Bestuurders kunnen zich niet disculperen voor aansprakelijkheid op grond van artikel 2:248 BW

De bestuurders die in de procedure zijn verschenen, voeren aan dat zij slechts kort bestuurder zijn geweest en niet betrokken werden bij de besluitvorming. De rechtbank oordeelt dat de periode dat een bestuurder in functie is geweest, niet van belang is bij de beoordeling of een bestuurder zich kan disculperen. Het gaat erom of in die periode het onbehoorlijk bestuur aan hem te wijten was én of hij maatregelen trof om de nadelige gevolgen van het onbehoorlijk bestuur af te wenden. Of en hoe een bestuurder bij de besluitvorming is betrokken is ook niet relevant. Het beroep op disculpatie slaagt daarom niet.

Beroep op garantstelling voor lopende (huur)verplichtingen

Een verhuurder beroept zich op persoonlijke garantstelling van een bestuurder die is gegeven tijdens een zitting over de afkondiging van een afkoelingsperiode op grond van de WHOA. De kantonrechter wijst de vorderingen grotendeels toe.

Bestuurdersaansprakelijkheid en bestuursverbod; vermindering eis gevorderd bestuursverbod

Een curator heeft een bestuursverbod gevorderd en vermindert zijn eis tot het opleggen van een bestuursverbod voor bestuursfuncties bij rechtspersonen waarvan de gedaagde nog geen bestuurder is. Deze en andere vorderingen, waaronder uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid ex artikel 2:248 BW, worden bij verstek toegewezen. De rechtbank overweegt dat de curator de rechtbank gemotiveerd op de hoogte moet stellen als het vonnis onherroepelijk wordt.

Van Vliet q.q./Bestuurders

De curator stelt de (feitelijk) bestuurders van een gefailleerde vennootschap aansprakelijk op grond van artikel 2:248 BW en vordert vernietiging van een door de bestuurders gesloten overeenkomst tot verkoop van onroerend goed. De statutair bestuurder, die zich niet kan disculperen en de feitelijk bestuurder zijn hoofdelijk aansprakelijk voor het faillissementstekort. De curator kan een overeenkomst ter verkoop van een onroerend goed echter niet rechtsgeldig op grond van artikel 2:248 lid 9 BW buitengerechtelijk vernietigen als niet alle partijen in de vernietiging berusten.

Curator niet aansprakelijk voor afzien van instellen vordering bestuurdersaansprakelijkheid. Met wenk

Een faillissementscurator doet een zeer beknopt rechtmatigheidsonderzoek en besluit de bestuurders niet aansprakelijk te stellen, mede omdat uit informatie van de Belastingdienst geen verhaalsmogelijkheden bleken. Twee crediteuren stellen de curator pro se aansprakelijk voor deze beslissingen. De rechtbank oordeelt dat de curator wél kan worden verweten dat hij te weinig onderzoek heeft gedaan, maar dat hij wegens het ontbreken van verhaalsmogelijkheden in redelijkheid kon (en wellicht zelfs: moest) afzien van aansprakelijkstelling. Voor schadevergoeding aan de eisende crediteuren is dus geen plaats. Het staat hen vrij om desgewenst zelf over te gaan tot aansprakelijkstelling van de bestuurders. In de wenk bij de samenvatting wordt met name op dat laatste nader ingegaan.

Lufenje Ramen & Deuren B.V. en haar bestuurders/Particuliere opdrachtgevers

Een aannemer voert werkzaamheden gebrekkig uit bij vervanging van kozijnen. De particuliere opdrachtgevers vorderen naast de aansprakelijkheid van de vennootschap ook hoofdelijke aansprakelijkheid van de bestuurder en indirect bestuurder. Zij stellen dat deze bestuurders de vennootschap contracten hebben laten sluiten terwijl duidelijk was dat het bedrijf niet over de vereiste deskundigheid en verzekeringsdekking beschikte. De bestuurders voeren verweer en stellen dat enkel de vennootschap contractspartij is. De rechtbank overweegt dat gebrekkige uitvoering van werkzaamheden door de vennootschap niet zonder meer tot persoonlijke aansprakelijkheid van de bestuurders leidt. Nu bijkomende omstandigheden die een ernstig persoonlijk verwijt rechtvaardigen ontbreken, wijst de rechtbank de vorderingen tegen de bestuurders af.

Geen bestuurdersaansprakelijkheid vanwege ontoelaatbaar ontnemen van een corporate opportunity

Een projectvennootschap vordert schadevergoeding wegens onbehoorlijk bestuur bij de verkoop van een gelieerde vennootschap aan een derde. Volgens haar hebben de bestuurders een corporate opportunity ontnomen door de exploitatie- en verhuurrechten niet in de projectvennootschap onder te brengen. Het hof oordeelt dat de samenwerking tussen de ondernemers jarenlang vrijblijvend en intentioneel bleef. Concrete afspraken over overdracht van rechten zijn nooit geformaliseerd. Van het ontoelaatbaar ontnemen van een corporate opportunity is daarom geen sprake. Er kan de bestuurders geen ernstig verwijt worden gemaakt, zodat aansprakelijkheid ex artikel 2:9 BW ontbreekt.

VvAA Schadeverzekeringen N.V./Bestuurder dakdekkersbedrijf

Een (voormalig) bestuurder van een dakdekkersbedrijf wordt na een woningbrand tijdens werkzaamheden aan deze woning door de opstalverzekeraar aansprakelijk gesteld voor de schade. De bedrijfsaansprakelijkheidsverzekeraar van het dakdekkersbedrijf biedt geen dekking vanwege een uitsluitingsclausule ‘brandgevaarlijke werkzaamheden’. De rechtbank oordeelt dat de bestuurder een persoonlijk ernstig verwijt treft wegens het niet afsluiten van een deugdelijke verzekering. Omdat de oorzaak van de brand nog niet vaststaat, wordt verdere beslissing aangehouden tot de volgende zitting.

Tripolis Business Support B.V./Bestuurder

Een vennootschap is bij verstek veroordeeld tot betaling van een opdrachtnemer maar betaling is uitgebleven. De enig bestuurder heeft activa aan de vennootschap onttrokken, waarmee hij een onrechtmatige daad jegens de opdrachtnemer heeft gepleegd. Hij is gehouden de schade die de opdrachtnemer daardoor lijdt te vergoeden.

PTI Holding B.V./(de bestuurder van) Shield Group Holding B.V. en MCG Holding B.V.

De enig bestuurder, tevens meerderheidsaandeelhouder, van een leverancier van video-oplossingen verkoopt bepaalde activa aan een derde zonder de vereiste goedkeuring van de medeaandeelhouder(s). Het hof oordeelt dat de medeaandeelhouder door de activa-transactie geen schade heeft geleden en dat haar vorderingen derhalve niet toewijsbaar zijn.