Bestuurdersaansprakelijkheid van bestuurders Megahome-concern

De curatoren van de failliete Megahome-vennootschappen hebben de bestuurders aansprakelijk gesteld op grond van artikel 2:248 BW. De rechtbank oordeelt dat schending van de administratieplicht niet vaststaat. Een vijf weken te late deponering van jaarrekeningen wordt aangemerkt als onbelangrijk verzuim, omdat het bestuur een vergissing had gemaakt en de jaarrekeningen door de vennootschappen zelf moesten worden opgesteld omdat de boekhouder de samenwerking had beëindigd. Toch zijn de bestuurders wel aansprakelijk, omdat zij een ‘beschermingsconstructie’ hadden opgetuigd waarmee het vermogen van de vennootschappen buiten het bereik van Rabobank (en andere schuldeisers) werd geplaatst. Deze constructie was onzedelijk. Geen redelijk denkend bestuurder zou dat hebben gedaan. Schuldeisers zijn hierdoor benadeeld en de constructie is een belangrijke oorzaak van het faillissement. De bestuurders worden veroordeeld tot betaling van het boedeltekort.

Bestuurders zorgstichting aansprakelijk voor privé-uitgaven ten laste van de stichting

Een zorgstichting heeft kort voor haar faillietverklaring salarisbetalingen verricht aan haar bestuurders. De curator heeft ten aanzien van deze salarisbetalingen een beroep gedaan op artikel 47 Fw. Dit beroep wordt door de rechtbank gehonoreerd. De curator vordert op grond van artikel 2:9 BW ook betaling van diverse onzakelijke uitgaven van de stichting. Het gaat onder meer om hoge uitgaven in horecagelegenheden (ongeveer € 42.000), reizen naar landen als Dubai en Curaçao (ongeveer € 40.000) en grote bedragen die zijn besteed aan (merk)kleding (ongeveer € 81.000). De bestuurders moeten de onzakelijke uitgaven vergoeden aan de stichting.

Bestuurdersaansprakelijkheid bij verplaatsing winstgevende activiteiten en turboliquidatie

Ex-echtgenoten zijn gezamenlijk eigenaar van een pand. Een van de ex-echtgenoten is bestuurder en enig aandeelhouder in een vennootschap, die op haar beurt bestuurder en enig aandeelhouder van twee dochtervennootschappen was. Vanuit de dochtervennootschappen werd een onderneming geëxploiteerd. Op enig moment wordt de dochteronderneming die het pand van de ex-echtgenoten huurde, middels turboliquidatie opgeheven. Vlak voor liquidatie zijn de winstgevende activiteiten van de onderneming naar de andere dochteronderneming overgeheveld. Door de liquidatie kan de dochteronderneming niet meer aan haar huurverplichtingen voldoen. Een van de ex-echtgenoten beroept zich op verhaalsfrustatie. De rechtbank oordeelt dat daarvan kan worden gesproken en dat de andere ex-echtgenoot, de moederonderneming en andere dochteronderneming onrechtmatig hebben gehandeld jegens de ex-echtgenoot. Zij zijn dan ook hoofdelijk aansprakelijk voor de schade.

Enquête Sequa Petroleum N.V.

OK; enquête. Een minderheidsaandeelhouder verzoekt de OK een enquête te gelasten en een onmiddellijke voorziening te treffen, namelijk benoeming van een tijdelijke bestuurder met beslissende stem of een tijdelijke commissaris met beslissende stem. De OK oordeelt dat er gegronde redenen zijn om te twijfelen aan een juist beleid en een juiste gang van zaken, die een onderzoek rechtvaardigen. Daaraan legt de OK ten grondslag dat in de jaren 2020 en 2021 geen aandeelhoudersvergaderingen zijn gehouden; voor de jaarstukken 2019 en 2020 geen accountantsverklaring is afgegeven; de omvang van de raad van commissarissen sinds medio 2019 niet voldoet aan het in de statuten genoemde minimum; volgens de jaarrekening 2020 er een bepaald bedrag aan liquide middelen was terwijl het twijfelachtig is of deze middelen wel vrijelijk beschikbaar waren, maar in de aandeelhoudersvergadering wel is gemeld dat vrijelijk over deze tegoeden kon worden beschikt; onvoldoende schriftelijke controleerbare informatie is verstrekt aan de aandeelhouders over bepaalde transacties. De OK beveelt een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken en benoemt een nader aan te wijzen en bekend te maken persoon tot commissaris met beslissende stem.

Enquête B.V. Huizenmij

OK; enquête. De enig aandeelhouder van de vennootschap is een Stak, waarbinnen de erfgenamen van de oorspronkelijke oprichters van de vennootschap vertegenwoordigd zijn. Binnen het bestuur van de Stak ontstaat ruzie, waarna enkele bestuurders niet meer op de algemene vergadering van de vennootschap komen opdagen. Daardoor kan de Stak niet worden vertegenwoordigd en kunnen binnen de algemene vergadering geen besluiten meer worden genomen. De vennootschap verzoekt zelf om een enquête en verzoekt daarbij dat alle aandelen in de vennootschap worden overgedragen aan een beheerder. De OK wijst het verzoek toe.

Cassatieberoep enquêtebeschikking Funda

De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep tegen de beschikking van de OK waarin een enquête is gelast bij Funda. De Hoge Raad overweegt dat het bevelen van een enquête een discretionaire bevoegdheid van de OK is, die moet zijn gestoeld op een afweging van de betrokken belangen. Het handelen van een organisatorisch met de rechtspersoon verbonden andere rechtspersoon, bijvoorbeeld een middellijk aandeelhouder, kan vallen onder het bereik van het beleid en de gang van zaken van die eerstbedoelde rechtspersoon.  De Hoge Raad oordeelt voorts dat artikel 2:8 BW, net als veel andere bepalingen van Boek 2 BW, is geformuleerd vanuit het perspectief van één rechtspersoon. Voor de uitleg van dergelijke bepalingen van Boek 2 BW kan van belang zijn dat sprake is van een organisatorisch verband van rechtspersonen. De omstandigheden van het geval kunnen daarom meebrengen dat onder de reikwijdte van artikel 2:8 lid 1 BW ook de organisatorisch verbonden rechtspersoon vallen en degenen die krachtens de wet en de statuten bij die organisatorisch verbonden rechtspersoon zijn betrokken. In een uitgebreide wenk onder de samenvatting analyseert en duidt Stijn Haanschoten beide onderdelen van deze uitspraak.

Nederlandse Huizen Maatschappij B.V./Verkopers pand

Een bv heeft een pand gekocht en vervolgens de verkopers aansprakelijk gesteld voor haar schade als gevolg van door hen verzwegen gebreken aan de fundering. De verkopers stellen dat de bv niet ontvankelijk is, omdat de bv is ontbonden. De rechtbank oordeelt evenwel dat de bv niet is opgehouden te bestaan. Weliswaar is de bv ontbonden, nu eventuele gebreken aan de totstandkoming van het ontbindingsbesluit volgens de rechtbank zijn hersteld door bekrachtiging van het besluit via een KvK-formulier. Er is echter geen sprake van turboliquidatie, nu de potentiële vordering van de bv op de verkopers een bate is waarmee (het bestuur van) de bv ten tijde van de ontbinding reeds bekend was. De bv kan nog optreden als procespartij. In een wenk onder de uitspraak plaatst Karel Boonzaaijer een aantal kanttekeningen bij de uitspraak.

Stichting Leerwerkbedrijf Zwijndrecht Werkt

Een stichting verzoekt de rechtbank machtiging te verlenen tot omzetting van de stichting in een bv. De rechtbank wijst het verzoek af, omdat een expliciet bestuursbesluit tot omzetting ontbreekt en het bestuursbesluit tot statutenwijziging nietig is aangezien het niet conform de statutaire regeling is genomen.

Jaarrekeningprocedure Momentum Capital B.V. c.s./Momentum Estate Fund I B.V.

OK; jaarrekeningprocedure. Een investeringsfonds dat investeringen heeft in twee Braziliaanse vastgoedondernemingen hanteert op enig moment een gewijzigde waarderingsmethode ten aanzien van die vastgoedondernemingen zonder dit toe te lichten in de jaarrekening. Daarnaast worden voor deze vastgoedondernemingen voorzieningen opgenomen in de jaarrekening, terwijl geen sprake is van een waarschijnlijke betalingsverplichting van het investeringsfonds. De OK beveelt het investeringsfonds op verzoek van haar moedervennootschap de jaarrekening op deze punten te herzien. Verder wordt de OK verzocht te bevestigen dat het investeringsfonds, in weerwil van het oordeel van de Autoriteit Financiële Markt en het College van Beroep voor het Bedrijfsleven, de vastgoedvennootschappen in de jaarrekening terecht heeft gerubriceerd als participatie en niet als deelneming in de zin van artikel 2:24c BW. De OK oordeelt dat deze rubricering inderdaad terecht is.

Leferink q.q./(voormalig) bestuurders De Rozenhof B.V.

De curator van een gefailleerde zorginstelling stelt de bestuurder en twee voormalig bestuurders aansprakelijk. De bestuurder wordt aansprakelijk gehouden op grond van artikel 2:248 BW, mede omdat over 2018 tot en met 2021 geen definitieve jaarrekeningen zijn gepubliceerd. De voormalig bestuurders worden niet aansprakelijk gehouden op grond van artikel 2:248 BW, omdat de driejaarstermijn van artikel 2:248 lid 6 BW (bijna) is verstreken. Het bestuurderschap van een van de bestuurders valt met enkele dagen binnen de driejaarstermijn. De rechtbank oordeelt dat de curator onvoldoende heeft gemotiveerd dat zich specifiek binnen deze paar dagen een bestuurlijk verzuim heeft voorgedaan dat rechtvaardigt dat deze bestuurder op grond van artikel 2:248 BW aansprakelijk is. In zijn wenk plaatst Sjors Kessels vraagtekens bij dit oordeel. Overigens houdt de rechtbank de voormalig bestuurders wel aansprakelijk op grond van artikel 2:9 BW.