DGA Pharmaceutical Marketing Services Holding B.V./Aandeelhouder (leden Sirowa-groep)

Deze zaak speelt zich af tussen dezelfde partijen als in de bekende Sirowa-uitkoopprocedure (zie OR 2020-0392). De daarin tot overdracht van zijn 5% van de aandelen in Sirowa International Holding B.V. veroordeelde minderheidsaandeelhouder stelt een vordering tot uittreding op grond van artikel 2:343 BW in tegen de DGA die eerder de aandelen in Sirowa Holding overnam. De minderheidsaandeelhouder vordert kort gezegd dat de DGA van Pharmaceutical Marketing Services Holding B.V. de 5% van de aandelen verplicht van de aandeelhouder overneemt voor ongeveer 1 miljoen euro. De minderheidsaandeelhouder is namelijk van mening dat hij door de gedragingen van de DGA zodanig in zijn rechten of belangen is geschaad, dat het voortduren van zijn aandeelhouderschap in redelijkheid niet meer van hem kan worden gevergd. Met name nu de DGA hem door bepaalde handelingen zwaar financieel zou hebben benadeeld. De rechtbank komt tot het oordeel dat de DGA verplicht wordt tot het overnemen van de aandelen, maar wel voor een aanzienlijk lager bedrag dan gevorderd door de aandeelhouder. De rechtbank benoemt geen deskundige maar stelt de prijs zelf vast, waarbij zij een billijke verhoging toepast vanwege benadelende gedragingen door de DGA, waarvoor eventuele vorderingen tot schadevergoeding al verjaard zijn. De rechtbank verwijst naar de overwegingen van de OK en de Hoge Raad in de Sirowa-zaak, waarin dit is gedaan respectievelijk toegelaten.

(Bestuurders)aansprakelijkheid na aandelenoverdracht tegen te lage waarde

In eerste aanleg wordt geoordeeld dat een bestuurder van een vennootschap ernstig verwijtbaar handelt door de verkoop tegen een aanzienlijk te lage koopprijs van aandelen die de vennootschap hield in een andere vennootschap. De verkrijgende vennootschap, die dezelfde bestuurder had als de verkopende vennootschap, handelt onrechtmatig door deze verrijking ten koste van de vervreemdende vennootschap. Dit oordeel van de rechtbank wordt bevestigd in hoger beroep.

Enquête Cicerone Holding B.V.

OK; enquête. Een joint venture van twee partijen verkeert in acute geldnood. Op verzoek van een van de twee joint venture partners is door de OK eerder een onmiddellijke voorziening getroffen teneinde deze partij in de gelegenheid te stellen op korte termijn financiering aan de joint venture te verstrekken. Besloten wordt tot uitgifte van aandelen in de joint venture. Daarbij wordt gezien de noodsituatie uitgegaan van een voorlopige waardering. Valt de uiteindelijke waardering hoger of lager uit, dan zal een correctie plaatsvinden van het aantal uitgegeven aandelen. Daaropvolgend wordt een aanvullende voorziening gevraagd om de uitgifte mogelijk te maken zonder de daarvoor op grond van artikel 2:196 lid 1 BW vereiste notariële akte, waarop de OK bepaalt dat in afwijking van voornoemd artikel de aandelen kunnen worden uitgegeven middels onderhandse akte tussen de joint venture en de financiering verstrekkende joint venture partner. De uiteindelijke waardering van de aandelen in de joint venture valt zo uit dat aanvullende uitgifte van aandelen is vereist. De OK bepaalt dat ook voor deze uitgifte een onderhandse akte tussen de joint venture en de partner die de financiering verstrekt, volstaat.

Geschil tussen de aandeelhouders van Buro Antares B.V. over de ‘bad leaver’ clausule en het non-concurrentiebeding in de aandeelhoudersovereenkomst

De aandeelhouders van een besloten vennootschap hebben een aandeelhoudersovereenkomst gesloten met daarin onder meer een aanbiedingsplicht, een bad leaver bepaling en een non-concurrentiebeding. Nadat de vennootschap de managementovereenkomst met één van de aandeelhouders  heeft opgezegd, vordert een andere aandeelhouder dat de aandeelhouder wiens managementovereenkomst is opgezegd zijn aandelen levert tegen de nominale waarde conform de bad leaver bepaling. De aandeelhouder wiens managementovereenkomst is opgezegd, vordert in reconventie dat de aandelen worden gewaardeerd volgens de good leaver bepaling. Verder vordert hij dat hij niet aan het non-concurrentiebeding kan worden gehouden. De rechtbank heeft de vordering van de ene aandeelhouder toegewezen en de andere aandeelhouder veroordeeld tot levering van zijn aandelen conform de bad leaver bepaling. De reden voor toewijzing door de rechtbank ligt in het feit dat de aandeelhouder onvoldoende gemotiveerd heeft betwist dat sprake is van het ontbreken van draagvlak onder de werknemers, wat toepassing van de bad leaver bepaling met zich brengt. De vordering in reconventie van de laatstgenoemde aandeelhouder, om niet langer aan het non-concurrentiebeding gebonden te zijn, wordt door de rechtbank afgewezen. Het hoger beroep daartegen van de veroordeelde aandeelhouder slaagt niet. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank. Het hof legt de bad leaver bepaling uit volgens de Haviltex-methode. De wijze van het eindigen van de betrokkenheid, in casu het opzeggen van de managementovereenkomst in plaats van ontbinding van de arbeidsovereenkomst (zoals in de aandeelhoudersovereenkomst staat), doet er volgens het hof niet toe. De aandeelhouders, die bij het opstellen van de aandeelhoudersovereenkomst geen deskundige bijstand hebben gehad, hadden voor ogen om de bad leaver regeling toe te passen als de betrokkenheid van de aandeelhouder eindigt, ongeacht de wijze waarop die eindigt. Het hof vindt toepassing van de non-concurrentiebepaling niet in strijd met de redelijkheid en billijkheid; het is aan de aandeelhouder zelf te wijten dat de aandelenoverdracht op zich laat wachten waardoor de duur van het non-concurrentiebeding navenant langer is geworden.

Curator van Stichting Enforsa/Bewise BVBA c.s.

De oud-bestuurder van een failliete stichting en de bv waarvan hij eveneens bestuurder was, worden door de curator aansprakelijk gesteld. De bv had aandelen in een andere vennootschap aan de stichting verkocht, terwijl later bleek dat de bv geen aandeelhouder was van die vennootschap. De oud-bestuurder heeft namens de stichting aan de bv uitkeringen gedaan onder desbetreffende overeenkomst, terwijl hij wist dat de bv de aandelen niet kon leveren. Hiervoor treft hem een ernstig verwijt. De bv heeft de betalingen in ontvangst genomen, terwijl zij wist dat een rechtsgrond daarvoor ontbrak. Zowel de oud-bestuurder als de bv zijn aansprakelijk jegens de stichting.

IGVO B.V./Wolsden B.V. c.s.

Twee via een vennootschap middellijke aandeelhouders en bestuurders van een factoring- en incassobedrijf overwegen om hun aandelen in die onderneming te verkopen. Hoewel verschillende gesprekken tussen de twee aandeelhouders worden gevoerd, bereiken zij geen overeenstemming. Desondanks gaat een van de aandeelhouders over tot verkoop van de aandelen. De aandeelhouder die is overgegaan tot verkoop van de aandelen wordt door de andere aandeelhouder aansprakelijk gesteld voor de schade die is ontstaan wegens het verkopen van de aandelen zonder toestemming. Nadat wordt geprocedeerd tot aan de Hoge Raad en de zaak wordt terugverwezen naar het gerechtshof, oordeelt het gerechtshof dat de verkopende aandeelhouder de door de andere aandeelhouder geleden schade moet vergoeden. Partijen worden veroordeeld tot het dragen van de eigen kosten van de procedure en de helft van de kosten van de aangestelde deskundige.

Bab/Cordial en Turnham III

Enquête Cordial en Turnham (Caribische zaak). Vervolg van HR 11 november 2016, ECLI:NL:HR:2016:2574 en HR 8 maart 2019, ECLI:NL:HR:2019:316. Als gevolg van door het bestuur genomen emissiebesluiten verwatert de minderheidsaandeelhouder van twee vennootschappen van 15% tot 0,0044% en 0,0023%. Het hof stelt wanbeleid vast, maar weigert de emissiebesluiten te vernietigen omdat dit niet in het belang van de vennootschap is. De Hoge Raad vernietigt de beschikking en oordeelt dat de vennootschap een zelfstandig belang heeft bij de naleving van de normen die gelden bij een emissie van aandelen, in het bijzonder jegens een aandeelhouder wiens belang is verwaterd of dreigt te verwateren. Ook acht de Hoge Raad de beslissing van het hof dat de bestuurder kan aanblijven zonder nadere motivering onbegrijpelijk, mede gezien de te verwachten aansprakelijkstelling van de bestuurder door de minderheidsaandeelhouder. De Hoge Raad wijst het geding terug naar het hof ter verdere behandeling en beslissing.

Curator van Jesnoka Novio B.V./Driessen Vastgoed B.V. c.s.

Een voormalig projectpartner oefent een contractueel optierecht op de helft van de aandelen van een in het kader van het project opgerichte bv uit. De andere partner, die destijds alle aandelen had gekocht en geleverd gekregen, weigert de aandelen te leveren maar heeft het er als aandeelhouder en bestuurder toe gebracht dat de bv een zeer groot aantal nieuwe aandelen uitgeeft aan de moedervennootschap van deze andere partner. De optiehouder heeft vervolgens deze andere partner gedagvaard wegens frustratie van het optierecht, en na het faillissement van de optiehouder neemt de curator deze vordering over. In het onderhavige tussenarrest komt het hof onder meer tot het oordeel dat sprake is van een tekortkoming in de nakoming van het optierecht en onrechtmatig handelen jegens de voormalig projectpartner door (aanvaarding van) de aandelenuitgifte.

Enquête Cicerone Holding B.V. - aanvullende onmiddellijke voorzieningen

OK; enquête. Een joint venture van twee partijen is in acute geldnood komen te verkeren. Bij eerdere beschikking treft de OK op verzoek van een van de joint venture partners onmiddellijke voorzieningen, opdat deze partner in de gelegenheid wordt gesteld op zeer korte termijn een noodfinanciering aan de joint venture te verstrekken. Nu verzoekt deze partner om aanvullende onmiddellijke voorzieningen, omdat de verstrekking van de noodfinanciering tegen uitgifte van aandelen in het kapitaal van de joint venture alsnog niet blijkt te kunnen worden uitgevoerd. De OK bepaalt dat, in afwijking van het bepaalde in artikel 2:196 lid 1 BW, door de joint venture aandelen aan haar partner kunnen worden uitgegeven door middel van een tussen hen opgemaakte onderhandse akte.

VBK Holding B.V./Curator

De oud-bestuurder van een familiebedrijf is gefailleerd. Hij heeft zijn belang in de onderneming die hij via een STAK houdt en zijn aandelen in de Pensioen BV verpand. De pandhouder vraagt de rechtbank toestemming voor onderhandse verkoop van de certificaten. De rechtbank verleent de toestemming. Het verzoek van de pandhouder voor toestemming om te doen verblijven in de aandelen in de Pensioen BV wijst de voorzieningenrechter toe, maar wel voor een hogere koopprijs dan vermeld in het verzoek van de pandhouder.