Bevoegdheidsincident hoger beroep uittreedprocedure Besgroep Accountants & Belastingadviseurs B.V.

Een minderheidsaandeelhouder heeft in eerste aanleg gevorderd dat de overige aandeelhouders zijn aandelen moeten overnemen. Deze vordering is primair gebaseerd op de aandeelhoudersovereenkomst en subsidiair op de uittreedprocedure van artikel 2:343 BW. Het hoger beroep is ingesteld bij het Hof Arnhem-Leeuwarden. Het hof verklaart zich onbevoegd en verwijst de zaak door naar de OK.

Drents Overijsselse Coöperatie Kaas U.A./Melkveehouders

Er ontstaat een geschil tussen een coöperatie en een deel van haar leden ten aanzien van de volgende drie aspecten: (1) het door de leden verschuldigd zijn van een in de statuten opgenomen uittreedvergoeding wegens het niet in acht nemen van de statutaire opzegtermijn bij opzegging van het lidmaatschap; (2) het door de coöperatie verrekenen dan wel niet toekennen van een in verband met een fusie van de coöperatie met een andere rechtspersoon aan de leden toegekende extra vergoeding; en (3) het door de coöperatie aan bepaalde leden onthouden van een prijsverhoging van melk. Zowel de rechtbank als het hof oordelen dat de coöperatie recht had op de uittreedvergoeding en dat zij dus die vergoeding in mindering mocht brengen op het door haar aan haar leden verschuldigde melkgeld. Echter, de rechtbank en het hof oordelen dat de coöperatie niet over mocht gaan tot het verrekenen met het melkgeld dan wel niet uitbetalen van de extra vergoeding in verband met de fusie, nu hiervoor geen statutaire basis bestond. Het moeten terugbetalen van die extra vergoeding, omdat de leden die die vergoeding hadden ontvangen na de fusie te kort na de fusie lid waren gebleven, is immers een verplichting die op de leden wordt gelegd. Zo’n verplichting vereist een statutaire basis, die in casu ontbreekt. Tot slot oordelen de rechtbank en het hof dat de coöperatie de prijsverhoging niet aan sommige leden had mogen onthouden, nu in de statuten en het reglement geen aanknopingspunt te vinden is voor een ongelijke vergoeding en dit op gespannen voet staat met het uit artikel 2:8 lid 1 BW voortvloeiende beginsel dat leden die zich in gelijke omstandigheden bevinden, gelijk moeten worden behandeld.

Voormalig Lid/Vereniging Lichtbond Noord

Een voormalig lid van een vereniging vordert bij de rechtbank nietigverklaring, althans vernietiging van de schorsing en de beëindiging van het lidmaatschap, omdat de opzegging en schorsing onregelmatig zouden zijn. Evenals eerder de rechtbank oordeelt het hof dat de vereniging het lidmaatschap met inachtneming van de wettelijke en statutaire bepalingen, rechtsgeldig heeft geschorst en daarna beëindigd en dat de vorderingen van het lid moeten worden afgewezen.

Uitleg van een voortzettingsbeding in een maatschapscontract

Twee maten exploiteren een kantoorpand in maatschapsverband, een derde maat treedt later toe. Daarbij is het maatschapscontract niet gewijzigd. Een van de maten wenst uit te treden. In de vergadering stemmen twee maten voor ontbinding van de maatschap, verkoop van het kantoorpand en vereffening. De later toegetreden maat stemt tegen. Deze maat laat de andere maten weten dat hij de maatschap wil voortzetten en baseert zich daarbij op de bepalingen uit het maatschapscontract. Hij vordert dat de beide andere maten worden veroordeeld om mee te werken aan de levering van (hun aandeel in) het kantoorpand aan hem. Anders dan de rechtbank deed, wijst het hof de vordering toe.

Holland Vastgoed Consultancy B.V./IBB Kondor B.V./De Leege Landen II B.V.

In een eerdere procedure oordeelde de OK dat sprake is van wanbeleid bij een vennootschap. Vervolgens starten de aandeelhouder en de vennootschap zelf een procedure ten aanzien van de aansprakelijkheid van haar andere aandeelhouder, bestuurder en indirect bestuurder, voor de geleden schade. In eerste aanleg oordeelt de rechtbank dat de gedaagden hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de door de aandeelhouder geleden schade vanwege ernstig verwijtbaar handelen. Verder wijst zij enkele vorderingen van de vennootschap toe ten aanzien van de schade geleden door het onrechtmatig overhevelen van vorderingen. Het hof gaat in hoger beroep grotendeels mee met het oordeel van de rechtbank. Zij wijst echter de vorderingen van de vennootschap ten aanzien van de schade geleden door het overhevelen van vorderingen af, nu haar vermogenspositie gelijk is gebleven en zij dus ook geen schade heeft geleden.

Bestuurder Darner B.V./Kopers

De bestuurder van een bedrijf dat boten verkoopt, wordt persoonlijk aansprakelijk gesteld door twee kopers. De bestuurder wordt verweten namens zijn bedrijf zonder daartoe bevoegd te zijn geweest de boot van een ander aan hen te hebben verkocht. De bestuurder slaagt er niet in om aannemelijk te maken dat hij instemming van de eigenaar van de boot had om die te verkopen. Nu hij de boot verkocht heeft aan de kopers zonder daartoe bevoegdheid te zijn, kon hij de boot niet aan de kopers leveren. De koopsom voor de boot wordt ontvangen en besteed aan andere verplichtingen van de vennootschap. Nadat de vennootschap failliet is gegaan, spreken de kopers de bestuurder uit hoofde van onrechtmatige daad aan. De bestuurder heeft naar het oordeel van de rechtbank en het hof door zijn handelen verhaal op Darner denkbeeldig gemaakt. Hij heeft daardoor tegenover de kopers van de boot onrechtmatig gehandeld, zodanig dat hem persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt. De vordering van de twee kopers wordt in eerste aanleg toegewezen en het vonnis van de rechtbank wordt in hoger beroep bekrachtigd.

Bestuurders van Waterwerken.nl B.V./Pol q.q.

In deze zaak stelt de curator een bestuurder (vervolgens beleidsbepaler) en haar opvolger aansprakelijk voor het boedeltekort wegens schending van de administratie- en publicatieplicht, alsmede btw-fraude en paulianeuze transacties. Evenals de rechtbank wijst het hof de vorderingen toe.

Daniëls q.q./Parnership Solutions Holding B.V. c.s.

Een thuiszorgorganisatie failleert na invoering van de WMO. Volgens de jaarrekeningen was er een buffer om aanloopverliezen door de WMO te kunnen weerstaan, maar dit bleek een te rooskleurig beeld. De curator stelt de bestuurders aansprakelijk voor het boedeltekort. Anders dan de rechtbank, die de invoering van de WMO als belangrijke oorzaak van het faillissement aanmerkte en de vorderingen afwees, houdt het hof de bestuurders aansprakelijk op grond van artikel 2:248 BW. De bestuurders hadden onvoldoende inzicht in de financiële situatie van de rechtspersoon. Enkele andere vorderingen van de curator stuiten af op de tweeconclusieregel.

Opdrachtgever/De Veense Bouwer B.V.

Een opdrachtgever heeft een vordering op een geturboliquideerde bv en verzoekt om haar failliet te verklaren. De vordering van de opdrachtgever en een steunvordering worden niet betwist. De bv is niet in staat de vorderingen te voldoen, zodat zij verkeert in de faillissementstoestand. De opdrachtgever heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat de bv een potentiële bate heeft uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid. Anders dan de rechtbank verklaart het hof de bv alsnog failliet.

Bestuurder van Testservice Onderwijs B.V./De Rijnlandse School

Een vennootschap heeft een contractuele verplichting tot het terugkopen van testboekjes bij beëindiging van een overeenkomst tussen de vennootschap en een producent. Na beëindiging van de overeenkomst door de producent, weigert de vennootschap om de testboekjes over te nemen. In een andere gerechtelijke procedure komt vast te staan dat de vennootschap die terugkoopverplichting heeft. De producent spreekt vervolgens de bestuurder van de vennootschap in rechte aan, omdat de vennootschap de terugkoopverplichting nog altijd niet nakomt. De rechtbank heeft voor recht verklaard dat de bestuurder van de vennootschap persoonlijk aansprakelijk is jegens de producent uit hoofde van onrechtmatige daad, en veroordeelt hem tot betaling van schadevergoeding. Het hof oordeelt met de rechtbank dat de bestuurder een persoonlijk ernstig verwijt kan worden gemaakt nu hij de vennootschap leeg liet en de inkomsten van de vennootschap aan zichzelf liet betalen. De hoogte van de schadevergoeding wordt echter door het hof lager vastgesteld, omdat in het bedrag van de schadevergoeding dat door de rechtbank was vastgesteld rekening was gehouden met een opgebouwde voorraad van testboekjes die niet in verhouding stond tot de verwachte prognoses voor verkoop van de boekjes. Met terugkoop van een zodanige hoeveelheid testboekjes had de bestuurder van de vennootschap volgens het hof daarom geen rekening hoeven houden. Het hof bekrachtigt daarom het vonnis van de rechtbank behoudens voor zover de bestuurder is veroordeeld tot betaling van schadevergoeding. Het hof veroordeelt de bestuurder tot betaling van een lager bedrag aan schadevergoeding.