Heropening vereffening Tat Food B.V.

Een curator verzoekt de rechtbank de vereffening van een bv te heropenen, nadat het faillissement eerder in verband met een gebrek aan baten is opgeheven. De FIOD heeft bij de voormalige bestuurder een groot bedrag aan contante middelen aangetroffen en in beslag genomen en de curator wenst daarop aanspraak te maken. Daarvoor is heropening van de vereffening noodzakelijk. De rechtbank wijst het verzoek toe.

Uitleg artikel 2:241 BW

Een statutair bestuurder van een vennootschap vordert in kort geding bij de kantonrechter dat de vennootschap wordt veroordeeld tot betaling van het achterstallige loon en vakantiegeld. In een reeds lopende procedure bij de civiele kamer heeft de vennootschap ontbinding van de arbeidsovereenkomst verzocht; in die procedure is ook reeds een tussenbeschikking gewezen. De kantonrechter verklaart zich daarom onbevoegd. Weliswaar is het door de bestuurder gevorderde bedrag lager dan het grensbedrag dat is opgenomen in artikel 2:241 BW, maar in dit geval zijn de arbeidsovereenkomst en de in dat kader te verrichten werkzaamheden zodanig nauw verbonden en verweven met het (eerdere) bestuurderschap dat de handelsrechter/civiele rechter ingevolge artikel 2:241 BW bevoegd is van het geschil in de bodemprocedure alsmede van het onderhavige geschil kennis te nemen. De kantonrechter verklaart zich onbevoegd om de vordering te behandelen en verwijst de zaak naar de handelsrechter.

Gezag van gewijsde in procedure tegen vennootschap leidt ook tot afwijzing vordering bestuurdersaansprakelijkheid

Een voormalig werknemer van een vennootschap die failliet is verklaard en vervolgens een doorstart heeft gemaakt, vordert schadevergoeding uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid. Hij stelt zich op het standpunt dat de bestuurders onrechtmatig hebben gehandeld jegens hem door het faillissement aan te vragen met als enig (of in ieder geval hoofdzakelijk) doel de arbeidsrechtelijke bescherming van het personeel te omzeilen. In een eerdere verzetsprocedure tegen de faillietverklaring die is ingesteld door de werknemer is vastgesteld dat geen misbruik is gemaakt van faillissementsrecht bij de faillissementsaanvraag. Deze uitspraak heeft gezag van gewijsde gekregen. Daarom staat tussen partijen vast dat geen sprake is van onrechtmatig handelen door de failliete vennootschap. Het gezag van gewijsde van deze beslissing is ruimer en treft ook de rechtsbetrekking tussen de werknemer en de bestuurders van de vennootschap. De bestuurders kan geen persoonlijk ernstig verwijt worden gemaakt van de faillissementsaanvraag, omdat geen sprake is van onrechtmatig handelen. De bestuurdersaansprakelijkheidsvordering van de werknemer wordt daarom afgewezen.

Kolkman q.q. /Stichting U.A.C. c.s.

De curator van een failliete bv spreekt de oud-bestuurder en de (middellijk) bestuurders ten tijde van de faillietverklaring aan voor het boedeltekort. De vordering jegens de oud-bestuurder is verjaard. De (middellijk) bestuurders van de vennootschap ten tijde van de faillietverklaring, doen met succes een beroep op disculpatie ex artikel 2:248 lid 3 BW. De geconstateerde schending van de administratieplicht kan de bestuurders niet worden verweten, omdat het voornamelijk de oud-bestuurder is die weigert de boekhouding over te dragen en inlichtingen over de administratie te verschaffen. Eveneens wordt geoordeeld dat geen aansprakelijkheid bestaat wegens schending van wet- en regelgeving vóórdat de termijn van de zittende bestuurders aanving. De rechtbank wijst aldus alle vorderingen van de curator af.

United Fairs B.V./Mede-aandeelhouder van La Sposa Couture B.V.

In kort geding vordert een aandeelhouder van een bv de uitstoting van een Italiaanse mede-aandeelhouder op grond van artikel 2:336 BW. De voorzieningenrechter acht zichzelf bevoegd, verleent de mede-aandeelhouder verstek, veroordeelt hem om binnen een week na betekening van het vonnis over te gaan tot overdracht van de door hem gehouden aandelen tegen de nominale waarde en machtigt de bv om ex artikel 2:341 BW tot levering van de aandelen van de mede-aandeelhouder aan de vorderende aandeelhouder over te gaan, indien de veroordeelde mede-aandeelhouder daarmee binnen de gestelde termijn in gebreke blijft.

Enquête Marrobel B.V.

OK; enquête. Deze beschikking ziet op een verzoek van voormalige bestuurders van een vennootschap tot ontheffing van de door de OK benoemde onderzoeker en tot benoeming van een nieuwe onderzoeker. De redenen die zij daarvoor aandragen zouden blijken uit het concept van het verslag van de uitkomst van het onderzoek, waaruit de verzoekers citeren. De OK verwijt de verzoekers dat zij met dit laatste de geheimhoudingsplicht van artikel 2:351 lid 4 BW hebben geschonden. Bovendien zijn er geen aanwijzingen dat de onderzoeker onvoldoende zorgvuldig heeft gehandeld of dat naar objectieve maatstaven voldoende gronden bestaan voor twijfel aan zijn onpartijdigheid. Verzoekers kunnen hun commentaar op het conceptverslag aanleveren en de onderzoeker kan dit nog verwerken in het definitieve verslag. Of en in hoeverre de onderzoeker op de juiste wijze met het commentaar is omgegaan en zal omgaan, kan aan de hand van het definitieve verslag in een eventuele tweedefaseprocedure worden bediscussieerd. De OK wijst het verzoek tot ontheffing af.

Ontslagen bestuurder/Scholengemeenschap voor voortgezet onderwijs

Een bestuurder van een stichting wordt als bestuurder en werknemer ontslagen. Zij heeft zich echter ziek gemeld, direct na de ontvangst van de uitnodiging voor de vergadering waarop het ontslag was geagendeerd. Zij stelt dat zij al voorafgaand aan de ziekmelding daadwerkelijk ziek was en dat het opzegverbod tijdens ziekte dus van toepassing is. In de uitspraak staat de vraag centraal of het ontslagbesluit (dat arbeidsrechtelijk gezien als opzeggingshandeling fungeert) tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst mag leiden of dat de bestuurder wordt beschermd door het opzegverbod tijdens ziekte. De rechtbank oordeelt dat het voor rekening en risico van de bestuurder komt dat zij zich niet eerder heeft ziek gemeld, omdat de stichting hierdoor de kans is ontnomen om een oordeel van de bedrijfsarts te vragen voorafgaand aan het versturen van de uitnodiging. Het arbeidsrechtelijk ontslag is daarom een gegeven, maar de stichting heeft onvoldoende aannemelijk gemaakt dat zij een redelijke grond had om tot ontslag van de bestuurder over te gaan, nu het ontslag niet op basis van zorgvuldig onderzoek tot stand is gekomen. Aan de bestuurder komt om die reden een billijke vergoeding toe.

Forum Group B.V./Voormalig aandeelhouder

Een vennootschap neemt het aandelenbelang van een aandeelhouder in een van haar dochtervennootschappen over. In de koopovereenkomst is onder meer een non-concurrentiebeding opgenomen. De vennootschap vordert in de onderhavige procedure betaling van contractuele boetes op grond van schending van het non-concurrentiebeding in de koopovereenkomst. De rechtbank oordeelt echter dat het beding niet is geschonden, nu de gedragingen niet kwalificeren als concurrerende activiteit.

Bestuurder/Stichting PCO Accrete c.s.

Een bestuurder van twee stichtingen wordt door de raad van toezicht ontslagen als werknemer en geschorst van zijn positie als bestuurder. De bestuurder vordert in kort geding de schorsing van de ontslag- en schorsingsbesluiten en wedertewerkstelling. De voorzieningenrechter oordeelt dat de ontslagbesluiten in de bodemprocedure waarschijnlijk deels nietig, deels vernietigbaar zullen blijken te zijn. Daarom worden de ontslagbesluiten geschorst en moet de bestuurder weer worden toegelaten tot zijn werkzaamheden.

European Pharmaceuticals International B.V./X Ventures B.V. c.s.

De drie aandeelhouders van een vennootschap krijgen onenigheid over het aantrekken van (extern) kapitaal. Als twee aandeelhouders het faillissement van de vennootschap initiëren, stelt de derde aandeelhouder hen aansprakelijk. De derde aandeelhouder stelt dat de overige twee aandeelhouders, waaronder een bestuurder, onrechtmatig jegens haar hebben gehandeld door opzettelijk het faillissement van de vennootschap te bewerkstelligen, met als doel na het faillissement met een andere investeerder een doorstart te kunnen maken. In eerste instantie wordt de vordering deels toegewezen. In hoger beroep wordt de vordering afgewezen en is de derde aandeelhouder gehouden tot terugbetaling van het bedrag dat hij uit hoofde van het vonnis in eerste aanleg heeft ontvangen. Het hof overweegt dat sprake is van afgeleide schade, die slechts voor vergoeding in aanmerking komt indien jegens de aandeelhouder een specifieke zorgvuldigheidsnorm is geschonden, wat in casu het geval had kunnen zijn indien sprake was van opzet gericht op benadeling van de desbetreffende aandeelhouder. Het hof oordeelt echter dat daarvan geen sprake is geweest en dat de aandeelhouder geen poging heeft gedaan uit de impasse te komen. Het beroep van de aandeelhouder op artikel 6:162 BW en op de artikelen 2:8, 2:201 lid 2 en 2:246 BW faalt dan ook.