstelling van de toestand van Fairstar. Het verweer van de bestuurders dat zij KPMG voldoende hebben geïnformeerd miskent dat het de verantwoordelijkheid is van het bestuur om de jaarrekening op te maken. De bestuurders zijn daarmee aansprakelijk jegens Dockwise voor de schade die zij heeft geleden ten gevolge van de misleidende voorstelling. Ook de commissarissen zijn jegens Dockwise (hoofdelijk) aansprakelijk voor de schade, aldus de rechtbank.

Doorstart vennootschap echtgenoot

C neemt van vennootschappen van haar echtgenoot een erfpacht op een bedrijfspand over en verhuurt dit pand weer door aan deze vennootschappen, die in zwaar weer verkeren door het opzeggen van de kredietfaciliteit door de bank. Ook worden na faillissement van deze vennootschappen op een door de bank georganiseerde veiling activa van de vennootschappen opgekocht om de bedrijfsvoering door te zetten. De rechtbank oordeelt dat de curator de huurovereenkomst niet heeft vernietigd op grond van artikel 42 FW omdat een onverplichte rechtshandeling niet per se een paulianeuze rechtshandeling hoeft te zijn. Het overhandigen van erfpacht op bedrijfsruimte en het vervolgens verhuren van deze bedrijfsruimte omwille van behoud van werkgelegenheid is niet een beslissing zoals geen redelijk denkend en handelend bestuurder zou hebben gemaakt.

X/Y

Dit betreft een tweeledige bewijsopdracht in een bestuurdersaansprakelijkheidszaak. Bij tussenarrest heeft het hof A toegelaten tot het leveren van bewijs van feiten en/of omstandigheden waaruit kan blijken dat G als bestuurder van X BV wist of redelijkerwijs behoorde te begrijpen dat X BV geen verhaal zou bieden voor de vordering van A en dat G als bestuurder van X BV betaling van de factuur van A bewust heeft gefrustreerd door vermogen aan X BV te onttrekken. A slaagt in de bewijsopdracht. Door zijn handelen is G een dusdanig persoonlijk ernstig verwijt te maken dat hij verplicht is tot vergoeding van de door A geleden schade.

Curator van Infratechniek Groningen B.V./Bestuurder

Bestuurdersaansprakelijkheid. De bestuurder van een vennootschap is aansprakelijk voor het boedeltekort in faillissement. De vennootschap in oprichting had geen bestaansrecht. Door de bekrachtiging van de rechtshandelingen, verricht door de bestuurder, nam de vennootschap een enorme schuldenlast op zich. Dit is een belangrijke oorzaak geweest van het faillissement, vijf maanden na oprichting. De medebestuurder van de vennootschap is geen mede-beleidsbepaler met betrekking tot de bekrachtigingshandelingen en is hiervoor niet aansprakelijk. Aansprakelijkheid van een bestuurder op grond van door hem verrichte en door de vennootschap bekrachtigde rechtshandelingen die de vennootschap niet kan nakomen, sluit aansprakelijkheid op grond van onbehoorlijk bestuur of onrechtmatige daad niet uit.

Stichting Bewaarder HGF III/gedaagde

HGF III heeft als verhuurder een afbetalingsregeling gesloten met haar huurder en twee groepsmaatschappijen van die huurder, die (deels) ook gebruikmaakten van de huurruimte. Nadat een van die vennootschappen failliet wordt verklaard, spreekt HGF III de (uiteindelijk) bestuurder van de schuldenaren persoonlijk aan voor nakoming van de afbetalingsregeling. Aan haar vorderingen legt HGF III ten grondslag dat gedaagde bij het sluiten van de vaststellingsovereenkomst onrechtmatig jegens HGF III heeft gehandeld en dat hem daarvan een ernstig persoonlijk verwijt kan worden gemaakt. Het betoog van HGF III dat gedaagde een vooropgezet plan heeft uitgevoerd (dat uiteindelijk resulteerde in een doorstart) en haar daarbij om de tuin heeft geleid en dat gedaagde bij het sluiten van de vaststellingsovereenkomst in ieder geval wist of redelijkerwijs behoorde te begrijpen dat Bedrijf II niet aan haar verplichtingen op grond van de vaststellingsovereenkomst zou kunnen voldoen en geen verhaal zou bieden, slaagt niet. Vast is komen te staan dat HGF III bekend was met de moeilijke financiële situatie bij de betrokken groepsvennootschappen. De stelling van HGF III, dat gedaagde haar tijdens de onderhandelingen die aan het sluiten van de vaststellingsovereenkomst zijn voorafgegaan heeft meegedeeld dat de nadien gefailleerde groepsvennootschap solvabel en financieel gezonde was, mist dan ook iedere grond.