A/B

A verhuurt vanaf 2000 een deel van een pand aan Stichting W.I.A. De stichting verbouwt een deel van hetgeen zij huurt tot een woning voor een van haar bestuurders, B, welke de woning nog in 2000 betrekt. Wegens vochtproblemen neemt de stichting het pand verder nooit in gebruik. In 2002 wordt de huurovereenkomst ontbonden en wordt de stichting veroordeeld tot het betalen van de schuldig gebleven huurpenningen. De stichting komt deze verplichting niet na. A vordert van B, destijds penningmeester en bestuurder van de stichting, de schuldig gebleven huurpenningen. Het hof wijst de vordering af. B heeft succesvol weersproken dat hij wist of had moeten weten dat de stichting de overeenkomst niet na zou kunnen komen.

A/Wijsman q.q.

B en A en B en A Holding worden op respectievelijk 13 maart 2012 en 22 mei 2012 failliet verklaard. De curator stelt dat A als feitelijk bestuurder van beide bv's is opgetreden en zijn taak als bestuurder onbehoorlijk heeft vervuld. De rechtbank oordeelt dat de curator onvoldoende heeft gesteld en bewezen dat A als feitelijk beleidsbepaler moet worden beschouwd. Evenmin heeft A op een andere wijze onrechtmatig gehandeld jegens de vennootschappen en/of haar schuldeisers.

Erasmus MC Holding / Harbour Antibodies en X, Y, Z en X / Erasmus MC Holding en Harbour Antibodies

Enquêteprocedure. Onderzoek naar (wan)beleid binnen de onderneming.

ABN AMRO/Berzona

ABN AMRO dient een verzoek tot faillissementverklaring van Berzona in. De vraag doet zich voor of de vordering(en) van de huurders van het onroerend goed van Bonanza tot woongenoot kunnen kwalificeren als steunvordering. De Hoge Raad oordeelt dat dergelijke vorderingen niet als steunvordering kwalificeren. De vorderingen kunnen immers niet ter verificatie worden ingediend. Het verzoek tot faillietverklaring wordt afgewezen wegens het niet voldoen aan het pluraliteitsvereiste.

Belana/X

Een oud-werknemer heeft door een faillissementsaanvraag als pressiemiddel ter opeising van een (loon)vordering in te zetten een zorgvuldigheidsnorm overschreden. Minder vergaande rechtsmiddelen stonden nog open en de aanvraag was gebaseerd op onjuiste feiten. De schade die voortvloeit uit de voornoemde onrechtmatige daad, te weten het mislopen van opbrengsten door de beëindiging van contracten met cliënten, is niet in zijn geheel het gevolg van de faillissementsaanvraag, omdat het op de hoogte brengen van cliënten niet noodzakelijk wordt geacht.

Bedrijf X

Bestuurdersaansprakelijkheid op een waaier aan grondslagen, waaronder de verkoop van de activa van het bedrijf. In navolging van de rechtbank oordeelt het hof dat niet kan worden gezegd dat de (mede)bestuurders van de vennootschap door het aangaan van de activatransactie met betrokkene feitelijke betalingsonmacht hebben gecreëerd met voorzienbare benadeling van haar crediteuren als gevolg. Het hof bekrachtigt het bestreden vonnis. De bestuurders zijn niet aansprakelijk.

Houtkoop BV

Aansprakelijkheid bestuurders vennootschap. Onrechtmatig handelen. De rechtbank is van oordeel dat gedaagden als bestuurders van de vennootschap, rekening houdend met de gerechtvaardigde belangen van eiser, het importeurschap niet hadden mogen overhevelen zonder dat daarvoor een vergoeding werd bedongen. Dat brengt immers normaal handelsgebruik met zich.

Stichting Vitaal Wonen

Schorsing en ontslag van de statutair directeur van Stichting Vitaal Wonen omdat hij zijn plichten ingevolge de arbeidsovereenkomst grovelijk heeft veronachtzaamd en zich schuldig heeft gemaakt aan diefstal en/of verduistering. Zowel de besluiten van de Raad van Toezicht tot schorsing en ontslag als het arbeidsrechtelijke ontslag op staande voet zijn rechtsgeldig. Geen schadevergoeding.

Major bvba/X V.O.F.

Belgisch recht: hoofdelijke aansprakelijkheid van een directeur-grootaandeelhouder (DGA) voor betaling van nog onbetaald gebleven facturen. Het niet (deugdelijk) volgen van de wettelijk verplichte alarmbelprocedure (ex artikel 332 Belgische Wetboek van Vennootschappen) leidt tot bestuurdersaansprakelijkheid, hetgeen in hoger beroep wordt bevestigd.

Vereffenaars Van der Moolen Holding

De enig bestuurder van VDHM heeft voorafgaand aan het faillissement van VDHM zijn functie neergelegd. Ingevolge de statuten zijn verzoekers, als leden van de raad van commissarissen van VDHM, toen tijdelijk met het bestuur belast. Na het faillissement is een R-C benoemd en zijn drie curatoren aangesteld. Op grond van de statuten zijn de voormalig commissarissen, vanwege het belet van andere bestuurders, aangesteld als bestuurder. Er zijn nog geen vereffenaars aangesteld door de rechtbank. Bij het ontbreken van aangestelde vereffenaars zijn de bestuurders op grond van artikel 2:23 lid 1 BW vereffenaars. Vanwege de bijzondere omstandigheden hebben zij een verzoek gedaan de curatoren te benoemen als vereffenaar. De rechtbank wijst dit verzoek toe. De verzoekers hebben een belang bij het doen van het verzoek: het benoemen van de curatoren dient een efficiënte taakvervulling, en het verzoek wordt gesteund door de curatoren.