Rechtbank vernietigt tegen wil en dank faillissement na verzet

Omdat de vordering van de aanvrager is voldaan, vernietigt de rechtbank na verzet het faillissement van een vennootschap. In aanloop naar het faillissement is ongeveer € 290.000 overgemaakt naar de partner van de statutair bestuurder na een aantal btw-teruggaven, terwijl tientallen schuldeisers onbetaald zijn gelaten. De rechtbank overweegt daarom dat vernietiging van het faillissement in strijd is met de belangen van de gezamenlijke schuldeisers en de maatschappelijke belangen, maar op basis van rechtspraak van de Hoge Raad ziet de rechtbank geen ruimte voor een andere beslissing.

Oplegging bestuursverbod

De rechtbank legt bij verstek een bestuursverbod op voor de duur van vijf jaar.

Voormalig (indirect) bestuurder binnen het Heiploeg-concern/Verzekeraars

De curatoren van de Heiploeg-vennootschappen hebben met vrijwel alle bestuurders (en commissarissen) een schikking getroffen voor € 3 miljoen, waarvan € 1,5 miljoen werd betaald door de verzekeraars. Een van de oud-bestuurders heeft niet geschikt en is veroordeeld tot betaling van € 13 miljoen op grond van artikel 2:9 BW. Deze oud-bestuurder verwijt de bestuurdersaansprakelijkheidsverzekeraars onder meer dat zij onvoldoende rekening hebben gehouden met zijn belangen door hem niet te betrekken bij de schikkingsonderhandelingen die zijn gevoerd met de curatoren. De rechtbank wijst de vorderingen van de oud-bestuurder af. De curatoren hebben laten weten ook de oud-bestuurder te willen betrekken bij de schikkingsonderhandelingen. Ook de verzekeraars hebben voordat de schikking was getroffen van zich laten horen. Dat de oud-bestuurder desondanks een afwachtende houding heeft aangenomen en geen initiatieven heeft ondernomen om zich in de schikkingsonderhandelingen te mengen, komt voor zijn risico.

Bestuurdersaansprakelijkheid wegens overboekingen zonder rechtsgrond

Een (middellijk) aandeelhouder van een bedrijf dat zich in COVID-testen specialiseert, Speed Covid Test, wil op enig moment zijn aandelen verkopen aan zijn medeaandeelhouders. Als de gesprekken hierover leiden tot een impasse, gaat de indirect aandeelhouder, die tevens indirect bestuurder is, over tot het overboeken van in totaal ruim € 1 miljoen van de bankrekening van de vennootschap naar de rekening van hemzelf en zijn persoonlijke BV. Speed Covid Test vordert de bedragen terug op grond van onverschuldigde betaling en stelt de aandeelhouder hoofdelijk aansprakelijk voor de geleden schade als gevolg van deze handelwijze. Zowel de rechtbank als het hof gaat hierin mee. De aandeelhouder en zijn BV worden veroordeeld tot terugbetaling van de overgemaakte bedragen. Ten aanzien van de middellijk aandeelhouder als indirect bestuurder van Speed Covid Test stelt het hof vast dat sprake is van bestuurdersaansprakelijkheid. Door zonder rechtsgrond (grote) geldbedragen aan zijn eigen onderneming over te maken, is Speed Covid Test benadeeld en is onder meer de liquiditeit van de vennootschap in gevaar gekomen, zo oordeelt het hof.

Bestuurdersaansprakelijkheid vanwege verhaalsfrustratie en betalingsonwil

Twee bestuurders en hun gelieerde vennootschappen worden aangesproken op basis van onrechtmatige daad ex artikel 6:162 BW. Eiser heeft een loonvordering op het bedrijf van de bestuurders en stelt zich op het standpunt dat de bestuurders een persoonlijk ernstig verwijt te maken valt vanwege verhaalsfrustratie. Bestuurders doen een beroep op betalingsonmacht. Eiser betwist dat en stelt dat sprake is van betalingsonwil. De bestuurders hebben de moedervennootschap leeg getrokken via de gelieerde vennootschappen, terwijl eiser juist op die moedervennootschap verhaal wilde halen. De rechtbank Rotterdam stelt de onrechtmatigheid vast. De gelieerde vennootschappen zijn aansprakelijk en de bestuurders zijn hoofdelijk aansprakelijk vanwege verhaalsfrustratie en betalingsonwil.

Ondernemingsraad/Micro Focus Nederland B.V. c.s.

Een ondernemingsraad heeft bij de OK beroep ingesteld tegen een besluit van het bestuur van een Nederlandse dochtervennootschap van een internationaal concern met betrekking tot een reorganisatie en het vervallen van arbeidsplaatsen, en de OK onder meer verzocht te oordelen dat de ondernemer bij afweging van alle betrokken belangen niet in redelijkheid tot het besluit heeft kunnen komen. De OK oordeelt dat het bestuur van de dochtervennootschap bij het voorbereiden en nemen van een dergelijk besluit de belangen van de vennootschap zelfstandig dient te beoordelen en af te wegen tegen het concernbelang en aan de ondernemingsraad inzicht moet geven in die belangenafweging. Bij die belangenafweging legt de concernstrategie gewicht in de schaal, maar niet per definitie een doorslaggevend gewicht. Het bestuur heeft bij afweging van de belangen niet in redelijkheid tot het reorganisatiebesluit kunnen komen wegens onvoldoende zelfstandige afweging van de eigen belangen tegen het (internationale) concernbelang. De informatieverstrekking aan de ondernemingsraad is onvoldoende geweest. De ondernemer heeft aldus niet in redelijkheid tot het besluit kunnen komen.

Feitelijk beleidsbepaler aansprakelijk voor faillissementstekort, aansprakelijkheid statutair bestuurder gematigd tot nihil

De curator van een failliete vennootschap spreekt onder meer de feitelijk beleidsbepaler (de zoon) en de voormalig statutair bestuurder (de vader) aan. Volgens de curator is onder meer sprake van onbehoorlijk bestuur. De zoon heeft geen verweer gevoerd en wordt aansprakelijk gehouden voor het boedeltekort op grond van artikel 2:248 BW. De vader stond tussen oktober 2014 en maart 2015 ingeschreven als bestuurder van de vennootschap. In verband met de hypotheekaanvraag van een andere betrokkene werd de vader tijdelijk 100% aandeelhouder. Ter zitting verklaarde hij niet te hebben geweten dat hij ook enig bestuurder van de vennootschap zou zijn. De rechtbank overweegt dat de vader in de dagelijkse gang van zaken binnen de vennootschap geen rol speelde en feitelijk slechts als geldschieter fungeerde. De rechtbank oordeelt daarom dat de vader niet hoeft bij te dragen in het faillissementstekort en matigt zijn aansprakelijkheid tot nihil.

Familiebedrijf Steenfabriek De Rijswaard B.V. – geldigheid statutenwijziging bij te vroeg begonnen algemene vergadering

Eisers tot cassatie zijn drie broers en (via hun beheermaatschappijen) certificaathouders van een steenfabriek. De broers houden naast de aandelen in hun eigen beheermaatschappij ook een preferent aandeel in elkaars beheermaatschappijen. Hun overleden broer heeft voor zijn overlijden de aandelen in zijn beheermaatschappij aan zijn neef gelegateerd. Daartoe heeft de overleden broer de statuten van zijn beheermaatschappij laten wijzigen, zodat de regeling op grond waarvan hij zijn aandelen aan zijn broers had moeten aanbieden niet langer van kracht was. Tijdens de aandeelhoudersvergadering waarin het besluit tot statutenwijziging is genomen, waren eisers niet aanwezig. Zij hebben onder meer gesteld dat zij deze niet konden bijwonen omdat wijlen hun broer de vergadering te vroeg is begonnen en het besluit tot statutenwijziging al was genomen en de vergadering reeds was afgelopen voordat eiser 2 en eiser 3 arriveerden. Aangezien het hof in het midden heeft gelaten of deze stelling correct is, gaat de Hoge Raad uit van de juistheid van deze stelling. Eisers betogen dat het besluit tot statutenwijziging nietig is vanwege een fundamenteel totstandkomingsgebrek. De Hoge Raad gaat daarin niet mee. Evenals rechtbank en hof oordeelt de Hoge Raad dat het te vroeg beginnen met de aandeelhoudersvergadering leidt tot vernietigbaarheid van de aldaar genomen besluiten en niet tot nietigheid daarvan. Omdat eisers de vervaltermijn van artikel 2:15 lid 5 BW hadden laten verstrijken, is het besluit tot statutenwijziging rechtsgeldig. In de samenvatting wordt bovendien aandacht besteed aan de conclusie van A-G Assink, die uiteenzet dat de sanctie van nietigheid in dergelijke gevallen onwenselijk zou zijn.

Enquêteprocedure Phoen’x c.s.

OK; enquête. Een aandeelhouder van een vennootschapsgroep verzoekt om een enquête naar het beleid en de gang van zaken binnen deze vennootschapsgroep. De OK is van oordeel dat er gegronde redenen zijn voor twijfel aan een juist beleid en een juiste gang van zaken van de vennootschapsgroep. Een afweging van de belangen van de verzoeker tegen die van de vennootschapsgroep moet echter naar het oordeel van de OK leiden tot afwijzing van het verzoek om een onderzoek te bevelen.

Netherlands Commercial Court, vordering in incident tot inzage documenten, vordering in hoofdzaak over vraag of certificaten van aandelen rechtmatig zijn geroyeerd

Rechtbank Amsterdam, handelend als Netherlands Commercial Court, oordeelt over een vordering in het incident tot openbaarmaking van documenten. In de hoofdzaak ligt de vraag voor of de certificaten van aandelen rechtmatig zijn geroyeerd, omdat de certificaathouders bepaalde wettelijke regels niet zouden hebben nageleefd. De rechtbank oordeelt dat de vordering in het incident prematuur is, omdat eisers pas belang (kunnen) hebben bij inzage in de documenten nadat is komen vast te staan of de eisers recht hebben op certificaten van aandelen. De rechtbank bepaalt dat de vordering in de hoofdzaak eerst wordt behandeld.