Previa/X c.s.

Na een overeenkomst van aanneming is de factuur van aannemer onbetaald gebleven door de opdrachtgever wegens gebreken en verrekening. Vervolgens heeft de aannemer een vordering tot schadevergoeding ingesteld tegen de (middellijk) bestuurders van de opdrachtgever wegens onrechtmatige daad en ongerechtvaardigde verrijking. In eerste aanleg is de vordering afgewezen, waartegen hoger beroep is ingesteld. Ook in hoger beroep acht het hof niet voldoende gesteld dat de bestuurders een persoonlijk ernstig verwijt kan worden gemaakt, waardoor niet aan de Beklamel-norm is voldaan. Tevens acht het hof geen direct verband tussen de verrijking van bestuurders en de verarming van de aannemer. De vordering wordt derhalve evenmin in hoger beroep toegewezen.

Air Holland

De bestuurders worden aansprakelijk gesteld omdat zij er eind 2001/begin 2002 ernstig rekening mee dienden te houden dat de vennootschap, waarvan zij bestuurder waren, (ook na verrekening) nog een aanzienlijk bedrag aan Air Holland zou moeten betalen. Desondanks hebben zij in 2002 ingestemd met de overdracht van de activiteiten c.q. activa van de vennootschap aan een zustermaatschappij, zonder dat zij een voorziening op de balans hebben opgenomen voor de harde claim van Air Holland, noch daarvoor anderszins geld hebben gereserveerd. De Hoge Raad oordeelt dat de bestuurders een ernstig verwijt kan worden gemaakt omdat zij wisten of redelijkerwijs hadden behoren te begrijpen dat de door hen bewerkstelligde of toegelaten handelwijze van de vennootschap tot gevolg zou hebben dat deze haar verplichtingen niet zou nakomen en geen verhaal zou bieden voor de als gevolg daarvan optredende schade. Voldoende is dat de bestuurders ten tijde van de hen verweten gedraging ernstig rekening hadden moeten houden met de mogelijkheid dat, ondanks de gestelde tegenvordering, een vordering op de vennootschap zou resteren.

Icarus BV

Vaststaat dat de bestuurders de publicatieplicht en de administratieplicht hebben geschonden, zodat onweerlegbaar wordt vermoed dat zij hun taak onbehoorlijk hebben vervuld. De bestuurders slagen er echter in om aannemelijk te maken dat andere feiten en omstandigheden dan de schending van artikel 2:10 BW en artikel 2:394 BW een belangrijke oorzaak van het faillissement zijn geweest. De curator maakt vervolgens niet aannemelijk dat onbehoorlijk bestuur mede een belangrijke oorzaak van het faillissement was.

Fashion B.V.

De door verhuurder aangevoerde omstandigheden kunnen niet leiden tot de conclusie dat de bestuurder reeds ten tijde van het sluiten van de huurovereenkomst wist of redelijkerwijs had moeten begrijpen dat de vennootschap niet aan haar uit de huurovereenkomst voortvloeiende verplichtingen zou kunnen voldoen. De enkele omstandigheid dat de bestuurder enig aandeelhouder en bestuurder van de vennootschap was (en dus van de financiële situatie van de vennootschap op de hoogte was), maakt dat niet anders.

Trientalis c.s./Promocean c.s.

Aansprakelijkheid aangenomen van een ex-bestuurder van Nederlandse en buitenlandse vennootschappen voor frauduleuze transacties. Toepasselijk recht op de vorderingen uit onrechtmatige daad, (interne) bestuurdersaansprakelijkheid en onverschuldigde betaling. Een grief van de bestuurder slaagt ten aanzien van het misbruik van executiebevoegdheid door de veiling aan een zustervennootschap van in eigenbeslag genomen reconventionele vorderingen tegen een beduidend laag bedrag om verrekening te voorkomen.

Henry’s Kitchens Q.Q./X

De curator van een gefailleerde vennootschap vordert van de (middellijk) ex-bestuurder een schadevergoeding op grond van artikel 2:248 BW en artikel 6:162 BW. De rechtbank oordeelt dat de vordering ex artikel 6:162 BW, betrekking hebbende op een eventuele derdenwerking van een contractueel beding tussen de bank en de ex-bestuurder, onder omstandigheden kan worden toegewezen. In casu konden de schuldeisers er echter niet gerechtvaardigd op vertrouwen dat de ex-bestuurder zich aan de bepaling hield. Het niet nakomen van de publicatieplicht, ontstaan na faillissement, kan eveneens geen onbehoorlijk bestuur opleveren in de zin van artikel 2:248 BW.

Hezemans/Tulip Air Lease

Bestuurdersaansprakelijkheid. Centraal staat de vraag of een gevolmachtigde heeft gehandeld in privé dan wel in zijn hoedanigheid van bestuurder van de vennootschap waarvan hij DGA is. Verder verduidelijkt de HR zijn oordeel in het Spaanse Villa-arrest; dat arrest had niet betrekking op het handelen van de betrokkene bij zijn taakvervulling als bestuurder van een vennootschap, maar op de vraag of de betrokkene, optredend als deskundig bemiddelaar (dienstverlener), had gehandeld in strijd met een op hem in die hoedanigheid van deskundig bemiddelaar rustende zorgvuldigheidsnorm. Zoals blijkt uit het Spaanse Villa-arrest, sluit dit niet uit dat de onrechtmatige gedragingen van de betrokkene in voorkomend geval in het maatschappelijk verkeer tevens kunnen worden aangemerkt als gedragingen van de vennootschap waarvan hij bestuurder is, met als gevolg dat (ook) de vennootschap uit eigen hoofde op grond van onrechtmatige daad aansprakelijk kan worden gehouden. Indien echter sprake is van handelen van de betrokkene bij zijn taakvervulling als bestuurder van een vennootschap, dient de vraag of hij ook persoonlijk aansprakelijk is voor de schade die de wederpartij lijdt ten gevolge van wanprestatie of een onrechtmatige daad van de vennootschap, steeds overeenkomstig de verzwaarde maatstaf te worden beantwoord.

Allianz Belgium N.V./X

Bestuurdersaansprakelijkheid vanwege verhaalsfrustratie. Centraal staan de vragen wanneer de verjaringstermijn ex artikel 3:310 lid 1 BW is gestart en of die termijn is gestuit door een eerder ingestelde – maar vóór het vonnis ­doorgehaalde – bodemprocedure. Wat betreft de volgende vraag, of aan de doorgehaalde bodemprocedure (voortdurende) stuitende werking toekomt, is beslissend, aldus de Hoge Raad, of dat geding, zonder toewijzing van de ingestelde eis, is geëindigd. Het 'op andere wijze' eindigen van de procedure in de zin van artikel 3:316 lid 2 BW wordt niet bewerkstelligd door een enkele doorhaling op de rol. Indien partijen de rechtsgevolgen van het royement niet bij overeenkomst hebben geregeld, staat het royement op zichzelf dus niet eraan in de weg dat de stuiting, aangevangen door het instellen van een eis in rechte, voorshands voor onbepaalde tijd doorloopt.

X/NWB en Y

Vordering tot terugbetaling van een geldlening op grond van nakoming dan wel bestuurdersaansprakelijkheid. De vorderingen jegens de bestuurder worden afgewezen omdat niet voldaan is aan de Beklamel-norm. Een van de redenen dat de bestuurder niet aansprakelijk wordt gehouden is dat de eiser een voormalig aandeelhouder/bestuurder was en dus exact op de hoogte was van de financiële toestand van de vennootschap ten tijde van het tot stand komen van de betalingsverplichting.

X/Y c.s.

Gevorderd is de vernietiging van een besluit dat strekt tot een aandelenoverdracht. Deze vordering is gebaseerd op de schending van een statutaire bepaling en vermeend tegenstrijdig belang. Subsidiair wordt schadevergoeding gevorderd op grond van bestuurdersaansprakelijkheid ex artikel 2:9 en 6:162 BW. De rechtbank oordeelt dat geen sprake is van een schending van de statutaire bepalingen, noch van een tegenstrijdig belang. Omdat geen sprake is van een schending van een in de statuten neergelegde bepaling, wordt ook de vordering van bestuurdersaansprakelijkheid afgewezen. De vorderingen worden derhalve afgewezen.