Kubus Coöperatie U.A./Uittredend lid

Een coöperatie heeft in de ledenovereenkomst een bepaling opgenomen die inhoudt dat een lid bij uittreding een uittreedvergoeding moet betalen. Als het vertrekkende lid weigert deze vergoeding te betalen, vordert de coöperatie betaling van de uittreedvergoeding. In eerste aanleg wijst de kantonrechter de vordering af, omdat de uittreedbepaling – in strijd met artikel 2:60 BW – niet is opgenomen in de statuten. In hoger beroep bekrachtigt het hof de uitspraak van de kantonrechter. Het hof overweegt dat, door de franchiseorganisatie in te bedden in een coöperatie, het dwingendrechtelijke kader van een coöperatie van toepassing is, zodat het ontbreken van een statutaire grondslag maakt dat de coöperatie zich niet kan beroepen op de in de ledenovereenkomst opgenomen uittreedbepaling. De coöperatie heeft tegen het arrest van het hof beroep in cassatie ingesteld. De onderdelen van het cassatiemiddel behandelen onder meer de vragen of (1) de in de franchiseovereenkomst vastgelegde uittreedvergoeding kwalificeert als een uittreedvoorwaarde in de zin van artikel 2:60 BW, en (2) of dit beding, gelet op artikel 2:60 BW, rechtsgeldig en afdwingbaar is, ondanks het ontbreken van een statutaire grondslag. De A-G concludeert tot verwerping van het cassatieberoep. Volgens de Hoge Raad heeft het hof terecht geoordeeld dat uit artikel 2:60 BW voortvloeit dat een uittreedvoorwaarde – zoals de in de overeenkomst opgenomen uittreedvergoeding – een statutaire grondslag moet hebben. Zonder een statutaire grondslag kan een dergelijke voorwaarde niet rechtsgeldig worden overeengekomen. De overige klachten van het middel geven evenmin aanleiding tot cassatie (art. 81 lid 1 RO).

Bestuurdersaansprakelijkheid op grond van artikel 2:248 BW bij verstek

De curator stelt de bestuurder aansprakelijk voor het faillissementstekort. De rechtbank wijst deze vordering bij verstek toe. Daarnaast vordert de curator van een andere partij terugbetaling van een bedrag wegens onverschuldigde betaling. Deze vordering wordt afgewezen bij gebrek aan voldoende onderbouwing.

Brusse q.q./Bestuurder van failliet transportbedrijf

De rechtbank verwijt de bestuurder van een failliet transportbedrijf onbehoorlijk bestuur door de publicatieplicht te schenden. Het verweer van de bestuurder faalt door gebrek aan motivering, waardoor de bestuurder het boedeltekort moet vergoeden.

Heropening vereffening na turboliquidatie vanwege mogelijke aanspraak op schadeverzekeraar

Verzoekster vraagt om heropening van de vereffening van een vennootschap die is overgegaan tot turboliquidatie. Verzoekster heeft naar eigen zeggen schade geleden omdat verweerster onjuist advies heeft gegeven over de constructie van een dak, waardoor het dak van een andere bedrijfshal is ingestort vanwege sneeuwophoping en/of smeltwater. Verzoekster wil haar schade verhalen op verweerster en verweerster heeft daarom mogelijk nog een claim op haar schadeverzekeraar. De rechtbank wijst het verzoek tot heropening van de vereffening toe. Of verzoekster een vordering heeft en of verweerster een claim heeft op haar schadeverzekeraar, moet met grote terughoudendheid worden beoordeeld en een mogelijke vordering op de schadeverzekeraar van verweerster is een potentiële bate op grond waarvan de vereffening kan worden heropend.

Jurisprudentie over rechterswissel na mondelinge behandeling geldt ook voor raden OK

De aandelen in een bv worden gehouden door eiser en verweerder, van wie twee broers weer enig aandeelhouder zijn. De broers hebben een vaststellingsovereenkomst gesloten, waarin de ene broer de aandelen in de bv zou overdragen aan de andere broer. Aan de vaststellingsovereenkomst is geen uitvoering gegeven. Over en weer zijn vorderingen ingesteld op de voet van de wettelijke geschillenregeling. De OK gelast vervolgens een mondelinge behandeling, waarna zij twee tussenarresten wijst. Haar eindarrest wijst de OK in een gewijzigde samenstelling van zowel raadsheren als raden. De Hoge Raad bevestigt in dit arrest dat de regels die gelden voor een rechterswissel (HR 20 maart 2020, ECLI:NL:HR:2020:472) ook gelden voor raden in de OK. De Hoge Raad vernietigt het eindarrest en verwijst het terug naar de OK voor verdere behandeling en beslissing.

Bestuurdersaansprakelijkheid op grond van artikel 2:248 BW; matiging vanwege de wijze waarop het faillissement is afgewikkeld

Van een failliete vennootschap worden de rechtspersoon-bestuurder, de indirect bestuurder en de feitelijk bestuurder door de curator aansprakelijk gesteld op grond van artikel 2:248 BW. De bewijsvermoedens van lid 2 zijn van toepassing, omdat de boekhoudplicht en de publicatieplicht zijn geschonden. De bestuurders kunnen het bewijsvermoeden dat het faillissement is veroorzaakt door kennelijk onbehoorlijk bestuur niet weerleggen. Wel matigt het hof het bedrag waarvoor de bestuurders aansprakelijk zijn op grond van lid 4, vanwege de wijze waarop het faillissement is afgewikkeld. De schuldenlast van de vennootschap bedraagt ongeveer € 13.000, terwijl de faillissementskosten mede door de gevoerde procedure in eerste aanleg al waren opgelopen tot ruim € 48.000. Het hof overweegt dat het disproportioneel en onredelijk is om de bestuurders te veroordelen tot betaling van het boedeltekort, dat ruim zes keer zo hoog is als de schuldenlast. Het hof matigt het bedrag waarvoor de bestuurders aansprakelijk zijn daarom tot € 30.000. De curator heeft ook paulianavorderingen ingesteld in verband met betalingen aan de rechtspersoon-bestuurder. Deze vorderingen worden deels toegewezen. Deels zagen de betalingen op managementfee. De rechtspersoon-bestuurder heeft een kopie van de managementovereenkomst overgelegd, maar dient op verzoek van de curator de originele getekende versie ter griffie van het hof te deponeren. In afwachting daarvan wordt de zaak aangehouden.

B.V. Huizenmij: spoedverzoek tot verbod op besluit tot decertificering en ontbinding STAK

Tussenuitspraak in de kwestie Huizenmij. Na het verlijden van een akte statutenwijziging van de STAK die alle aandelen in B.V. Huizenmij houdt, bestaat de mogelijkheid om met een twee derde meerderheid van de uitgebrachte stemmen te besluiten tot decertificering en ontbinding van de STAK. De eerder door de voorzieningenrechter aangestelde tijdelijke bestuurder stelt hierop een spoedverzoek in bij de rechtbank om als voorlopige voorziening de vergadering van certificaathouders van de STAK een verbod op te leggen tot het nemen van een besluit tot decertificering en ontbinding van de STAK. De rechtbank komt tot het oordeel dat een billijke afweging van de belangen van alle betrokkenen meebrengt dat een toewijzing van het verzoek van de tijdelijke bestuurder op zijn plaats is. In het bijzonder weegt de rechtbank mee dat het gaat om (voorgenomen) besluiten met verregaande en onomkeerbare gevolgen voor de STAK en haar governance, terwijl die governance nu juist onderwerp is van deze procedure en de besluiten bovendien zouden indruisen tegen hetgeen in deze procedure reeds is bepaald.

Leegtrekken bv om verhaal door ontslagen werknemer te frustreren, leidt tot aansprakelijkheid o.g.v. artikel 2:248 BW

Een curator stelt de direct en indirect bestuurder van een failliete bv aansprakelijk voor het boedeltekort. Mede op basis van de verklaringen van familieleden oordeelt het hof dat de DGA de vennootschap heeft leeggetrokken om het verhaal door een ontslagen werknemer te frustreren. Nu aannemelijk is dat het faillissement hierdoor is veroorzaakt, zijn de direct en indirect bestuurder aansprakelijk voor het boedeltekort.

Van Rongen q.q./Stichting Timpaan Groep

De curator van drie rechtspersonen die werkzaam waren in de kinderopvang en onderdeel uitmaakten van de Timpaan Groep, stelt de stichting die bestuurder was aansprakelijk. Volgens de curator zou de stichting te laat en te weinig maatregelen hebben getroffen om een faillissement te voorkomen. Net als de rechtbank wijst het hof de vorderingen af. Naar het oordeel van het hof heeft de stichting wel degelijk ingegrepen. Achteraf kan worden vastgesteld dat de ingrepen onvoldoende effectief waren om een faillissement te voorkomen, maar dat is geen grond voor bestuurdersaansprakelijkheid. Er is ook geen aanwijzing dat er een (andere) grond voor aansprakelijkheid bestaat.

Schuldeiser van Dutch Export & Trading B.V./Van Betten q.q.

Een schuldeiser die een lening heeft verstrekt aan een gefailleerde vennootschap wil haar bestuurder aansprakelijk stellen en heeft daarom de voormalig curator verzocht om afgifte van en inzage in de volledige administratie van de vennootschap op grond van artikel 843a Rv (oud). De rechtbank wees het verzoek af. Het hof wijst het verzoek (deels) toe. De schuldeiser heeft aannemelijk gemaakt dat de bestuurder wist of had behoren te weten dat de vennootschap bij het aangaan van de lening haar verplichtingen tegenover de schuldeiser niet kon nakomen, zodat het bestaan van een rechtsbetrekking voldoende aannemelijk is geworden. Het hof beperkt de veroordeling tot specifieke bescheiden die inzicht kunnen geven in de financiële situatie van de vennootschap rondom de periode waarin de lening werd verstrekt. Het verzoek van de curator om vergoeding van zijn werkelijke proceskosten wordt afgewezen; het hof stelt wel een kostenvergoeding vast.