Impasse, concurrentie en onbevoegd handelen in 50/50-familieholding leiden tot enquête

OK; enquête. Deze zaak betreft een familieholding met vier dochtervennootschappen. Broer A en Broer B houden ieder 50% van de aandelen en vormen gezamenlijk het bestuur van de holding. De verhoudingen tussen hen zijn al geruime tijd ernstig en duurzaam verstoord. Broer A concurreert via zijn eigen vennootschap rechtstreeks met een dochtervennootschap van de holding en heeft daarbij (vermoedelijk) middelen van familievennootschappen aangewend, terwijl ook Broer B middelen van de familievennootschappen heeft ingezet voor eigen projecten. De OK gelast een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken vanaf 1 januari 2019 en benoemt, ter doorbreking van de impasse, een derde bestuurder met zelfstandige vertegenwoordigingsbevoegdheid.

Q.A.T.I. Group B.V./Essa Holding B.V. c.s.

In deze zaak moet de vraag worden beantwoord of twee bestuurders rechtsgeldig zijn ontslagen. Een medebestuurder, tevens indirect medeaandeelhouder, heeft bij herhaling aandeelhoudersvergaderingen uitgeschreven waarop tot dit ontslag is besloten, en bezwaren tegen de daaropvolgende inschrijvingen zijn telkens door de Kamer van Koophandel gegrond verklaard. In hoger beroep oordeelt het hof dat de rechtbank terecht heeft overwogen dat de oproepende aandeelhouder niet tot oproeping had mogen overgaan, omdat de in de statuten genoemde termijn nog niet was verstreken waarbinnen het bestuur had moeten reageren op het verzoek van de oproepende aandeelhouder. Dit maakt, aldus de rechtbank en ook het hof, dat de tijdens de algemene vergadering genomen ontslagbesluiten nietig zijn op grond van artikel 2:14 BW.

Loonvordering tegen (deels voormalige) vennoten toegewezen

Drie werknemers vorderen in kort geding betaling van loon door de (voormalige) vennoten van een vof waarmee zij een arbeidsovereenkomst hadden. De loonvorderingen worden toegewezen.

Beroep op garantstelling voor lopende (huur)verplichtingen

Een verhuurder beroept zich op persoonlijke garantstelling van een bestuurder die is gegeven tijdens een zitting over de afkondiging van een afkoelingsperiode op grond van de WHOA. De kantonrechter wijst de vorderingen grotendeels toe.

Bestuurdersaansprakelijkheid en bestuursverbod; vermindering eis gevorderd bestuursverbod

Een curator heeft een bestuursverbod gevorderd en vermindert zijn eis tot het opleggen van een bestuursverbod voor bestuursfuncties bij rechtspersonen waarvan de gedaagde nog geen bestuurder is. Deze en andere vorderingen, waaronder uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid ex artikel 2:248 BW, worden bij verstek toegewezen. De rechtbank overweegt dat de curator de rechtbank gemotiveerd op de hoogte moet stellen als het vonnis onherroepelijk wordt.

Van Vliet q.q./Bestuurders

De curator stelt de (feitelijk) bestuurders van een gefailleerde vennootschap aansprakelijk op grond van artikel 2:248 BW en vordert vernietiging van een door de bestuurders gesloten overeenkomst tot verkoop van onroerend goed. De statutair bestuurder, die zich niet kan disculperen en de feitelijk bestuurder zijn hoofdelijk aansprakelijk voor het faillissementstekort. De curator kan een overeenkomst ter verkoop van een onroerend goed echter niet rechtsgeldig op grond van artikel 2:248 lid 9 BW buitengerechtelijk vernietigen als niet alle partijen in de vernietiging berusten.

Curator niet aansprakelijk voor afzien van instellen vordering bestuurdersaansprakelijkheid. Met wenk

Een faillissementscurator doet een zeer beknopt rechtmatigheidsonderzoek en besluit de bestuurders niet aansprakelijk te stellen, mede omdat uit informatie van de Belastingdienst geen verhaalsmogelijkheden bleken. Twee crediteuren stellen de curator pro se aansprakelijk voor deze beslissingen. De rechtbank oordeelt dat de curator wél kan worden verweten dat hij te weinig onderzoek heeft gedaan, maar dat hij wegens het ontbreken van verhaalsmogelijkheden in redelijkheid kon (en wellicht zelfs: moest) afzien van aansprakelijkstelling. Voor schadevergoeding aan de eisende crediteuren is dus geen plaats. Het staat hen vrij om desgewenst zelf over te gaan tot aansprakelijkstelling van de bestuurders. In de wenk bij de samenvatting wordt met name op dat laatste nader ingegaan.

Heropening vereffening

In deze opmerkelijke kwestie is het faillissement van een vennootschap geëindigd door het verbindend worden van de slotuitdelingslijst. De vennootschap verzoekt om heropening van de vereffening of het geven van een bevel tot vereffening en verdeling wegens het bestaan van een nagekomen bate. De reden hiervoor is dat een perceel van één vierkante meter tijdens het faillissement over het hoofd is gezien. De gemeente Rotterdam heeft er belang bij dat het perceel niet op naam van de gefailleerde blijft staan en wil het stukje grond kopen voor € 4.000. De rechtbank wijst het verzoek toe en beveelt de voormalig curator over te gaan tot vereffening en verdeling van de nagekomen bate.

Arbeidsovereenkomst van vennootschapsrechtelijk ontslagen statutair bestuurder ontbonden met toekenning billijke vergoeding

Een bestuurder wordt vennootschapsrechtelijk ontslagen. Omdat hij op dat moment arbeidsongeschikt was, heeft zijn ontslag vanwege het opzegverbod tijdens ziekte niet geleid tot het einde van de arbeidsovereenkomst. De vennootschap verzoekt daarom in deze procedure de ontbinding van de arbeidsovereenkomst. De rechtbank oordeelt dat een verschil van inzicht tussen de bestuurder en de vennootschap niet meer is te overbruggen door de manier waarop de vennootschap de bestuurder op een zijspoor heeft gezet en wijst de verzochte ontbinding toe. De vennootschap handelde echter ernstig verwijtbaar, zodat een billijke vergoeding wordt toegekend. Bovendien tellen bij de toegekende transitievergoeding bonussen mee, ondanks dat zij door de moedermaatschappij werden betaald.

Minderheidsaandeelhouder/ICTS International N.V. c.s.

Een minderheidsaandeelhouder verzoekt in de tweede fase van de enquêteprocedure vaststelling van wanbeleid bij een beursgenoteerde vennootschap, het treffen van voorzieningen en kostenveroordeling. De verzoeken richten zich op een aandelenuitgifte aan bestuurders en commissarissen en de conversie van een lening van de meerderheidsaandeelhouder. De OK wijst de verzoeken af omdat de gebreken slechts onjuist beleid vormen en de vennootschap maatregelen heeft genomen om gevolgen te herstellen. A-G Assink concludeert dat de klachten in cassatie falen. Volgens hem heeft de OK terecht geoordeeld dat geen rechtens te respecteren belang bestaat bij een wanbeleidsoordeel en dat het cassatieberoep moet worden verworpen.