Enquêteprocedure Steenfabriek De Rijswaard BV - tweedefasebeschikking OK en cassatieberoep

Een langlopend conflict bij een familiebedrijf leidt tot diverse procedures bij de OK. Een van de onderwerpen die aan de orde komt, is de wijze waarop de governance is ingericht. De verzoekers stellen zich op het standpunt dat sprake is van wanbeleid doordat de bestuurders van het familiebedrijf weigeren met hen over een wijziging van de governance te spreken en omdat de huidige vormgeving van de governance onvoldoende checks & balances bevat wegens de aanwezigheid van dubbelfuncties. De OK oordeelt in zijn tweedefasebeschikking dat het niet in gesprek willen gaan over een wijziging van de governance-structuur niet maakt dat sprake is van wanbeleid. Op het punt van de dubbelfuncties gaat de OK (vrijwel) niet in. In cassatie oordeelt de Hoge Raad dat dit ten onrechte niet is gebeurd. Naar het oordeel van de Hoge Raad hebben de verzoekers aan hun stelling dat sprake is van wanbeleid ook ten grondslag gelegd dat de governance tekortschiet wegens een gebrek aan voldoende checks & balances. Naar het oordeel van de Hoge Raad heeft de OK met haar oordeel onvoldoende op dit betoog gerespondeerd. De Hoge Raad vernietigt de tweedefasebeschikking en wijst het geding terug naar de OK ter verdere behandeling en beslissing. Hierna volgt de samenvatting van de beschikkingen van zowel de OK als de Hoge Raad.

Enquêteprocedure Steenfabriek De Rijswaard BV - tweedefasebeschikking OK en cassatieberoep

Een langlopend conflict bij een familiebedrijf leidt tot diverse procedures bij de OK. Een van de onderwerpen die aan de orde komt, is de wijze waarop de governance is ingericht. De verzoekers stellen zich op het standpunt dat sprake is van wanbeleid doordat de bestuurders van het familiebedrijf weigeren met hen over een wijziging van de governance te spreken en omdat de huidige vormgeving van de governance onvoldoende checks & balances bevat wegens de aanwezigheid van dubbelfuncties. De OK oordeelt in zijn tweedefasebeschikking dat het niet in gesprek willen gaan over een wijziging van de governance-structuur niet maakt dat sprake is van wanbeleid. Op het punt van de dubbelfuncties gaat de OK (vrijwel) niet in. In cassatie oordeelt de Hoge Raad dat dit ten onrechte niet is gebeurd. Naar het oordeel van de Hoge Raad hebben de verzoekers aan hun stelling dat sprake is van wanbeleid ook ten grondslag gelegd dat de governance tekortschiet wegens een gebrek aan voldoende checks & balances. Naar het oordeel van de Hoge Raad heeft de OK met haar oordeel onvoldoende op dit betoog gerespondeerd. De Hoge Raad vernietigt de tweedefasebeschikking en wijst het geding terug naar de OK ter verdere behandeling en beslissing. Hierna volgt de samenvatting van de beschikkingen van zowel de OK als de Hoge Raad.

Rolevink q.q./Bestuurder van Almg People B.V.

Een curator stelt de bestuurder aansprakelijk voor het tekort in het faillissement van de vennootschap. De in Duitsland woonachtige gedaagde is niet verschenen en heeft geen verweer gevoerd. De rechtbank oordeelt dat de Nederlandse rechter bevoegd is en Nederlands recht van toepassing is. Omdat de vorderingen niet onrechtmatig of ongegrond voorkomen, wijst de rechtbank het gevorderde toe.

Welten Group B.V./One Two Work B.V. (schending SPA garanties)

In deze uitspraak van de Netherlands Commercial Court NCC District Court gaat het om de vraag of enkele garanties en pre-completion undertakings uit de SPA geschonden zijn door de verkoper jegens de koper vanwege het handelen van de CFO van de targetvennootschap. De NCC komt tot de conclusie dat de verkoper de garanties heeft geschonden vanwege het frauduleus handelen van de CFO, dat de verkoper daarvoor aansprakelijk kan worden gehouden en dat de aansprakelijkheidsbeperkingen uit de SPA niet ingeroepen kunnen worden. Partijen worden vervolgens in de gelegenheid gesteld om zich uit te laten over de omvang van de schade.

Vordering tot uittreding ex artikel 2:343 BW van aandeelhouder in familiebedrijf

Twee broers runnen een transportbedrijf. Zij houden ieder indirect 50% van de aandelen in de bv en zijn beiden indirect bestuurder. Als de verhouding tussen de broers verslechtert, stelt bestuurder 1 als eisende aandeelhouder een vordering tot uittreding ex artikel 2:343 BW in. Bestuurder 1 legt aan zijn vordering ten grondslag (1) de zwaar verstoorde privérelatie tussen de beide broers en (2) het nadeel dat bestuurder 2 aan de bv heeft toegebracht. De rechtbank Limburg wijst de vordering af.

Bestuurdersaansprakelijkheid wegens verhaalsfrustratie door kapitaalvermindering en turboliquidatie ondanks executoriaal beslag op de aandelen

Ondanks een executoriaal beslag op aandelen door een schuldeiser ten laste van een vennootschap, bewerkstelligt de bestuurder van deze vennootschap dat na een kapitaalvermindering een uitkering ten laste van de vennootschap en vervolgens een liquidatie van de vennootschap plaatsvindt. De schuldeiser meent daardoor in haar verhaalsmogelijkheden te zijn gefrustreerd en stelt de bestuurder aansprakelijk voor de schade die zij daardoor lijdt. Het hof veroordeelt de bestuurder tot betaling aan de schuldeiser van het bedrag van de waarde van de beslagen aandelen.

Aansprakelijkheid voormalig bestuurder wegens onbehoorlijk bestuur na faillissement

Een curator van een failliet schoonmaakbedrijf vordert in een verzetprocedure bij de rechtbank dat een voormalig bestuurder wordt veroordeeld tot betaling van de schade van het schoonmaakbedrijf vanwege onbehoorlijk bestuur. De curator stelt dat sprake is van onbehoorlijk bestuur ex artikel 2:9 BW, omdat de bestuurder zonder rechtsgrond grote bedragen heeft overgemaakt naar gelieerde vennootschappen en voor privédoeleinden heeft onttrokken aan het vermogen van de gefailleerde vennootschap. De voormalig bestuurder verweert zich onder meer door te stellen dat er een zakelijke grondslag voor de betalingen zou zijn geweest, maar kan dat onvoldoende onderbouwen. Zo acht de rechtbank het aannemelijk dat facturen zijn geantedateerd. De rechtbank oordeelt dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen en wijst de vordering grotendeels toe.

Ontslag CEO

Een statutair bestuurder wordt vennootschapsrechtelijk en arbeidsrechtelijk ontslagen. De arbeidsrechtelijke ontslaggronden zijn niet voldragen. Het verzoek om een billijke vergoeding is daarmee toewijsbaar. De rechtbank ziet echter de contractueel overeengekomen vergoeding als een billijke vergoeding, zodat geen aanvullend bedrag wordt toegekend.

Enquête Hoad Holding B.V.

OK; enquête. Een certificaathouder van een vennootschap verzoekt om een enquête naar het beleid en de gang van zaken binnen de vennootschap. De aandeelhouders en de bestuurder hebben naar het oordeel van de OK diverse zaken niet kunnen verduidelijken. Daarnaast hebben zij op diverse punten niet juist gehandeld. De OK beveelt een onderzoek en benoemt een onafhankelijke derde als bestuurder én een beheerder die de aandelen van de STAK in de vennootschap ten titel van beheer overneemt. Het verzoek tot het houden van enquête wordt toegewezen. Het verzoek tot het treffen van de overige onmiddellijke voorzieningen wordt afgewezen.

Drijven vennoten van een vof persoonlijk een onderneming?

Deze al wat oudere uitspraak die recent is gepubliceerd, betreft een procedure Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA), maar is ook voor het ondernemingsrecht relevant vanwege het oordeel betreffende de positie van vennoten van een vof. Er wordt geoordeeld over een verzoek tot afkondiging van een afkoelingsperiode dat door een vof en haar vennoten is ingediend. Een van de schuldeisers dient een zienswijze in, met daarin het argument dat de vennoten van de vof geen beroep kunnen doen op de WHOA, enerzijds omdat zij persoonlijk geen onderneming drijven (dat doet de vof) en anderzijds omdat de vennoten zelf geen startverklaring hebben neergelegd. Onder verwijzing naar andere jurisprudentie oordeelt de rechtbank dat de vennoten wel ondernemers als bedoeld in artikel 369 lid 1 Fw zijn, omdat de onderneming van de vof voor hun rekening wordt gedreven; zij zijn immers ook met hun persoonlijke vermogen voor de schulden van de onderneming verbonden. Als een vennoot handelt in naam van de vof, doet hij dit namens de gezamenlijke vennoten en hij bindt daarmee de gezamenlijke vennoten. Een overeenkomst ‘met de vof’ moet worden aangemerkt als een overeenkomst met de gezamenlijke vennoten in hun hoedanigheid van vennoten. Dit betekent dat de vennoten – naast de vof – een beroep kunnen doen op de WHOA en dat de startverklaring waarin de vof als schuldenaar is aangemerkt in beginsel ook ten aanzien van verhaal op hun persoonlijke vermogen de mogelijkheid van een afkoelingsperiode openzet. Inhoudelijk wordt het verzoek toch afgewezen, omdat de ‘plus’ van het aan te bieden akkoord onvoldoende concreet gemaakt is en de vennoten geen inzicht hebben gegeven in de effecten van de afkoelingsperiode voor hun privéschuldeisers.