X/Y

Kern van dit geschil is de juridische kwalificatie van de samenwerking tussen eiser en gedaagde zoals die vanaf 2005 heeft plaatsgevonden, alsmede de financiële consequenties die het verbreken van die samenwerking tussen partijen zou moeten hebben. Eiser stelt dat sprake is van een maatschap en dat, totdat de maatschap rechtsgeldig zal zijn beëindigd, dient te worden afgerekend zoals dit ook in het verleden is gedaan, door middel van een maandelijks voorschot. Gedaagde heeft zich op het standpunt gesteld dat geen sprake is van een maatschap, maar van overeenkomsten van opdrachten. De voorzieningenrechter is aldus van oordeel dat sprake is van een maatschap tussen enerzijds eiser en anderzijds gedaagde. De over en weer aangevoerde standpunten en stellingen zijn nog veel te discutabel om op basis daarvan in een – met onvoldoende waarborgen omklede – kort geding procedure als de onderhavige vergaande maatregelen te treffen die de verhoudingen tussen partijen (nog meer) op scherp zullen zetten. Gelet op het hiervoor overwogene zal de voorzieningenrechter de vorderingen afwijzen.

X/Y

Hoofdelijke aansprakelijkheid na herstructurering. Eiser heeft een drukkerij aan een vennootschap onder firma verkocht en heeft daarbij met die vof een detacheringsovereenkomst gesloten. Enkele maanden later wordt de vennootschap onder firma geherstructureerd. De onderneming van de drukkerij wordt daarbij ingebracht in een nieuwe BV, die ook de detacheringsovereenkomst overneemt. Nadat de nieuwe BV verplichtingen uit hoofde van die overeenkomst onbetaald laat, betwist eiser dat sprake is van een geldige contractsovername ex artikel 6:159 BW en stelt zij de andere bij de herstructurering betrokken partijen hoofdelijk aansprakelijk. Die vordering wordt zowel door de rechtbank als het hof afgewezen, nu eiser – kort gezegd – voldoende bekend was met de gang van zaken bij de herstructurering. Aangenomen moet worden dat eiser stilzwijgend met de contractsovername heeft ingestemd.

X/Y

Bekrachtiging vonnis tot faillietverklaring van vennoot van een vennootschap onder firma. Summierlijk gebleken van bestaan vof en dat appellant daarvan vennoot is geweest. Op grond van artikel 25 lid 3 Hregw kan volgens het hof in dit geval een eventuele onjuistheid in het handelsregister en het ontbreken van een vennootschapsakte niet aan de aanvrager van het faillissement worden tegengeworpen.

X/Y

Volgens de rechtbank had de bestuurder van VCM bij het aangaan van verplichtingen namens VCM behoren te begrijpen dat op zeer korte termijn het faillissement van VCM zou worden uitgesproken (hij wist immers dat reeds een faillissementsverzoek was ingediend), waardoor VCM de overeenkomst met de Koninklijke Bibliotheek niet zou kunnen nakomen en zij evenmin, gelet op de deplorabele financiële situatie en enorme schuldenlast van VCM, verhaal zou bieden voor de schade die de Koninklijke Bibliotheek door de wanprestatie van VCM zou lijden. De conclusie is dat gedaagde in deze omstandigheid als bestuurder van VCM onrechtmatig jegens Koninklijke Bibliotheek heeft gehandeld.

Tennet/Alstom

De verweerder in de hoofdprocedure, deelnemer in een kartel, vordert in dit incident aanhouding van de hoofdprocedure in afwachting van een uitspraak van de Hoge Raad in een procedure van dezelfde eiser jegens een deelnemer van hetzelfde kartel. De eiser in de hoofdprocedure hoeft volgens de rechtbank niet tegen zijn zin te wachten op zijn eigen cassatieverzoek in een andere procedure. Ook een hoger beroep dat is ingesteld tegen een incidenteel afgewezen voeging van een derde en een verzoek van de verweerder in de hoofdprocedure tot inzage van onderhandse akten zijn geen redenen voor aanhouding van de procedure.

X/Y

X (eiser) is als bestuurder van Gevi Gorssel B.V. (gedaagde) ontslagen nadat een door Gevi Gorssel B.V. met EC Holding B.V. gesloten transactie door de curatoren van laatstgenoemde is vernietigd. Gedaagde exploiteert een springstal. Eiser vordert in conventie achterstallige commissies in verband met namens gedaagde verkochte paarden. In reconventie beroept gedaagde zich op bestuurdersaansprakelijkheid. Vorderingen van eiser in zijn hoedanigheid van werknemer van de springstal zijn niet voor toewijzing vatbaar. Met het ontslag zijn beloningsafspraken komen te vervallen. Reeds ontstane vorderingen zijn aangemerkt als informele kapitaalstortingen in het kapitaal van gedaagde. Een van de reconventionele vorderingen op grond van bestuurdersaansprakelijkheid wordt toegewezen, voor zover dit betreft het beroep op artikel 2:10 BW. Het houden van één bankrekening voor twee verschillende vennootschappen waarbij in beginsel slechts jaarlijks tussen die vennootschappen wordt verrekend, levert een ernstig verwijt op, nu uit de administratie niet te allen tijde de rechten en verplichtingen van de rechtspersoon kunnen worden gekend.

X/Y

Externe bestuurdersaansprakelijkheid. Verhuurder spreekt de bestuurder van haar huurder (B.V.) aan in verband met een huurachterstand en stelt dat de bestuurder ter zake aansprakelijk is, omdat deze de activiteiten van de huurder zou hebben overgeheveld naar een vof, waardoor huurder niet meer aan haar verplichtingen kon voldoen. Onder verwijzing naar Beklamel en Ontvanger/Roelofsen oordeelt de rechtbank dat in casu niet is gebleken van verhaalsfrustratie of betalingsonwil. De vordering van de verhuurder wordt derhalve afgewezen.

Fondel Development

De Ondernemingskamer wordt verzocht een onderzoek te gelasten naar het beleid en de gang van zaken bij Fondel Development B.V. en Inashco B.V. De Ondernemingskamer concludeert dat de naar voren gebrachte bezwaren hiervoor onvoldoende gegronde redenen opleveren en wijst het verzoek overeenkomstig af.

SMH/Amsterdamgold c.s.

Als gevolg van voortdurende onenigheid tussen twee grootaandeelhouders (en afgevaardigde bestuurders) wordt een onderzoek gelast naar het beleid en de gang van zaken van de vennootschap. De OK benoemt een nog aan te wijzen persoon als bestuurder met beslissende stem en bepaalt dat een deel van de door de aandeelhouders gehouden aandelen ten titel van beheer worden overgedragen.

X/Y

De curator in het faillissement van Uitzendbureau Kamer B.V. vordert betaling van het boedeltekort en voert daartoe aan dat de jaarrekeningen te laat zijn gedeponeerd. De bestuurder doet een beroep op artikel 2:248 lid 2 BW, waarin is bepaald dat een onbelangrijk verzuim niet in aanmerking wordt genomen. De rechtbank is van oordeel dat geen sprake is van een onbelangrijk verzuim, omdat het overstappen naar een andere accountant die vervolgens constateert dat ten onrechte te weinig loonbelasting is afgedragen een bestuurder niet disculpeert nu aannemelijk is dat reeds voordien de termijn voor deponering was verstreken. Zelfs indien ervan zou worden uitgegaan dat de termijn nog liep op het moment dat de onvolkomenheid werd ontdekt en de bestuurder om die reden het deponeren van de jaarrekeningen heeft opgeschort, leidt dit niet tot een ander oordeel, aldus de rechtbank.