Afbouw Coördinatie Nederland B.V./X

Bestuurdersaansprakelijkheid. Naar het oordeel van de rechtbank is niet vast komen te staan dat de indirect bestuurder (gedaagde) een verplichting is aangegaan terwijl hij wist of redelijkerwijze behoorde te begrijpen dat de vennootschap niet, of niet binnen een redelijke termijn, aan haar verplichtingen zou kunnen voldoen en geen verhaal zou bieden. Dat oordeel steunt op de veronderstelling dat partijen er bij het sluiten van de overeenkomst van uitgingen dat de uit te keren provisies de maandelijks uit te keren vergoedingen zouden overtreffen, waardoor met de overeenkomst een zeker investeringsrisico gemoeid was. Eiser heeft onvoldoende onderbouwd haar stelling dat gedaagde bij het aangaan van de overeenkomst had moeten of kunnen voorzien dat meer voorschotten zouden worden ontvangen dan er provisie zou worden gerealiseerd, aldus de rechtbank. Op de hoogte zijn van een mogelijk risico leidt niet zomaar tot aansprakelijk.

Bowmer q.q./B.V.’s X, Y en Z

Verplichting tot turboliquidatie. Verzet tegen eerdere vonnissen tot faillietverklaring drie BV’s gegrond verklaard. Vaststaat dat de BV’s verkeren in een toestand van te zijn opgehouden te betalen. In zoverre is voldaan aan de eisen om in staat van faillissement te worden verklaard. Van belang is echter ook hetgeen bekend is omtrent aan- dan wel afwezigheid van vermogen. In de onderhavige situatie was geen noodzaak om (zelf) faillissement aan te vragen. Er waren geen overeenkomsten meer met werknemers of een verhuurder. Het bestaan van de bank als schuldeiser levert ook geen voldoende noodzaak op. Er is naar verwachting geen te executeren vermogen en dus eigenlijk ook geen belang bij het aanvragen van de faillissementen. Anderzijds is er wel het belang van een aan te stellen curator om verschoond te blijven van een faillissement waarin op voorhand vaststaat dat alle kosten voor rekening van een curator zullen komen. In het licht van de omstandigheden bezien is sprake van misbruik van het faillissementsrecht. Besluit tot ontbinding ex artikel 2:19 lid 4 BW had moeten worden genomen. Toewijzing verzoek tot vernietiging vonnissen.

Voormalig statutair bestuurder/Wave International B.V.

Loonvordering na ontslag als statutair bestuurder in verband met opzegverbod arbeidsovereenkomst. De Bestuurder voert aan dat hij ziek was toen hij de brief ontving met de uitnodiging voor de algemene vergadering waar zijn ontslag aan de orde zou komen. Die brief ontving hij op 7 of 8 april terwijl hij zich op 7 april ‘s ochtends, voor de postbezorging, ziek had gemeld. Gelet op de ratio van artikel 7:670 BW geldt voor de bestuurder van een vennootschap het opzegverbod niet, als de ziekmelding is gedaan nadat hij kennis heeft genomen van het voornemen hem te ontslaan. Het is aan Wave International B.V. om te bewijzen dat de bestuurder ten tijde van ziekmelding al op de hoogte was van het voornemen om hem te ontslaan.

X/Y B.V. c.s.

Bestuurdersaansprakelijkheid afgewezen. Geldgever spreekt geldlener (BV) en haar bestuurder (DGA) aan voor de terugbetaling van de lening. De aangesproken bestuurder is de zoon van geldgever. De BV betwist gehouden te zijn de lening (al) terug te betalen, omdat die verplichting afhankelijk zou zijn gesteld van door die BV van een derde te ontvangen betalingen. Dat aspect van de overeenkomst van geldlening is echter niet schriftelijk vastgelegd. De rechtbank stelt de inhoud van de overeenkomst vast aan de hand van gedragingen van partijen na het sluiten van de overeenkomst. Geen onrechtmatige daad van bestuurder van de BV jegens eiseres, omdat de bestuurder naar het oordeel van de rechtbank heeft bewerkstelligd noch toegelaten dat de vennootschap haar wettelijke of contractuele verplichtingen niet is nagekomen en hem geen ernstig verwijt kan worden gemaakt.

JRP/AIG

Verklaringsprocedure ex artikel 477a lid 2 Rv. Bevoegdheidsverweer in verband met een arbitrageclausule. Eisers hebben ter verhaal van een vordering uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid derdenbeslag gelegd onder gedaagde, de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar van de bestuurder. De verzekeraar stelt dat de rechtbank niet bevoegd is te oordelen over de vraag of de verzekeringspolis dekking biedt. De rechtbank acht het op grond van het algemeen belang een punt van openbare orde dat de bevoegdheid uitsluitend is opgedragen aan de gewone (overheids)rechter.

X/LSI

Eiseres in incident meent dat onderhavige zaak, die betrekking heeft op de overeengekomen ontslagvergoeding van een ontslagen statutair bestuurder, verwezen dient te worden naar de kamer voor kantonzaken, omdat artikel 2:241 BW niet van toepassing is en omdat het ‘Zaaksverdelingsreglement’ dit zo bepaalt. De rechtbank wijst de incidentele vordering af, verwijzend naar HR 17 november 1995 (Atlantic Nominees/Van den Elshout), NJ 1996/142. Uitleg van artikel 2:241 BW brengt aldus de rechtbank mee dat zij ook na vennootschapsrechtelijk ontslag bevoegd blijft om van vorderingen op basis van de arbeidsovereenkomst tussen de vennootschap en de bestuurder kennis te nemen. Of een bepaling uit boek 2 BW bepalend is voor de toewijsbaarheid van de vordering, is volgens de rechtbank niet van belang. Het reglement doet niet af aan hetgeen uit de wet voortvloeit, dit beoogt slechts vast te leggen op welke rechtspraaklocatie de rechtzoekende voor welke zaak terecht kan.

X/Y

Persoonlijk verwijtbaar handelen (indirect) bestuurder door koper onjuist te informeren bij verkoop van zijn onderneming. Volgens eiser is hij op grond van onjuiste mededelingen van de bestuurder overgegaan tot de koop van een vestiging van verkoper. Eiser stelt de Bestuurder-BV en de enig (indirect) bestuurder en aandeelhouder op grond van artikel 2:11 BW hoofdelijk aansprakelijk. De rechtbank wijst de vordering toe. De (indirect) bestuurder heeft eiser onjuist geïnformeerd bij verkoop van zijn onderneming door de prospectuslijst te manipuleren.

Selectieve betaling na echtscheiding

A is enig bestuurder en enig aandeelhouder van B B.V. ('B'). Eiser en A zijn in algehele gemeenschap van goederen gehuwd. In het kader van hun echtscheiding hebben eiser en B een overeenkomst gesloten. B voldoet niet aan haar betalingsverplichting en eiser stelt A (naast B) hiervoor aansprakelijk. De rechtbank wijst de vordering toe. A heeft bewerkstelligd dat enkel de vordering van eiser door B niet werd voldaan.

X/Y

Optas Pensioenen N.V. verzoekt de rechter om op grond van artikel 2:18 lid 4 BW toestemming te verlenen tot ontklemming. Optas Pensioenen N.V. is (rechtsopvolger van) een in een naamloze vennootschap omgezette stichting. De rechtbank overweegt dat de vraag die centraal staat is of door de ontklemming derden worden benadeeld in strijd met de redelijkheid en billijkheid dan wel of sprake is van een verandering van doelstelling in strijd met de openbare orde. De rechtbank wijst het verzoek toe.

X/Y

De curator van bedrijf X spreekt een contractspartij (gedaagde 1) en de bestuurder van X aan in verband met (gesteld) paulianeus handelen. Ten aanzien van de bestuurder beroept de curator zich tevens op artikel 2:248 BW. De vordering van de curator op gedaagde 1 op grond van paulianeus handelen wordt afgewezen. De vordering jegens de bestuurder van de gefailleerde vennootschap wordt eveneens afgewezen. Weliswaar staat krachtens het bepaalde in artikel 2:248 BW vast dat de bestuurder van de gefailleerde vennootschap zijn taak als bestuurder onbehoorlijk heeft vervuld, doch de bestuurder heeft in voldoende mate aannemelijk gemaakt dat andere feiten of omstandigheden dan zijn kennelijk onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak van het faillissement zijn geweest.