IJK Totaal Onderhoud B.V.

In deze zaak verwijt de curator van IJk Totaal B.V. gedaagden dat zij met de levering van aandelen in IJk Totaal B.V. geen ander doel nastreefden dan zich te ontdoen van schuldeisers, dat zij daarbij moeten hebben geweten dat de koper niet van plan was om de onderneming daadwerkelijk voort te zetten en dat hij (daarom) een katvanger was. Volgens de rechtbank is gebleken van de feitelijke leiding, die gedaagde 1 en 2 tezamen en in vereniging hebben gegeven aan de frauduleuze praktijken. Gedaagde 1 is daarvoor als (middellijk) bestuurder aansprakelijk op grond van artikel 2:11 BW, gedaagde 2 is aansprakelijk op grond van artikel 2:248 lid 7 BW, omdat hij het beleid van IJk Totaal B.V. (mede) heeft bepaald, aldus de rechtbank.

P.W. Aluminium Company B.V./J.B. Diensten B.V. (voorheen Daxxa Diensten B.V.)

De oprichter van P.W. Aluminium Company B.V. ('PW') heeft een mondelinge overeenkomst gesloten met Daxxa Diensten B.V. ('Daxxa'), op basis waarvan die oprichter diensten voor Daxxa heeft verricht. Over de afrekening van de door PW verrichte diensten is een geschil ontstaan. In deze procedure vordert PW betaling van openstaande facturen. Als meest verstrekkende verweer voert Daxxa aan dat niet een contractuele relatie met PW bestond, maar met de oprichter van PW. Volgens het hof faalt dit verweer omdat het voor Daxxa duidelijk moet zijn geweest dat de oprichter van PW de mondelinge overeenkomst tot het verrichten van diensten voor Daxxa heeft gesloten namens PW i.o., wat ook blijkt uit een later gesloten overeenkomst tussen Daxxa en PW i.o., daarbij vertegenwoordigd door de oprichter van PW.

Eisers/Stichting Landgoed de Hellendoornse Berg

De rechtbank vernietigt een besluit tot verhoging van de beheervergoeding voor vakantiewoningen. Dit besluit is genomen door een Stichting. Volgens de rechtbank is de overeenkomst met iedere eigenaar afzonderlijk afgesloten en kan deze niet eenzijdig gewijzigd worden. Ook oordeelt de rechtbank dat in strijd met artikel 2:15 lid 1 sub a BW is gehandeld. Het besluit is namelijk genomen met drie leden in plaats van de vereiste vijf tot zeven leden.

Fysiotherapiepraktijk de Perikhof B.V.

Beroep op vereenzelviging gehonoreerd. Overtreding van het non-concurrentiebeding door gedaagde. Geen sprake van beperking hierop door Mededingingswet, wel matiging van de boete door voorzieningenrechter.

Suntrap

Hoofdelijke aansprakelijkheid van de bestuurder van een CV afgewezen. Er zijn onvoldoende feiten gesteld om aan te nemen dat de bestuurder het geld aan de CV heeft onttrokken, dan wel dat hij de lening voor zichzelf is aangegaan. Ook had de bestuurder bij het aangaan van de lening niet kunnen of behoren te begrijpen dat de CV de leningen een jaar later niet meer zou kunnen terugbetalen.

curator/X

Bestuurdersaansprakelijkheid ex artikel 2:248 lid 2 jo. 2:394 BW. De bestuurder wordt in de gelegenheid gesteld aannemelijk te maken dat andere feiten of omstandigheden een belangrijke oorzaak zijn geweest van het faillissement.

Verdwijnende stichtingen

Verzoek tot goedkeuring besluit tot fusie op grond van artikel 2:317 lid 5 BW. De rechtbank wijst het verzoek af omdat de fusie leidt tot het opgaan in een stichting die niet in de mogelijkheid (of van plan) is haar eigen statutaire doelstelling na te leven. Dit is strijdig met het belang van de verdwijnende stichting.

Bronwaterleiding Doorn NV

Geen uitkering van dividend op dividendbewijzen van ongeldige aandelen. Vraag is of met dividendbewijzen ook dividendrecht kan worden uitgeoefend. De rechter stelt dat het recht van dividend verbonden is aan aandelen. In dit geval is er sprake van conversie van aandelen, waardoor het aandeel waar het dividendbewijs aan gekoppeld is niet geldig is en er dus ook geen recht is op dividend.

Meavita

De Ondernemingskamer heeft wanbeleid bij het (voormalige) thuiszorgconcern Meavita vastgesteld en houdt de betrokken (leden van de verschillende) bestuurlijke en toezichthoudende organen van het Meavita-concern hiervoor verantwoordelijk. De Ondernemingskamer oordeelt onder meer dat de fusie die tot het Meavita-concern leidde onvoldoende doordacht was, dat de risico’s van de fusie onvoldoende in kaart waren gebracht, dat de bij de fusie betrokken organen van de fusiepartners de nieuwe raad van bestuur en raad van commissarissen onvoldoende zorgvuldig hebben samengesteld, dat de vereiste centrale sturing bij Meavita Nederland ontbrak en dat de raad van commissarissen van Meavita Nederland tekort is geschoten door na te laten het functioneren van bestuurders in het kader van functionerings- en beoordelingsgesprekken te beoordelen. Bovendien hebben twee commissarissen hun medecommissarissen niet geïnformeerd over het functioneren van de voorzitter van het bestuur en hebben de zittende commissarissen de nieuwe leden van de raad van commissarissen ten onrechte niet volledig over de bestaande problemen geïnformeerd.

Balvert/Beton Bouw Nederland c.s.

Schuldeiser stelt vorderingen in jegens de bestuurder van een vennootschap wegens het onrechtmatig onvoldaan blijven van vergoeding op meerwerk, evenals vergoeding van kosten voor het voeren van een arbitrageprocedure en incassokosten. Eiser stelt dat de bestuurder onrechtmatig heeft gehandeld jegens haar, met verwijzing naar de Beklamel-norm (HR 6 oktober 1989, NJ 1990/286). Ten tweede stelt eiser dat de bestuurder ten onrechte toestemming heeft gegeven voor een dividenduitkering. De bestuurder is dan ook aansprakelijk voor het tekort in de boedel op grond van artikel 2:216 lid 3 jo. lid 6, artikel 2:248 lid 1 BW. Ten derde stelt eiser dat de mogelijkheid tot verhaal is ontnomen door te schuiven met rechten en verplichtingen binnen het concern. Tot slot stelt eiser dat het steeds opschorten van de betalingsverplichting onrechtmatig is omdat de bestuurder moest weten dat er dan een kostbare procedure bij de Raad van Arbitrage zou moeten worden gevoerd. De rechtbank wijst alle vorderingen af en veroordeelt eiser in de kosten van het proces. De kostenveroordeling is uitvoerbaar bij voorraad verklaard.