verhuisvriend.nl

Geschil tussen bestuurders. Nu beide bestuurders – al dan niet via hun persoonlijke holding – elkaar blijven bestoken met verwijten en procedures die een definitieve oplossing van het geschil in de weg staan (zij het een oplossing in der minne dan wel via een procedure bij de Ondernemingskamer), is de voorzieningenrechter van oordeel dat artikel 2:239 (lid 5 jo. lid 6) BW hem aan een beoordeling van het onderhavige kort geding in de weg staat. De ratio van voornoemd artikel is te voorkomen dat een bestuurder bij zijn handelen zich uitsluitend of mede laat leiden door zijn persoonlijke belang in plaats van het belang van de vennootschap dat hij vooral heeft te dienen. Nu beide bestuurders het vennootschapsbelang laten ondersneeuwen, met alle voor de hand liggende desastreuze gevolgen van dien, handelen zij beide verwijtbaar en geenszins in het belang van de vennootschappen. Om die reden zal de voorzieningenrechter de vorderingen afwijzen.

G&G Beheer / X

Een vordering op (de huwelijkspartner van de) bestuurder wordt afgewezen, omdat niet is gesteld en bewezen dat sprake is van zodanig onzorgvuldig handelen dat de (partner van) bestuurder een ernstig verwijt kan worden gemaakt. De vordering die strekt tot hoofdelijke aansprakelijkheid van bestuurder wordt derhalve niet toewezen.

RCM Consultancy / Middle Europe en verweersters

Verzoek tot machtiging om mededeling uit verslag te mogen doen ex artikel 2:353 lid 3 BW wordt afgewezen. Een andere procedure kan geen verkapt hoger beroep zijn aldus de OK.

Fortis Effect

Onrechtmatig handelen van de Nederlandse Staat en/of Fortis jegens de aandeelhouders van Fortis? Procedure tussen belangenorganisatie FortisEffect en enkele voormalige aandeelhouders tegen de Nederlandse Staat en Fortis. Na twee achtereenvolgende reddingsoperaties in de periode van 28 september tot en met 3 oktober 2008 door de Nederlandse Staat, zijn de Nederlandse activiteiten van het Fortis-concern inclusief ABN AMRO in handen van de Staat gekomen. In deze collectieve actie komt onder meer de cessie van vorderingsrechten van aandeelhouders aan FortisEffect aan bod. Tevens staat de vraag centraal of er sprake is geweest van misleidende informatieverstrekking door de Nederlandse Staat en Fortis in de zin van artikel 5:58 Wft. Is er gehandeld in strijd met de verplichting tot openbaarmaking van koersgevoelige informatie (art. 5:59 (oud) Wft)? Zijn de algemene beginselen van behoorlijk bestuur geschonden? Is de verplichting van goedkeuring door de AVA van het besluit tot verkoop van onderdelen van Fortis (art. 2:107a BW en artikel 2:8 BW) correct nageleefd? En is er sprake geweest van schending van artikel 1 Eerste Protocol EVRM? Doorkruising publiekrechtelijke bevoegdheden: had de Staat publiekrechtelijke bevoegdheden (uit de Wft) behoren te benutten om Fortis te redden?

Cancun / TMF Netherlands

De OK heeft reeds geoordeeld dat er sprake is van wanbeleid bij Cancun II. In onderhavige casus wordt een vordering ingesteld ten aanzien van de aansprakelijkheid van de voormalig bestuurders. Deze vordering wordt afgewezen, omdat er onvoldoende zekerheid bestaat dat de bodemrechter bewezen zal achten dat zij hun taak niet naar behoren vervuld hebben wegens het niet kunnen geven van een verantwoord oordeel over de schadeomvang.

A c.s. / Makati

Verzocht is een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken van een vennootschap. De aangevoerde gronden worden voldoende geacht om dit verzoek toe te wijzen. Verder vereisen de huidige omstandigheden dat de huidige bestuurders worden geschorst, nieuwe onafhankelijke bestuurders en een nieuwe beheerder van de aandelen worden toegewezen. Het enquêteverzoek zal vooralsnog worden aangehouden.

Dubbel F / Butt en Brink Pluimveeproducten

Verzoek tot het opnieuw inrichten en vaststellen van de jaarrekening. Ten aanzien van Butt Holding wordt verzoekster niet-ontvankelijk verklaard vanwege overschrijding van de in artikel 2:449 lid 1 BW genoemde termijn. Ten aanzien van Brink Pluimveeproducten wordt overwogen dat het verzoek wel tijdig is ingediend. Daarbij heeft Dubbel F verzocht dat wordt bevolen dat Brink Pluimveeproducten haar jaarrekening 2012 in het geding brengt. Het bevel wordt gegeven.

Riamo I

Enquêterecht. HR 25 februari 2011, ECLI:NL:HR:2011:BO7076, NJ 2011/335. Beoordelingsvrijheid, onderzoeksbevoegdheid en belangenafweging van de ondernemingskamer bij het verzoek tot vervanging van een bij onmiddellijke voorziening benoemde bestuurder, commissaris en beheerder van aandelen. Een verzoek tot ontslag zal slechts worden ingewilligd bij kennelijk onredelijk handelen of bij een redelijke verwachting daarvan. Samenhang met 13/04531.

Riamo II

Enquêterecht. In casus is het enquêteverzoek ingediend voor de herziening van het enquêterecht (Stb. 2012/274). Mogen voorlopige voorzieningen getroffen worden bij voldoende zwaarwegende redenen in het geval waarin weliswaar enquête is gelast, maar nog geen onderzoeker is benoemd? HR 25 februari 2011, ECLI:NL:HR:2011:BO7076, NJ 2011/335. En is art. 2:349a lid 3 BW (nieuw) van toepassing indien wel enquête is gelast, maar (nog) geen onderzoeker is benoemd? Billijke belangenafweging tegen achtergrond van artikel 2:8 BW. Samenhang met 14/00589.

T en C B.V.

Op 27 juli 2005 is Trend en Co B.V. op eigen aanvraag failliet verklaard. Daarop heeft T en C de activa van Trend en Co B.V. gekocht en haar activiteiten voortgezet. Daartoe heeft X (appellant) van Y (geïntimeerde) €20.000 geleend. Op 18 januari 2006 is ook T en C failliet verklaard. In het eindvonnis heeft de rechtbank geoordeeld dat X er niet in is geslaagd het bewijsvermoeden van artikel 2:203 lid 3 BW te ontkrachten, en X veroordeeld tot betaling. In hoger beroep laat het hof dit oordeel in stand.  Een beroep op artikel 2:203 lid 3 BW komt in casu niet in strijd met de (beperkende werking van) redelijkheid en billijkheid. Grief II, die klaagt dat X niet redelijkerwijs kon weten dat T en C haar plichten jegens Y niet zou kunnen nakomen, faalt. Dat X geloofde in de mogelijkheid om een doorstart met nieuwe investeerders te kunnen realiseren  maakt niet dat X  bij het aangaan van de overeenkomst met Y niet wist of redelijkerwijs kon weten dat T en C (zonder die investeerders) haar verplichtingen niet na kon komen. Grief III, die klaagt dat de artikelen 6:110 BW en 6:109 BW ten onrechte niet zijn toegepast, faalt eveneens.