C&N Tam Holding B.V. c.s./U-Diagnostics B.V.

Het gaat in deze zaak om de vraag of een indirect bestuurder van een failliete bv namens de vennootschap valse facturen aan de exploitant van een medisch laboratorium heeft verzonden en of de bestuurder gehouden is de door de betaling daarvan geleden schade uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid te vergoeden. Evenals de rechtbank wijst het hof de vordering toe. Het hof stelt vast dat de bestuurder de vennootschap inderdaad valse facturen heeft laten versturen en daarmee is het persoonlijk ernstig verwijt in beginsel gegeven.

Gratama q.q./Bestuurder

De curator van twee gefailleerde bv's vordert veroordeling van de middellijk bestuurder tot betaling van het boedeltekort op grond van artikel 2:248 lid 2 BW wegens gebrekkige administratie, die voorafgaand aan de faillissementen zelfs aanleiding gaf tot een boekenonderzoek door de Belastingdienst en een inval van de FIOD. Ook vordert de curator een bestuursverbod. De rechtbank wijst de vorderingen toe. De administratie is inderdaad ondeugdelijk en onder meer de ernst van de verwijten rechtvaardigt een bestuursverbod van vijf jaar.

De Vries q.q./Bestuurders failliete zorgvennootschap

De (indirect) bestuurders van een failliete zorgvennootschap worden door de curator aansprakelijk gesteld voor het boedeltekort. De rechtbank overweegt dat schending van de publicatieplicht ex artikel 2:394 BW in de onderhavige casus niet verwijtbaar is, omdat de jaarcijfers wel op andere wijze zijn gepubliceerd. Voorts behelst de constatering dat sprake is geweest van onrechtmatige declaraties nog geen schending van de administratieplicht ex artikel 2:10 BW. De rechtbank stelt echter vast dat het bestuur een verlieslatende onderneming heeft gekocht zonder de koopprijs deugdelijk te onderbouwen; de vennootschap heeft onverplicht een lening en een rekening-courantschuld afgelost en het bestuur heeft nagelaten een bedrag dat terugbetaald moest worden aan het zorgkantoor te separeren. Dit kwalificeert als kennelijk onbehoorlijk bestuur. De rechtbank concludeert dat alle bestuurders hoofdelijk aansprakelijk zijn voor het boedeltekort van de bv.

Indirect bestuurders X Transport B.V./Leferink q.q.

In deze uitspraak worden een vader en zijn dochter aansprakelijk gehouden voor het boedeltekort in het faillissement van een transportbedrijf en krijgen zij een bestuursverbod opgelegd voor de duur van vijf jaar. De dochter is indirect bestuurder van de failliete bv, maar is uitgeschreven uit het handelsregister en haar vader is als indirect bestuurder ingeschreven. Vervolgens worden de aandelen verkocht aan een onbekende stichting waaraan ook allerlei vermogensbestanddelen en zaken worden overgedragen. Ook gooit de vader de administratie van de bv weg. Het hof oordeelt dat de dochter formeel bestuurder is gebleven nu zij nooit door de algemene vergadering is ontslagen. De vader is geen formeel bestuurder maar wordt aangemerkt als feitelijk beleidsbepaler. Zowel vanwege het feitelijk prijsgeven van de onderneming aan een onbekende als vanwege het schenden van de administratieplicht hebben vader en dochter hun taak kennelijk onbehoorlijk vervuld en dit is een belangrijke oorzaak van het faillissement.

Feitelijk beleidsbepaler Red Dragon B.V./Ter Waarbeek q.q.

In het faillissement van een bv heeft de curator eiseres in cassatie aansprakelijk gesteld op grond van artikel 2:248 BW, mede omdat eiseres financiering heeft verkregen voor de bouw van een restaurant op basis van vervalste bankafschriften en facturen. Eiseres is aansprakelijk gehouden als feitelijk beleidsbepaler in de zin van artikel 2:248 lid 7 BW. In cassatie speelt de vraag of iemand kan worden gekwalificeerd als feitelijk beleidsbepaler als hij het (statutaire) bestuur niet feitelijk terzijde heeft gesteld. De Hoge Raad overweegt dat voor de kwalificatie van feitelijk beleidsbepaler in de zin van artikel 2:248 lid 7 BW geen uitsluiting van het formele bestuur is vereist. De feitelijk beleidsbepaler moet zich ten minste een deel van de bestuursbevoegdheid hebben toegeëigend, en op die manier het beleid hebben bepaald of mede hebben bepaald als ware hij bestuurder.

Werknemers/DIM Holding B.V. c.s.

Een aantal werknemers is ontslagen en de vennootschap is door middel van turboliquidatie ontbonden. De werknemers stellen onder meer dat de bestuurders hiervoor aansprakelijk zijn. De kantonrechter oordeelt dat het ontslag onrechtmatig is en dat de bestuurders aansprakelijk zijn jegens de werknemers. Door onder meer geen faillissement aan te vragen of een ontslagvergunning bij het UWV aan te vragen, maar in plaats daarvan de vennootschap te liquideren, terwijl er nog doorlopende verplichtingen aan de ontslagen werknemers waren, hebben de bestuurders de werknemers de mogelijkheid ontnomen om de vennootschap in rechte te betrekken en zo de verhaalsmogelijkheden van de werknemers beperkt.

Verhuurder bedrijfspand/(Indirect) bestuurders Nedstars B.V.

Een verhuurder van een bedrijfspand vordert schadevergoeding van de (indirect) bestuurders van de huurder. De huurder is een vennootschap die haar verplichtingen uit de huurovereenkomst niet is nagekomen. Toen de verhuurder niet wilde instemmen met een aanpassing van de huurovereenkomst, hebben de bestuurders van de vennootschap middels een activa-passiva-overeenkomst de activa van de vennootschap voor een symbolische prijs overgedragen aan een gelieerde vennootschap, waardoor de vennootschap leeg achterbleef. De bestuurders hebben vervolgens alle andere schuldeisers van de vennootschap betaald, maar niet de verhuurder. De vennootschap biedt geen verhaal en de schuldeiser kan niet het faillissement van de vennootschap aanvragen wegens het ontbreken van pluraliteit. De rechtbank en het hof oordelen dat de bestuurders onrechtmatig hebben gehandeld jegens de verhuurder. De Hoge Raad bevestigt het oordeel van het hof dat het de bestuurders van de vennootschap zonder meer duidelijk moest zijn dat door hun handelen benadeling van de verhuurder zou optreden en dat zij daardoor onrechtmatig hebben gehandeld jegens de verhuurder. De Hoge Raad doet de zaak af met toepassing van artikel 81 RO.

Spectrocom Management B.V. en haar bestuurder/Voormalig eigenaren Ruiterplus

De verkopers van een ruitersportwinkel komen met de koper overeen dat de te betalen koopprijs wordt omgezet naar een lening, die onder bepaalde omstandigheden direct opeisbaar wordt. Nadat zich een omstandigheid voor directe opeisbaarheid van de lening voordoet, wordt de koper bij verstekvonnis veroordeeld om het uitstaande bedrag van de lening aan de verkopers te betalen. De verkopers stellen vervolgens de (indirect) bestuurders van de koper aansprakelijk voor de door hen geleden schade en vorderen betaling van hetgeen de koper op grond van het verstekvonnis aan hen is verschuldigd. Het hof komt, net als de rechtbank, tot het oordeel dat de (indirect) bestuurders van de koper een persoonlijk ernstig verwijt treft. Het hof verwerpt het beroep en bekrachtigt het vonnis van de rechtbank.

Verwijzingsarrest Mobile Services

Nadat de Hoge Raad heeft geoordeeld dat het bewijsvermoeden van artikel 2:248 lid 2 BW ook kan worden weerlegd door te verwijzen naar een niet van buiten komende oorzaak van het faillissement, moet het Hof ’s-Hertogenbosch beoordelen of de bestuurders van Mobile Services een andere belangrijke oorzaak van het faillissement (dan kennelijk onbehoorlijke taakvervulling van het bestuur) aannemelijk hebben gemaakt. Het hof oordeelt dat de bestuurders hierin zijn geslaagd en wijst de vorderingen van de curator af. De oorzaak van het faillissement is gelegen in verslechterende marktomstandigheden. De onderneming is de economische tegenslag niet te boven gekomen door een conflict tussen de bestuurders.

Kuper q.q./Bestuurders failliet transportbedrijf

Een dag voorafgaand aan de faillietverklaring betaalt een transportonderneming 75% van de vorderingen van de holding, de Belastingdienst en het personeel. De curator vordert het aan de holding betaalde bedrag terug op grond van faillissementspauliana en stelt de holding en de indirect bestuurder aansprakelijk wegens selectieve betaling aan de Belastingdienst en het personeel. De rechtbank oordeelt dat de betaling aan de holding inderdaad paulianeus is, maar dat de bestuurders niet aansprakelijk zijn op grond van onrechtmatige selectieve betaling voor de betalingen aan de Belastingdienst en het personeel, nu niet ernstig verwijtbaar is gehandeld, omdat niet is betaald aan gelieerde partijen, de bestuurders geen persoonlijk belang hadden bij de betalingen en de betalingen voor hetzelfde percentage zijn verricht aan preferente schuldeisers.