TBE/X en Y

Bestuurdersaansprakelijkheid indien de bestuurder bij het namens de vennootschap aangaan van verbintenissen wist of er niet aan behoefde te twijfelen dat de vennootschap niet, of niet binnen een redelijke termijn, aan haar verplichtingen zou kunnen voldoen en geen verhaal zou bieden voor de schade die de derde ten gevolge van die wanprestatie zou lijden (HR 6 oktober 1989, NJ 1990/286), dan wel indien zijn handelen of nalaten als bestuurder ten opzichte van de schuldeiser in de gegeven omstandigheden zodanig onzorgvuldig is dat hem daarvan persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt (HR 18 februari 2000, NJ 2000/295). Met betrekking tot de tweede categorie overweegt de rechtbank dat het voorzienbaar was dat, mocht een bepaalde overeenkomst worden uitgevoerd omdat niet alle appartementen waren verkocht, de vennootschap onvoldoende liquide middelen zou hebben om vorderingen van crediteuren te voldoen. Dit, samen met diverse andere door de rechtbank geschetste omstandigheden, leidt tot de conclusie dat een redelijk handelen bestuurder een dergelijke rechtshandeling niet zou verrichten. X kan zich niet aan de hieruit voortvloeiende aansprakelijkheid onttrekken door te verwijzen naar het feit dat hij zich uitvoerig heeft laten adviseren. De gevolgen van de adviezen komen voor rekening ven risico van X.

Oosterveld q.q./Exiton Holding

Uitgangspunten aansprakelijkheid op grond van artikel 2:248 lid 1 BW, alsmede behandeling van de weerlegging van de bewijsvermoedens van artikel 2:248 lid 2 BW.

X B.V./Y

Hoger beroep ingesteld door een schuldeiser van een failliete vennootschap naar aanleiding van een afgewezen vordering tot een verklaring voor recht dat de bestuurder van de failliete vennootschap aansprakelijk is voor de geleden schade. De vordering is in hoger beroep alsnog gedeeltelijk toegewezen ten aanzien van een aantal onbetaald gebleven facturen, omdat de bestuurder dienaangaande een ernstig verwijt gemaakt kan worden.

Eurochem Volga Kaliy/International Mineral Resources

Vordering tot schadevergoeding op grond van bedrog, omkoping en onrechtmatige daad afgewezen. De (indirect) aandeelhouder wordt niet aansprakelijk gehouden, omdat hij intensief betrokken was bij de gang van zaken van de vennootschap. Ook de andere gronden falen.

A/Boekel de Nerée

BDN heeft werkzaamheden verricht voor meerdere vennootschappen die worden beheerst door A. De facturen voor deze werkzaamheden, welke zijn gefactureerd aan een van de vennootschappen zijnde Julimar, zijn niet voldaan. Julimar is in 2010, zonder dat de facturen zijn voldaan, geliquideerd. BDN vordert dat A als feitelijk bestuurder van Julimar aansprakelijk is voor de schuldig gebleven bedragen. Het hof overweegt dat niet enkel een formeel bestuurder maar ook een feitelijk bestuurder aansprakelijk kan zijn voor de schade die schuldeisers leiden door het door de bestuurder bewerkstelligen of toelaten dat schuldeisers niet worden voldaan. Aan het vereiste dat de bestuurder een ernstig verwijt kan worden gemaakt, wordt in casu voldaan. De vordering van BDN wordt toegewezen.

VBR Beheer

X heeft in 2003 zijn aandelen in Y BV verkocht aan VBR. In 2011 is VBR gefailleerd. In het onderhavige geding vordert X betaling van het schuldig gebleven gedeelte van de koopsom van de aandelen Y BV van VBR, omdat sprake zou zijn van onrechtmatig handelen. Het beroep op artikel 2:248 BW faalt. Niet duidelijk is waarom het niet-tijdig publiceren van de jaarrekening onrechtmatig is ten opzichte van deze individuele crediteur. Ook het argument dat onrechtmatig is gehandeld door het besluit tot dividenduitkering te antedateren wordt verworpen. Het feit dat de notulen eerst eind 2008 ondertekend zijn betekent echter nog niet dat het besluit ook pas toen is genomen. Het argument, tot slot, dat sprake is van wanbeleid door de dividenduitkering, wordt eveneens verworpen. Pas in de loop van 2008 werd de gewijzigde financiële situatie volledig duidelijk.

Fa-Med/Me-Time c.s.

TBP exploiteert een zorginstelling. Fa-Med houdt zich bezig met administratieve dienstverlening en kredietverstrekking in de zorgverlening. Zij verstrekt TBP krediet met als onderpand het onderhanden werk. Op 12 maart 2013 wordt TBP failliet verklaard. De hoogte van het aan Fa-Med doorgegeven bedrag aan onderhanden werk blijkt dan aanzienlijk hoger te zijn dan de werkelijke waarde. Fa-Med stelt dat de bestuurders en de aandeelhouders van TBP onrechtmatig hebben gehandeld jegens Fa-Med. De rechtbank oordeelt dat het onjuiste bedrag aan onderhanden werk het gevolg is van slecht werkende software en algehele onduidelijkheid in de hoogte van vergoedingen in de zorg. Niet kan worden gesteld dat TBP onzorgvuldig heeft gehandeld waardoor in casu aan de overige vereiste voor aansprakelijkheid niet wordt toegekomen.

Herenmodezaak q.q./X

De eigenaar en bestuurder van een inmiddels failliete herenmodezaak wordt veroordeeld tot hoofdelijke aansprakelijkheid van het faillissementstekort wegens kennelijk onbehoorlijk bestuur ex artikel 2:248 jo. 2:10 en 2:394 BW en het feit dat aangenomen wordt dat dat een belangrijke oorzaak vormt voor het faillissement.

Ergon/X1 en X2

In onderhavige casus bekrachtigt het hof het bestreden oordeel van de rechtbank. Vorderingen op basis van niet-nakoming van de verbintenis ex artikel 2:9 BW dan wel onrechtmatig handelen worden niet toegewezen, omdat de bestuurder in de gegeven omstandigheden geen ernstig verwijt kan worden gemaakt.

Deutsche Bank/Columbus

Bestuurders worden wegens frauduleus, onrechtmatig handelen hoofdelijk veroordeeld tot betaling van de voor de kredietverstrekker ontstane schade. In onderhavig vonnis is, na tussenvonnis, geoordeeld dat sprake is van een causaal verband en dat de totale schade beraamd dient te worden op ruim $ 8 miljoen.