Bestuurders uitzendbureaus/Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten

Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten heeft een vordering tot nabetaling van de materiële benadeling en de forfaitaire en aanvullende schadevergoeding wegens niet-naleving van de CAO voor de Uitzendkrachten ingesteld tegen de (voormalige, indirect en feitelijke) bestuurders van twee uitzendondernemingen. In eerste aanleg is bestuurdersaansprakelijkheid aangenomen nu betreffende bestuurders een persoonlijk ernstig verwijt treft. In het door hen daartegen ingestelde hoger beroep wordt deze hoofdelijke veroordeling in stand gelaten. Op het moment dat de bestuurders ernstig rekening hadden moeten houden met een mogelijke vordering van de stichting, hebben zij geen voorzieningen en/of maatregelen getroffen. Ook hebben zij beschikbare gelden niet aangewend om de benadeling te herstellen. Er is geen sprake van betalingsonmacht maar van frustratie van betaling en verhaal door alle verdiencapaciteit en overige activa uit de vennootschap te halen en deze te ontbinden door middel van turboliquidatie. Dit kwalificeert als betalingsonwil. De aansprakelijkheid wordt niet gematigd.

Billijke vergoeding voor ontslagen bestuurder

Een statutair directeur wordt zowel vennootschapsrechtelijk als arbeidsrechtelijk ontslagen. Hem wordt een billijke vergoeding toegekend omdat niet is gebleken dat er ten tijde van het ontslag sprake was van een ernstig en duurzaam verstoorde arbeidsrelatie.

Bevoegdheidsincident verzoeken ontslagen bestuurder

In deze procedure verzoekt een op staande voet ontslagen managing director vernietiging van dit ontslag en toekenning van de vergoedingen. De bv stelt dat verzoeker statutair bestuurder is en dat niet de kantonrechter maar de rechtbank absoluut bevoegd is over het geschil te oordelen. Volgens de kantonrechter is in dit geval voldoende aannemelijk dat verzoeker statutair bestuurder van de vennootschap is, ondanks het ontbreken van een schriftelijk benoemingsbesluit. Het inschrijfformulier bij de Kamer van Koophandel is ondertekend door de middellijk aandeelhouder en bestuurder, waarmee het kan worden gezien als benoemingsbesluit. Uit de ondertekening van datzelfde formulier door verzoeker blijkt dat hij zijn benoeming bovendien heeft aanvaard. Hij heeft zich bovendien als bestuurder gedragen.

Ontslag als statutair bestuurder van dochtervennootschap leidt niet tot einde van arbeidsovereenkomst met moedervennootschap

Het gaat in deze zaak om de vraag wanneer de arbeidsovereenkomst tussen partijen is geëindigd en wat partijen over en weer nog van elkaar te vorderen hebben. De kantonrechter oordeelt dat de opzegging van de arbeidsovereenkomst niet rechtsgeldig is. Het vennootschapsrechtelijk ontslag van de werknemer als bestuurder van een dochteronderneming van de werkgever leidt namelijk niet vanzelf tot het einde van de arbeidsovereenkomst van de werknemer met de werkgever. De arbeidsovereenkomst is desondanks geëindigd, omdat de werknemer hierin heeft berust. Tijdens de opzegtermijn heeft de werkgever de werknemer op staande voet ontslagen. De kantonrechter oordeelt dat dit ontslag niet rechtsgeldig is en dus niet tot een eerder einde van de arbeidsovereenkomst heeft geleid. Wat betreft vergoeding in verband met de waardevermeerdering en eigen inbreng van aandelen bepaalt de kantonrechter de waarde van de aandelen op het door de werkgever berekende bedrag uitgaande van de werknemer als early leaver.

Managementovereenkomst is geen arbeidsovereenkomst geworden

In deze zaak moet de kantonrechter beoordelen of tussen partijen een arbeidsovereenkomst bestond. Volgens verzoeker was dat het geval, hoewel hij formeel door zijn personal holding werd uitgeleend aan verweerder via een managementovereenkomst. De kantonrechter oordeelt dat tussen partijen geen arbeidsovereenkomst bestond en wijst zowel het verzoek als het voorwaardelijk tegenverzoek af.

Pensioengerechtigden/Aegon

Twee pensioeninstanties zijn gefuseerd tot één instantie. Door deze fusie is het eigen vermogen van de verdwijnende partij aangemerkt als vrij uitkeerbare reserve bij de verkrijgende partij. Twee pensioengerechtigden zijn het hier niet mee eens. De pensioenvoorziening moet volgens hen ten goede komen aan de deelnemers van de pensioenvoorziening, hetgeen naar hun oordeel nu niet het geval is. Zij laten het er niet bij zitten en stappen naar de rechter en procederen door tot aan de Hoge Raad. De pensioengerechtigden vorderen dat de fusie ongedaan gemaakt wordt, althans dat er voorzieningen worden getroffen waardoor zij in dezelfde positie komen te verkeren als voorafgaand aan de fusie. Bij de rechtbank en het hof worden de pensioengerechtigden in het ongelijk gesteld. Ook de Hoge Raad verwerpt het principale cassatieberoep.

Cassatieberoep in enquêteprocedure TAF Asset 11 B.V.

Binnen een trustkantoor dat een vermogen van twee families beheert, ontstaat onenigheid als een van de twee families haar aandeel in de trustvennootschap verkoopt aan een derde partij. Deze derde partij beschikt na verkrijging van de aandelen over een ruime meerderheid van de aandelen (ruim 75%) en gaat over tot diverse investeringsbeslissingen die ertoe leiden dat het gehele beheerde vermogen bestaat uit door een Poolse vennootschap uitgegeven obligaties. De familie die haar aandelen niet heeft verkocht, start een enquêteprocedure bij de OK. De uitkomst daarvan is dat de OK, mede op basis van een onderzoeksrapport dat is opgesteld door een door de OK aangestelde onderzoeker, oordeelt dat sprake is geweest van wanbeleid. In cassatie draait het onder meer om de vraag of het onderzoek en het handelen van de onderzoeker kunnen worden getoetst aan artikel 6 lid 1 EVRM en artikel 19 Rv. De Hoge Raad komt, met A-G Assink, tot de slotsom dat dit niet het geval is. De Hoge Raad volgt ook de overige onderdelen van A-G Assink en doet de zaak af met toepassing van artikel 81 lid 1 RO.

Schol q.q./Bestuurder

De curator heeft onder meer oplegging van een bestuursverbod gevorderd. Gedaagde is niet in de procedure verschenen. De curator wordt in de gelegenheid gesteld een uittreksel uit het handelsregister over te leggen van de rechtspersonen waarvan gedaagde verder bestuurder of commissaris is.

NIBC Bank/(Middellijk) bestuurders factoringconcern

De (middellijk) bestuurders van een factoringconcern hebben maandrapportages gemanipuleerd, waardoor de financier (NIBC) ten onrechte hogere bedragen heeft uitgeleend dan was overeengekomen. Als dit onrechtmatige handelen niet had plaatsgevonden, zou NIBC de financiering niet hebben voortgezet en zou zij aanzienlijk minder schade hebben geleden op de financiering. De bestuurders zijn aansprakelijk voor de door NIBC geleden schade. NIBC wordt in de gelegenheid gesteld om de hoogte van de schade bij akte nader toe te lichten.

Bestuurder aansprakelijk voor boedeltekort na grootschalige leasefraude

De rechtbank oordeelt dat een bestuurder van tien failliete vennootschappen zijn bestuurstaak onbehoorlijk heeft vervuld. De bestuurder heeft zich schuldig gemaakt aan grootschalige leasefraude door via zijn vennootschappen meer dan vijftig leaseovereenkomsten af te sluiten voor metaalbewerkingsmachines, terwijl 45 van deze machines niet bestonden. De leasegelden werden via spookfacturen in de administratie verwerkt en tussen de vennootschappen verrekend. De bestuurder heeft daarom de boekhoudplicht geschonden. De bestuurder wordt op grond van artikel 2:248 BW aansprakelijk gehouden voor het boedeltekort en krijgt een bestuursverbod van vijf jaar opgelegd.