X/Y

Stichting Nederlandse Kerkprovincie van het Koptisch Orthodoxe Kerk Patriarchaat van Alexandrië verzoekt de rechtbank haar machtiging te verlenen zich om te zetten in een kerkgenootschap. De rechtbank wijst dit verzoek af omdat aan het verlenen van deze machtiging in de weg staat dat op geen enkele manier inzichtelijk is gemaakt welk kerkelijk statuut op het beoogde kerkgenootschap van toepassing zou zijn en wat de inhoud daarvan is, zodat de rechtbank evenmin kan beoordelen of de inrichting van het kerkgenootschap strijdig is met de daarvoor geldende vereisten. Bovendien verzet – aldus de rechtbank – het in ons staatsbestel verankerde, en ook aan artikel 2:2 lid 2 BW ten grondslag gelegde, beginsel van de scheiding tussen kerk en staat zich ertegen dat de burgerlijke rechter – vooraf – beslist over het ontstaan van een kerkgenootschap en over de wijze waarop deze is ingericht en de manier waarop zij haar vermogen en de vruchten daarvan besteedt.

Carutongroep

Eiser is als DGA betrokken bij een groep vennootschappen, waarvan de topholding failliet is verklaard. In verband met een bestuurdersaansprakelijkheidsvordering vordert eiser van de diverse groepsvennootschappen dat zij inzage verschaffen in bepaalde bescheiden op grond van artikel 843a Rv. De rechtbank stelt voorop dat voor toewijzing van een op artikel 843a Rv gegronde vordering vereist is dat aan alle in lid 1 van dit artikel gestelde voorwaarden wordt voldaan: (i) de wederpartij van degene die bescheiden te zijner beschikking heeft of onder zijn berusting, heeft een rechtmatig belang bij inzage, afschrift of uittreksel daarvan, (ii) de vordering heeft betrekking op bepaalde bescheiden en (iii) de bescheiden betreffen een rechtsbetrekking waarin de wederpartij van degene die ze te zijner beschikking of onder zijn berusting heeft, partij is. Voorts dient geen sprake te zijn van een uitzondering genoemd in de leden 3 en 4 van voormeld artikel. In het kader van de beoordeling van de vraag of sprake is van een rechtmatig belang gaat de rechtbank na of de gevraagde bescheiden relevant zijn voor de rechtspositie van de verzoekende partij in een bestaand of mogelijk te verwachten geschil, in het kader waarvan de bescheiden worden verlangd. Voor het bestaan van een rechtsbetrekking in de zin van artikel 843a Rv is volgens recente jurisprudentie van de Hoge Raad reeds voldoende dat de gevraagde documenten relevant zijn voor de beoordeling van een lopend of te verwachten geschil met het oog waarop de verstrekking wordt gevraagd. Of de houder van de betrokken documenten daarbij al dan niet als partij kan worden aangemerkt, is niet meer van belang. De rechtbank concludeert tot toewijzing van de vordering voor zover kan worden aangenomen dat gedaagden de beschikking hebben over de gevraagde bescheiden. De stukken inzake de failliete Caruton BSO BV bevinden zich bij de curator en om die reden wijst de rechtbank de vordering wat betreft deze vennootschap af.

Curator van Infratechniek Groningen B.V./Bestuurder

Bestuurdersaansprakelijkheid. De bestuurder van een vennootschap is aansprakelijk voor het boedeltekort in faillissement. De vennootschap in oprichting had geen bestaansrecht. Door de bekrachtiging van de rechtshandelingen, verricht door de bestuurder, nam de vennootschap een enorme schuldenlast op zich. Dit is een belangrijke oorzaak geweest van het faillissement, vijf maanden na oprichting. De medebestuurder van de vennootschap is geen mede-beleidsbepaler met betrekking tot de bekrachtigingshandelingen en is hiervoor niet aansprakelijk. Aansprakelijkheid van een bestuurder op grond van door hem verrichte en door de vennootschap bekrachtigde rechtshandelingen die de vennootschap niet kan nakomen, sluit aansprakelijkheid op grond van onbehoorlijk bestuur of onrechtmatige daad niet uit.

Stichting Bewaarder HGF III/gedaagde

HGF III heeft als verhuurder een afbetalingsregeling gesloten met haar huurder en twee groepsmaatschappijen van die huurder, die (deels) ook gebruikmaakten van de huurruimte. Nadat een van die vennootschappen failliet wordt verklaard, spreekt HGF III de (uiteindelijk) bestuurder van de schuldenaren persoonlijk aan voor nakoming van de afbetalingsregeling. Aan haar vorderingen legt HGF III ten grondslag dat gedaagde bij het sluiten van de vaststellingsovereenkomst onrechtmatig jegens HGF III heeft gehandeld en dat hem daarvan een ernstig persoonlijk verwijt kan worden gemaakt. Het betoog van HGF III dat gedaagde een vooropgezet plan heeft uitgevoerd (dat uiteindelijk resulteerde in een doorstart) en haar daarbij om de tuin heeft geleid en dat gedaagde bij het sluiten van de vaststellingsovereenkomst in ieder geval wist of redelijkerwijs behoorde te begrijpen dat Bedrijf II niet aan haar verplichtingen op grond van de vaststellingsovereenkomst zou kunnen voldoen en geen verhaal zou bieden, slaagt niet. Vast is komen te staan dat HGF III bekend was met de moeilijke financiële situatie bij de betrokken groepsvennootschappen. De stelling van HGF III, dat gedaagde haar tijdens de onderhandelingen die aan het sluiten van de vaststellingsovereenkomst zijn voorafgegaan heeft meegedeeld dat de nadien gefailleerde groepsvennootschap solvabel en financieel gezonde was, mist dan ook iedere grond.

X/Y

Eiseressen hebben ieder een vermogensbeheerovereenkomst gesloten met Attica. Eiseressen stellen dat Attica de vermogensbeheerovereenkomsten niet is nagekomen en dat door Attica een risicovol beleggingsbeleid gevoerd is. Volgens eiseressen heeft Attica daarmee niet gehandeld zoals van een redelijk handelend en redelijk bekwaam vermogensbeheerder mocht worden verwacht. Als gevolg daarvan zouden eiseressen schade geleden hebben, voor welke schade zij de bestuurder van Attica persoonlijk aansprakelijk stellen. Attica zelfs is reeds in 2012 gefailleerd. Eiseressen betogen in de eerste plaats dat gedaagde rechtstreeks uit onrechtmatige daad aansprakelijk is voor de door hen geleden schade. De rechtbank stelt vast dat van een situatie als bedoeld in het Spaanse Villa-arrest hier geen sprake is, omdat het in dezen immers steeds gaat om het al dan niet toelaten of bewerkstellingen door gedaagde dat Attica tekortschiet in de nakoming van de op haar rustende verplichtingen uit hoofde van de met eiseressen gesloten vermogensbeheerovereenkomsten, dan wel dat Attica in strijd met haar zorgplicht en daarmee onrechtmatig jegens eiseressen heeft gehandeld. Eiseressen hebben in de tweede plaats betoogd dat gedaagde als bestuurder van Attica jegens eiseressen persoonlijk aansprakelijk is voor de door hen geleden schade als gevolg van de tekortkomingen van Attica. De rechtbank concludeert dat evenmin is komen vast te staan dat gedaagde persoonlijk een voldoende ernstig verwijt kan worden gemaakt ter zake van het tekortschieten van Attica. Gedaagde is noch rechtstreeks, noch als bestuurder persoonlijk aansprakelijk te houden. De vorderingen van eiseressen zullen derhalve worden afgewezen.

Holland Media Combinatie B.V.

Het gaat in dit kort geding om een geschil tussen de redactieraad en de directie van Holland Media Combinatie B.V. De directie heeft het besluit genomen om te komen tot een nieuwe inrichting van de organisatie. Centraal staat de vraag of het besluit van de directie in strijd is met (tekst en strekking van) het redactiestatuut. De voorzieningenrechter stelt voorop dat het statuut overeenkomstig de in de jurisprudentie ontwikkelde cao-norm moet worden uitgelegd. Dat behelst een uitleg naar objectieve maatstaven, waarbij onder meer acht kan worden geslagen op de aannemelijkheid van de rechtsgevolgen waartoe de onderscheiden, op zichzelf mogelijke tekstinterpretaties zouden leiden. Na een uitvoerige bespreking van de inhoud en strekking van het redactiestatuut komt de voorzieningenrechter tot de slotsom dat het organisatieplan als voorgelegd en toegelicht door de directie onvoldoende eenduidig is om de in de opzet aanwezige spanning met doel en strekking van het statuut te voorkomen, zodat het plan in strijd is met het statuut.

SHS/Il Primo c.s.

Verwatering houder van een pandrecht op aandelen door omzetting en uitgifte nieuwe aandelen. Onrechtmatige daad, bestuurdersaansprakelijkheid. Er bestaat geen regel die een aandelenemissie verbiedt in het geval dat er al een pandrecht rust op (een deel van) de reeds bestaande aandelen in een vennootschap. Dat betekent echter niet dat een dergelijke emissie, zonder rekening te houden met de belangen van de pandhouder, ook onder alle omstandigheden geoorloofd is. Il Primo c.s. doet het onterecht voorkomen alsof SHS een willekeurige schuldeiser is die zekerheid heeft bedongen en daarbij bewust het risico op verwatering heeft aanvaard, aldus de rechtbank. De rechtbank is van oordeel dat onzorgvuldig is gehandeld jegens SHS door mee te werken aan de aandelenemissie, zonder rekening te houden met de belangen van SHS. Gelet op de omstandigheden van dit geval kan niet gezegd worden dat SHS haar zaken beter had moeten regelen. Moonen had er in zijn hoedanigheid van bestuurder van de betrokken rechtspersonen zorg voor moeten dragen dat recht werd gedaan aan de positie van SHS, bijvoorbeeld door het stellen van adequate vervangende zekerheid. Van zijn handelen (of juist nalaten) op dit punt treft hem persoonlijk een ernstig verwijt. De rechtbank is voorts van oordeel dat de wetenschap en het handelen van Moonen als enig bestuurder van Il Primo en Il Meglio aan die vennootschappen kan worden toegerekend. Los van artikel 6:166 BW zijn zij naast Moonen hoofdelijk aansprakelijk voor de door SHS geleden schade. Aan de vereisten van artikel 6:166 BW is dan ook voldaan.

X/Y

X BV en A BV richten Z BV op om te handelen in kunst. Na het beëindigen van de handelsactiviteiten ontstaan er problemen. A BV heeft haar naam gewijzigd in B BV. De DGA van X BV houdt de DGA van B BV hoofdelijk aansprakelijk voor het onbetaald blijven van de door X BV aan de vennootschap verzonden facturen. Het hof oordeelt dat er geen sprake is van vereenzelviging. De DGA van B BV is hoofdelijk aansprakelijk voor diverse schadeposten.

Dekker q.q./Geïntimeerde

Het hof overweegt ten aanzien van de vraag of geïntimeerde, vanwege te late publicatie van de jaarrekening en vanwege een aantal materiële verwijten, op de voet van artikel 2:248 BW aansprakelijk kan worden gehouden voor het faillissementstekort van W en D als volgt. Nu het bestuur van W en D, waarvan destijds alleen geïntimeerde deel uitmaakte, niet heeft voldaan aan zijn verplichting om de jaarrekening tijdig te publiceren en er geen sprake is van een onbelangrijk verzuim, staat op grond van artikel 2:248 lid 2 BW vast dat het bestuur zijn taak ook voor het overige onbehoorlijk heeft vervuld en wordt vermoed dat de onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is van het faillissement van W en D. Geïntimeerde ontzenuwt dit vermoeden door aannemelijk te maken dat een verkeersongeval een belangrijke oorzaak van het faillissement is geweest. Het ligt aldus op de weg van de curator om op de voet van artikel 2:248 lid 1 BW aannemelijk te maken dat de kennelijke onbehoorlijke taakvervulling mede een belangrijke oorzaak van het faillissement is geweest. Het hof is van oordeel dat onder deze omstandigheden geen redelijk denkend bestuurder zo lang zou hebben voortgezet als geïntimeerde heeft gedaan, waarbij de schulden flink opliepen. De curator heeft aannemelijk gemaakt dat de kennelijk onbehoorlijke taakvervulling mede een belangrijke oorzaak van het faillissement is geweest.

X/Y

Participanten in een CV vorderen schadevergoeding van de beherend vennoot op grond van onrechtmatige gedragingen van deze beherend vennoot. Het hof past de norm uit Poot/ABP toe. Ondanks dat de CV geen rechtspersoon is, heeft zij een van de vennoten afgescheiden vermogen en kan zij, als drager van eigen rechten en plichten, aan het rechtsverkeer deelnemen. Er is sprake van afgeleide schade. Ook als vast zou komen te staan dat er sprake is van onrechtmatige gedragingen, dan zijn dit onrechtmatige gedragingen jegens de CV. Er is door de geïntimeerden geen specifieke zorgvuldigheidsnorm jegens appellanten geschonden als gevolg waarvan appellanten schade hebben geleden.