Dimat Corporation N.V. c.s.

Caraïbische zaak. Enquête. Aanwijzing onderzoeker.

Stad en Land B.V./gedaagde 1 en 2

Eiseres, Stad en Land B.V. (‘Stad en Land’) vormde samen met een door gedaagde 1 bestuurde besloten vennootschap (‘gedaagde 2’) een vennootschap onder firma. In het kader van de afwikkeling van de opzegging door andere vennoten is met behulp van mediation een vaststellingovereenkomst gesloten, waarin partijen zijn overeengekomen dat Stad en Land een lening van € 85.000 aan gedaagde 2 verstrekt. Laatstgenoemde is thans evenwel niet meer in staat om de lening af te lossen. Eiseres vordert primair nakoming van de overeenkomst en schadevergoeding wegens onrechtmatige daad.

Eiseres/gedaagde

Gedaagde in conventie, eiseres in reconventie (‘gedaagde’) vordert dat voor recht wordt verklaard dat eiseres in conventie, gedaagde in reconventie (‘eiseres’), haar gewezen bestuurder en aandeelhoudster, onrechtmatig jegens haar heeft gehandeld, alsmede dat zij wordt veroordeeld tot schadevergoeding. Gedaagde verwijt eiseres onder meer gedurende haar bestuurder- en aandeelhouderschap ook bestuurder en aandeelhouder te zijn geweest van een sterk concurrerende vennootschap en de bij gedaagde opgedane kennis ten behoeve van die vennootschap te hebben gebruikt. De kantonrechter oordeelt dat eiseres een ernstig verwijt kan worden gemaakt onder meer door het laten prevaleren van eigen (zakelijke) belangen boven die van gedaagde. De reconventionele vorderingen worden toegewezen.

Rotterdamse Taxi Centrale RTC N.V. c.s.

Enquête. Intrekking verzoek tot vaststelling wanbeleid. Niet-ontvankelijkheid.

Appellanten/Intres Financial Services B.V.

De vennootschap is als gevolg van een fusie opgehouden te bestaan. De verkrijgende vennootschap inzake de fusie is vervolgens gesplitst in drie verkrijgende rechtspersonen. Appellanten stellen dat het voor hen onduidelijk is op wie zij de door hen gestelde vordering moeten verhalen. Voorts stellen appellanten dat ze geen zekerheid hebben dat de verkrijgende vennootschap voldoende waarborgen biedt voor verhaal, en dat zij ten onrechte niet in de gelegenheid zijn gesteld om in verzet te komen tegen de splitsing (art. 2:334l lid 1 BW). Volgens het hof worden appellanten niet benadeeld in hun verhaalsmogelijkheden, nu zij op grond van artikel 2:334f BW, dat bepaalt dat de verkrijgende rechtspersoon aansprakelijk is voor de nakoming van verbintenissen van de gesplitste rechtspersoon ten tijde van de splitsing, zich ook kunnen verhalen op de andere twee verkrijgende vennootschappen. Daarnaast stelt het hof vast dat aannemelijk is dat appellanten de vordering in eerste instantie dienen te verhalen op een van de drie vennootschappen welke door het hof wordt aangewezen.

Rabobank/Orfeo c.s.

Aansprakelijkheid commanditair vennoot in verband met bemoeienis met het beleid van de commanditaire vennootschap (CV) en externe contacten in dat verband.

De Maatschap/Coöperatie Noorderlandmelk U.A.

Eiseres, een maatschap die een melkveehouderij exploiteert (‘De Maatschap’) en gewezen lid is van gedaagde, Coöperatie Noorderlandmelk U.A. (‘De Coöperatie’), vordert betaling van achterstallig melkgeld en winstuitkering, alsmede een verklaring voor recht dat het besluit van De Coöperatie tot ontzetting uit het lidmaatschap met oplegging van sancties nietig dan wel vernietigbaar is. De rechtbank wijst de vorderingen af.

Verzoekers/ABVAKABO FNV c.s.

Enquête. A-G Timmerman concludeert tot vernietiging in twee cassatieberoepen tegen de beschikking van de OK waarin wanbeleid bij het (voormalige) thuiszorgconcern Meavita is vastgesteld.

Curator/X

Vordering van eiser, de curator van een gefailleerde vennootschap, tegen gedaagde, haar gewezen bestuurder, tot betaling van het boedeltekort. De rechtbank is van oordeel dat door het indienen van onjuiste en onvolledige aangiften loonbelasting er naheffingen zijn opgelegd die de onderneming niet kon voldoen, als gevolg waarvan de Belastingdienst het faillissement aanvroeg. De bestuurder is volgens de rechtbank aansprakelijk voor het tekort dat is ontstaan door onbehoorlijk bestuur.

Bestuurdersaansprakelijkheid wegens schending boekhoudplicht onvoldoende aannemelijk gemaakt

Eiser, de curator van een gefailleerde vennootschap, vordert voor recht te verklaren dat gedaagde, haar gewezen middellijk bestuurder, aansprakelijk is voor het boedeltekort wegens schending van de boekhoudplicht (het ontbreken van voorraadadministratie) en van de publicatieplicht (waardering van de activa tegen going-concern waarde), alsmede wegens onrechtmatige daad (het nalaten om verliezen te beperken). De rechtbank wijst de vorderingen af. Volgens de rechtbank heeft de curator niet gesteld dat de kwartaaloverzichten boekhoudkundig onjuist waren en de voorraden in werkelijkheid aanmerkelijk meer of minder waard waren, bestond er geen aanleiding om uit te gaan van de vereffeningswaarde en heeft de gewezen bestuurder wel degelijk maatregelen getroffen om de voortdurende verliezen te beperken.