Phoenica

De huidige bestuurder van Phoenica Hotel B.V. heeft nagelaten de door de onderzoeker opgevraagde stukken aan de onderzoeker te zenden. De Ondernemingskamer benoemt daarom bij wijze van onmiddellijke voorziening een bestuurder voor Phoenica Hotel B.V.

Schuurbiers

De Ondernemingskamer beveelt een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken van Schuurbiers Beheer B.V. In verband met het voortbestaan van de patstelling binnen het bestuur wordt bij wijze van onmiddellijke voorziening een bestuurder benoemd.

Warzecha/Paabumets

De OK oordeelt dat een aanhangige procedure bij de Letse rechterlijke instantie betreffende de totstandkoming en nakoming van een overeenkomst betreffende de verkoop van aandelen niet verhindert dat een uitkoopprocedure bij de OK aanhangig wordt gemaakt. Ter beantwoording van de vraag of de OK zich onbevoegd moet verklaren, is namelijk onder meer bepalend of de vorderingen bij de OK en bij de Letse rechter op dezelfde oorzaak berusten en dat is niet het geval bij een uitkoopprocedure, waarin in feite onteigening van een minderheidsaandeelhouder wordt gevorderd, en een vordering tot overdracht van aandelen uit een koopovereenkomst. Eveneens is er onvoldoende aanleiding om de uitkoopprocedure aan te houden in afwachting van de uitkomst van de Letse procedure.

CASS/de Staat der Nederlanden

Volgens de Staat is CASS, een vennootschap naar buitenlands recht, niet ontvankelijk in haar vordering omdat het herbenoemen van een vereffenaar niet tot gevolg heeft dat de vennootschap (met terugwerkende kracht) is herleefd. Het hof verwerpt het ontvankelijkheidsverweer van de Staat. Naar het oordeel van het hof dient de vraag naar het daarop toepasselijk recht bevestigend worden beantwoord. Volgens de overgelegde ‘legal opinion’ heeft het herbenoemen van een vereffenaar naar het toepasselijke recht terugwerkende kracht. Maar ook indien CASS niet meer bestaat en niet is herleefd, is zij ontvankelijk in hoger beroep, aangezien naar Nederlands burgerlijk procesrecht een niet meer bestaande rechtspersoon – waarvan de vereffening weer is heropend – in hoger beroep kan worden ontvangen (vgl. HR 11 januari 2013, ECLI:NL:HR:2013:BX9762 (Unidek/HDI International Holding)).

ABAB/VLM

De ondernemingsraad van VLM heeft zich laten bijstaan door ABAB. Hiervan heeft zij een kostenmelding gedaan waarin een bepaald aantal uur voor de werkzaamheden is vermeld. VLM gaat niet akkoord met een overschrijding van dit aantal uren. ABAB vordert betaling van VLM van de kosten voor het voeren van een kort geding en de bijkomende uren. De kantonrechter heeft de vordering afgewezen. In hoger beroep bekrachtigt het hof dit vonnis. Het voeren van het kort geding is niet begrepen in de kostenmelding. Gezien de expliciete weigering van VLM om de kosten van extra uren te voldoen, mocht ABAB er niet op vertrouwen dat de opdracht van de ondernemingsraad tot het maken van de extra uren bevoegd (namens VLM) was gegeven.

Crane Services

Een bestuurder sluit namens Crane Services een koopovereenkomst met betrekking tot de aankoop van de aandelen die de verkoper houdt in een andere vennootschap. In de overeenkomst is een financieringsvoorbehoud opgenomen. De koper ziet af van de koop, maar laat na om op de voorgeschreven wijze op het voorbehoud een beroep te doen. Crane Services is door het hof dan ook veroordeeld tot nakoming van de overeenkomst. Zij kan hier echter niet aan voldoen vanwege een gebrek aan middelen. De verkoper spreekt daarom de bestuurder aan en vordert schadevergoeding. Het hof stelt de verkoper in het gelijk. De Hoge Raad vernietigt echter het oordeel van het hof, omdat het hof heeft nagelaten te onderzoeken of bestuurder een ernstig verwijt kan worden gemaakt. Voor het aannemen van bestuurdersaansprakelijkheid is immers vereist dat de bestuurder ter zake van de benadeling persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt. (Zie laatstelijk HR 5 september 2014, ECLI:NL:HR:2014:2627, NJ 2015/22 en HR 5 september 2014, ECLI:NL:HR:2014:2628, NJ 2015/21).

X/Y

Bestuurdersaansprakelijkheid. Geen sprake van feitelijk bestuurder in de zin van artikel 2:248 lid 7 BW, omdat de handelingen van gedaagde niet het beleid van de vennootschap (mede) bepaalden als ware hij bestuurder. Peeters q.q./Gatzen-vordering. Betrokkenheid als derde bij selectieve betalingen. Schade ten gevolge van een jegens de gezamenlijke schuldeisers gepleegde onrechtmatige daad. De curatoren verwijten gedaagde dat hij een in het maatschappelijk verkeer geldende norm heeft geschonden door geld in ontvangst te nemen dat strijdig met de paritas creditorum (selectief) aan hem is uitbetaald. Een dergelijk verwijt is wezenlijk anders dan de verwijten die in het kader van de Peeters q.q./Gatzen-jurisprudentie (waar het een derde, niet zijnde een indirect bestuurder, betreft) aan de orde zijn. De rechtbank wijst de vorderingen van curatoren af.

X/Y

Stichting Kerk en Wereld verzoekt de voorzieningenrechter, onder meer, bepaalde ten aanzien van haar door de kleine synode genomen besluiten te schorsen. Deze vordering wordt ingesteld tegen een daartoe ex artikel 2:15 lid 3 sub b BW aangewezen persoon en Protestantse Kerk Nederland ('PKN'). De rechtbank laat in het midden of de stichting ontvankelijk is in haar verzoek met het oog op de bestaande eigen kerkelijke rechtsgang. De verzoeken moeten namelijk hoe dan ook worden afgewezen. Voor toewijzing van voorzieningen zoals door de Stichting gevorderd, moet het in hoge mate waarschijnlijk zijn dat gelijkluidende vorderingen in een te voeren bodemprocedure zullen worden toegewezen. Dat is onvoldoende aannemelijk geworden, nu de kleine synode immers de statutaire bevoegdheid heeft om de Stichting te ontbinden. Nu het ervoor moet worden gehouden dat het besluit tot ontbinding rechtsgeldig is genomen, valt ook niet in te zien dat het besluit tot effectuering daarvan niet rechtsgeldig zou zijn.

X/Y

VS Beheer en Management B.V. is in eerste aanleg veroordeeld tot betaling aan Architectenburo B.V. van diverse factuurbedragen en gaat tegen dat vonnis in hoger beroep. Tijdens die procedure verzoekt VS Beheer en Management B.V. op grond van artikel 225 Rv tot schorsing van het geding en voert daartoe aan dat de vennootschap krachtens artikel 2:19 lid 4 BW is opgehouden te bestaan. Het hof wijst dit verzoek af, omdat artikel 225 RV niet voorziet in de situatie dat een rechtspersoon is ontbonden, en ziet voor een uitbreiding van de reikwijdte van deze bepaling geen aanknopingspunten. Voorts heeft de vaststelling dat VS Beheer en Management is opgehouden te bestaan geen gevolgen voor deze procedure omdat de Hoge Raad heeft beslist dat wanneer een procedure tegen een rechtspersoon is aangevangen voor het tijdstip van haar ontbinding en van de vereffening van haar vermogen, de procedure tegen de rechtspersoon kan worden voortgezet, ook indien de vereffening van haar vermogen inmiddels is geëindigd en daarvan opgaaf is gedaan door de vereffenaar aan de registers (HR 11 januari 2013, ECLI:NL:HR:2013:BX9762).

Regge Vastgoed

Het hof bekrachtigt het vonnis van de voorzieningenrechter. De curator heeft onvoldoende aangevoerd op grond waarvan voorshands voldoende aannemelijk is dat de verkoop van de aandelen vlak voor faillissement daadwerkelijke benadeling van de schuldeisers van de gefailleerde tot gevolg heeft gehad als bedoeld in artikel 42 Fw. Het hof acht de enkele omstandigheid dat de aandelen in beide vennootschappen voor een koopsom van tweemaal € 1 zijn overgegaan onvoldoende. Hoewel het eigen vermogen niet per se doorslaggevend is voor de waardering van de aandelen (de vennootschappen hadden een negatief eigen vermogen), rechtvaardigt dit op zichzelf niet de conclusie dat de aandelen ten tijde van de overname een hogere waarde vertegenwoordigden dan waarvoor deze zijn verkocht.