X/Y

X en Y zijn de aandeelhouders en bestuurders van de vennootschap. Enig aandeelhouder en bestuurder van X is A. Enig aandeelhouder en bestuurder van Y is B. B onttrekt gelden aan de vennootschap zonder medeweten van A. Vordering van de vennootschap en X in kort geding tot (terug)betaling van het onttrokken bedrag aan de vennootschap. De vraag is of X vertegenwoordigingsbevoegd was om het kort geding zonder instemming van Y aan te spannen. Y heeft niet gesteld dat zij zich namens de vennootschap beroept op een beperking van de vertegenwoordigingsbevoegdheid van X, zodat de vennootschap gebonden is aan het besluit van X om het kort geding aan te spannen. Geen (spoedeisend) belang bij het gevorderde.

Ammerlaan q.q./middellijk bestuurder GT Personeelsdiensten B.V.

Bestuurdersaansprakelijkheid. De bestuurder van GT Personeelsdiensten B.V. voert aan dat zijn onbehoorlijke taakvervulling (sinds 2005 waren geen jaarrekeningen meer gedeponeerd) niet de belangrijkste oorzaak van het faillissement is, maar dat het faillissement het gevolg is van externe oorzaken, meer in het bijzonder de financiële crisis. De rechtbank overweegt dat gedaagde onvoldoende heeft gesteld en onderbouwd op welke wijze de financiële crisis de onderneming heeft beïnvloed, zodat niet aannemelijk is gemaakt dat het faillissement het gevolg is van andere oorzaken dan de onbehoorlijke taakvervulling. De conclusie daarvan is dat gedaagde op grond van artikel 2:248 lid 1 BW jo. 2:11 BW hoofdelijk aansprakelijk is voor het boedeltekort in het faillissement van GT Personeelsdiensten.

Curatoren DSB Bank c.s./DNB

Volgens de rechtbank is DNB niet aansprakelijk voor de schade als gevolg van het faillissement van DSB Bank. Curatoren stellen dat DNB onrechtmatig heeft gehandeld jegens gedupeerden door in 2005 aan DSB een bankvergunning en aan haar bestuurders verklaringen van geen bezwaar te verlenen, althans aan die vergunning en verklaringen geen voorwaarden te verbinden. Curatoren bepleiten dat er veel mis was in de organisatie, hetgeen DNB wist, waardoor DNB vergaande formele maatregelen had moeten treffen, hetgeen zij heeft nagelaten. De rechtbank overweegt dat voor het oordeel dat DNB onrechtmatig heeft gehandeld slechts ruimte is indien DNB in redelijkheid niet tot de gemaakte keuzes heeft kunnen komen en dat een toezichthouder voldoende ruimte moet worden gelaten om problemen te adresseren met instrumenten die de toezichthouder passend acht. Naar het oordeel van de rechtbank is niet komen vast te staan dat DNB in redelijkheid niet heeft kunnen oordelen dat de gehanteerde instrumenten geschikt waren. De rechtbank wijst daarom alle vorderingen af.

Stichting Fonds Nederlands Sanatorium te Davos

Verzoekschrift tot het wijzigen van statuten van een stichting op grond van artikel 2:294 BW. Krachtens lid 1 van dit artikel mag de rechter slechts de statuten wijzigen indien ongewijzigde handhaving van de statuten zou leiden tot gevolgen die bij de oprichting redelijkerwijze niet kunnen zijn gewild en de statuten de mogelijkheid van wijziging niet voorzien. Deze terughoudendheid geldt temeer omdat betreffende stichting haar doel dient met haar door erfrechtelijke verkrijging gevormde vermogen, omdat de intenties van de weldoener in dit geval bijzondere bescherming verdienen. De rechtbank stelt dat het verzoekschrift in het licht van dit strikte criterium in al haar onderdelen onvoldoende is onderbouwd en derhalve wijst de rechtbank het verzoek integraal af.

Corio/Coltex

Een splitsing is op zichzelf niet zonder meer voldoende om de huurovereenkomst te wijzigen of te ontbinden ex artikel 2:334r BW. Daarvoor zijn nadelige gevolgen vereist. De situatie vóór en ná de splitsing is maatgevend voor de vergelijking van de financiële positie van de huurder. De rechtbank concludeert dat er in casu geen sprake is van de in artikel 2:334r BW bedoelde omstandigheden. Al zou dat wel het geval zijn, dan is de kantonrechter het met gedaagden eens dat de door eiser gevorderde verplichting tot het verstrekken van aanvullende zekerheden in de vorm van (bank)garanties Corio ten onrechte in een gunstiger positie zou doen brengen dan zij zou hebben gehad vóór de splitsing. Bij een huurovereenkomst tussen professionele partijen is in beginsel de taalkundige betekenis van de tekst van een beding bepalend. Het beding beoogt blijkens de tekst ervan te voorkomen dat een derde ofwel het gehuurde gebruikt, ofwel gebruik kan maken van het huurrecht van de huurder, zonder toestemming van de verhuurder. Bij rechtsopvolging onder algemene titel, zoals bij fusie en (af)splitsing, is geen sprake van een derde-verkrijger.

Offshore Specialty Fabricators/O.C.C. Offshore Services c.s.

Verklaringsprocedure na derdenbeslag. Ter beoordeling staat in hoeverre het saldo dat op de bankrekening staat ten name van de debiteur (X) onder het derdenbeslag valt. Het derdenbeslag is gelegd onder een STAK, waarvan X enig aandeelhouder is. Uit de akte van oprichting en de administratievoorwaarden volgt dat alle uitkeringen die de STAK ontvangt (zoals hier) onverwijld betaald moeten worden aan de certificaathouder. De vordering van X op de STAK in verband met een (recent) door de STAK ontvangen (dividend)uitkering valt derhalve onder het beslag. Het verweer dat de certificaten voor het beslag voor € 1 aan Y (de echtgenote van X) zijn overgedragen, faalt. De certificaten zijn in feite om niet overgedragen, hetgeen onverplicht was en heeft geleid tot benadeling van schuldeisers. De overdracht van de certificaten door X aan zijn echtgenote is daarom terecht buitengerechtelijk vernietigd als zijnde paulianeus in de zin van artikel 3:45 BW.

Tuinvisie/Budget Tuinen

Tuinvisie B.V. spreekt de bestuurders van Budget Tuinen B.V. aan in verband met door Budget Tuinen B.V. onbetaald gelaten facturen. De betalingsverplichting vloeit voort uit een door Budget Tuinen B.V. i.o. aangegane overeenkomst, die nadien is bekrachtigd. De kantonrechter overweegt dat lid 2 van artikel 2:203 BW in beginsel met zich meebrengt dat door de bekrachtiging de aansprakelijkheid van X en Y is komen te vervallen en stelt bovendien vast dat X en Y op het moment van het sluiten van de overeenkomst nog niet wisten of redelijkerwijs nog niet konden weten dat Budget Tuinen haar verplichtingen uit hoofde van die overeenkomst niet zou kunnen nakomen. Omdat de bekrachtiging heeft plaatsgevonden nadat duidelijk was dat de facturen niet betaald konden worden, acht de kantonrechter X en Y op grond van artikel 2:203 lid 3 BW hoofdelijk jegens Tuinvisie aansprakelijk. Uit de door Tuinvisie gestelde feiten blijkt dat de bestuurders op het moment van de bekrachtiging wisten dan wel behoorden te weten dat Budget Tuinen niet, althans niet volledig aan haar betalingsverplichting zou voldoen.

X/De Groene Belangenbehartiger

Onrechtmatig handelen door een (indirect) bestuurder (DGB en A) in de hoedanigheid van vereffenaar door het niet-aanvragen van een faillissement dan wel het niet-doen van een uitkering aan de bank? Het hof overweegt dat mogelijk van onrechtmatig handelen door de vereffenaar jegens X en Y sprake had kunnen zijn indien de vereffenaar op de hoogte was van hun hoofdelijke medeverbondenheid jegens de bank. Aangezien appellanten hun stelling noch kunnen onderbouwen, noch bewijzen, komt de wetenschap omtrent de hoofdelijke verbondenheid niet vast te staan. Volgens het hof ligt het op de weg van appellanten om met feiten en omstandigheden te onderbouwen dat ook zonder dat DGB en A ten tijde van de ontbinding/vereffening bekend waren met de hoofdelijke verbondenheid, zij onrechtmatig jegens hen hebben gehandeld. Appellanten hebben dit nagelaten.

X/Y

De Hoge Raad stelt aan het HvJ EU de prejudiciële vraag of bij executoriale verkoop van effecten de prospectusplicht als bedoeld in artikel 5:2 Wft geldt. Beantwoording door het HvJ EU van deze prejudiciële vraag brengt mee dat artikel 5:2 Wft, dat de implementatie vormt van artikel 3 lid 1 van de Prospectusrichtlijn en daarom op overeenkomstige wijze dient te worden uitgelegd, geen verplichting inhoudt om ten behoeve van de in dit geding aan de orde zijnde executoriale verkoop van effecten een prospectus te publiceren.

X/Y

Appellant is bestuurder van drie vennootschappen. Geïntimeerde is een zelfstandige zonder personeel en drijft een onderneming die zich bezighoudt met klus- en montagewerkzaamheden. Geïntimeerde spreekt in eerste aanleg, na het verrichten van werkzaamheden, zowel de vennootschappen aan als de appellant in privé in verband met het onbetaald blijven van een gedeelte van een factuur. De rechtbank heeft appellant veroordeeld tot betaling van de rest van de factuur en de vorderingen tegen de vennootschappen afgewezen. Het hof oordeelt echter dat niet is gebleken dat de overeenkomst met appellant in privé is aangegaan en vernietigt derhalve het vonnis van de Rechtbank Arnhem.