X/Y

Eiseressen hebben ieder een vermogensbeheerovereenkomst gesloten met Attica. Eiseressen stellen dat Attica de vermogensbeheerovereenkomsten niet is nagekomen en dat door Attica een risicovol beleggingsbeleid gevoerd is. Volgens eiseressen heeft Attica daarmee niet gehandeld zoals van een redelijk handelend en redelijk bekwaam vermogensbeheerder mocht worden verwacht. Als gevolg daarvan zouden eiseressen schade geleden hebben, voor welke schade zij de bestuurder van Attica persoonlijk aansprakelijk stellen. Attica zelfs is reeds in 2012 gefailleerd. Eiseressen betogen in de eerste plaats dat gedaagde rechtstreeks uit onrechtmatige daad aansprakelijk is voor de door hen geleden schade. De rechtbank stelt vast dat van een situatie als bedoeld in het Spaanse Villa-arrest hier geen sprake is, omdat het in dezen immers steeds gaat om het al dan niet toelaten of bewerkstellingen door gedaagde dat Attica tekortschiet in de nakoming van de op haar rustende verplichtingen uit hoofde van de met eiseressen gesloten vermogensbeheerovereenkomsten, dan wel dat Attica in strijd met haar zorgplicht en daarmee onrechtmatig jegens eiseressen heeft gehandeld. Eiseressen hebben in de tweede plaats betoogd dat gedaagde als bestuurder van Attica jegens eiseressen persoonlijk aansprakelijk is voor de door hen geleden schade als gevolg van de tekortkomingen van Attica. De rechtbank concludeert dat evenmin is komen vast te staan dat gedaagde persoonlijk een voldoende ernstig verwijt kan worden gemaakt ter zake van het tekortschieten van Attica. Gedaagde is noch rechtstreeks, noch als bestuurder persoonlijk aansprakelijk te houden. De vorderingen van eiseressen zullen derhalve worden afgewezen.

Holland Media Combinatie B.V.

Het gaat in dit kort geding om een geschil tussen de redactieraad en de directie van Holland Media Combinatie B.V. De directie heeft het besluit genomen om te komen tot een nieuwe inrichting van de organisatie. Centraal staat de vraag of het besluit van de directie in strijd is met (tekst en strekking van) het redactiestatuut. De voorzieningenrechter stelt voorop dat het statuut overeenkomstig de in de jurisprudentie ontwikkelde cao-norm moet worden uitgelegd. Dat behelst een uitleg naar objectieve maatstaven, waarbij onder meer acht kan worden geslagen op de aannemelijkheid van de rechtsgevolgen waartoe de onderscheiden, op zichzelf mogelijke tekstinterpretaties zouden leiden. Na een uitvoerige bespreking van de inhoud en strekking van het redactiestatuut komt de voorzieningenrechter tot de slotsom dat het organisatieplan als voorgelegd en toegelicht door de directie onvoldoende eenduidig is om de in de opzet aanwezige spanning met doel en strekking van het statuut te voorkomen, zodat het plan in strijd is met het statuut.

SHS/Il Primo c.s.

Verwatering houder van een pandrecht op aandelen door omzetting en uitgifte nieuwe aandelen. Onrechtmatige daad, bestuurdersaansprakelijkheid. Er bestaat geen regel die een aandelenemissie verbiedt in het geval dat er al een pandrecht rust op (een deel van) de reeds bestaande aandelen in een vennootschap. Dat betekent echter niet dat een dergelijke emissie, zonder rekening te houden met de belangen van de pandhouder, ook onder alle omstandigheden geoorloofd is. Il Primo c.s. doet het onterecht voorkomen alsof SHS een willekeurige schuldeiser is die zekerheid heeft bedongen en daarbij bewust het risico op verwatering heeft aanvaard, aldus de rechtbank. De rechtbank is van oordeel dat onzorgvuldig is gehandeld jegens SHS door mee te werken aan de aandelenemissie, zonder rekening te houden met de belangen van SHS. Gelet op de omstandigheden van dit geval kan niet gezegd worden dat SHS haar zaken beter had moeten regelen. Moonen had er in zijn hoedanigheid van bestuurder van de betrokken rechtspersonen zorg voor moeten dragen dat recht werd gedaan aan de positie van SHS, bijvoorbeeld door het stellen van adequate vervangende zekerheid. Van zijn handelen (of juist nalaten) op dit punt treft hem persoonlijk een ernstig verwijt. De rechtbank is voorts van oordeel dat de wetenschap en het handelen van Moonen als enig bestuurder van Il Primo en Il Meglio aan die vennootschappen kan worden toegerekend. Los van artikel 6:166 BW zijn zij naast Moonen hoofdelijk aansprakelijk voor de door SHS geleden schade. Aan de vereisten van artikel 6:166 BW is dan ook voldaan.

X/Y

X BV en A BV richten Z BV op om te handelen in kunst. Na het beëindigen van de handelsactiviteiten ontstaan er problemen. A BV heeft haar naam gewijzigd in B BV. De DGA van X BV houdt de DGA van B BV hoofdelijk aansprakelijk voor het onbetaald blijven van de door X BV aan de vennootschap verzonden facturen. Het hof oordeelt dat er geen sprake is van vereenzelviging. De DGA van B BV is hoofdelijk aansprakelijk voor diverse schadeposten.

Dekker q.q./Geïntimeerde

Het hof overweegt ten aanzien van de vraag of geïntimeerde, vanwege te late publicatie van de jaarrekening en vanwege een aantal materiële verwijten, op de voet van artikel 2:248 BW aansprakelijk kan worden gehouden voor het faillissementstekort van W en D als volgt. Nu het bestuur van W en D, waarvan destijds alleen geïntimeerde deel uitmaakte, niet heeft voldaan aan zijn verplichting om de jaarrekening tijdig te publiceren en er geen sprake is van een onbelangrijk verzuim, staat op grond van artikel 2:248 lid 2 BW vast dat het bestuur zijn taak ook voor het overige onbehoorlijk heeft vervuld en wordt vermoed dat de onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is van het faillissement van W en D. Geïntimeerde ontzenuwt dit vermoeden door aannemelijk te maken dat een verkeersongeval een belangrijke oorzaak van het faillissement is geweest. Het ligt aldus op de weg van de curator om op de voet van artikel 2:248 lid 1 BW aannemelijk te maken dat de kennelijke onbehoorlijke taakvervulling mede een belangrijke oorzaak van het faillissement is geweest. Het hof is van oordeel dat onder deze omstandigheden geen redelijk denkend bestuurder zo lang zou hebben voortgezet als geïntimeerde heeft gedaan, waarbij de schulden flink opliepen. De curator heeft aannemelijk gemaakt dat de kennelijk onbehoorlijke taakvervulling mede een belangrijke oorzaak van het faillissement is geweest.

X/Y

Participanten in een CV vorderen schadevergoeding van de beherend vennoot op grond van onrechtmatige gedragingen van deze beherend vennoot. Het hof past de norm uit Poot/ABP toe. Ondanks dat de CV geen rechtspersoon is, heeft zij een van de vennoten afgescheiden vermogen en kan zij, als drager van eigen rechten en plichten, aan het rechtsverkeer deelnemen. Er is sprake van afgeleide schade. Ook als vast zou komen te staan dat er sprake is van onrechtmatige gedragingen, dan zijn dit onrechtmatige gedragingen jegens de CV. Er is door de geïntimeerden geen specifieke zorgvuldigheidsnorm jegens appellanten geschonden als gevolg waarvan appellanten schade hebben geleden.

Scheepvaartonderneming Polar Snow

In deze zaak staat centraal de uitleg van een bindend adviesclausule in een CV-akte. De stille vennoten hebben de CV met algemene stemmen ontbonden en de beherend vennoot aangesteld als vereffenaar. In deze procedure vorderen de vennoten, verkort weergegeven, dat de rechtbank een deskundige aanstelt die de liquidatie en vereffening van de CV controleert, mede ter controle of de beherend vennoot onrechtmatig jegens de CV heeft gehandeld. In de CV-akte is opgenomen dat alle geschillen worden beslecht door een bindend advies overeenkomstig het reglement van het NAI. Bindend adviseurs hadden eerder geoordeeld dat een besluit van de vennotenvergadering, inhoudende de beëindiging van de positie van de beherend vennoot, in strijd is met de redelijkheid en billijkheid en dat aan dat besluit geen rechtens effect toekomt. De rechtbank in deze zaak heeft, samengevat, geoordeeld dat de bindend adviesclausule zodanig ruim is dat daaronder ook geschillen over de vereffening moeten worden verstaan, en heeft zich daarom onbevoegd verklaard. De grieven in hoger beroep hebben onder meer betrekking op de vraag hoe de bindend adviesclausule moet worden uitgelegd. Met de rechtbank is het hof van oordeel dat de tekst van de clausule duidt op een ruime reikwijdte. Door de vennoten zijn geen feiten en omstandigheden aangevoerd die tot een meer restrictieve uitleg zouden moeten leiden, aldus het hof.

Powercem Technologies/Kranenburg c.s.

Verzoek tot voorlopig getuigenverhoor omtrent bestuurdersaansprakelijkheid. Voor toewijzing van een verzoek omtrent een voorlopig getuigenverhoor (art. 186 Rv) is vereist en voldoende dat verzoekers het feitelijk gebeuren waarover zij getuigen willen doen horen zodanig omschrijven dat voor de rechter die op het verzoek moet beslissen, voor de rechter voor wie het verhoor zal worden gehouden alsmede voor de wederpartij(en) voldoende duidelijk is op welk feitelijk gebeuren het verhoor betrekking zal hebben. Het hof oordeelt daarnaast dat ook personen die partij zijn in een procedure als getuige kunnen worden opgeroepen.

X/Y

Een vof en een BV richten samen een nieuwe BV op om samen te werken. De bestuurder van de nieuwe BV is geen partij bij de samenwerkingsovereenkomst en is ook niet aansprakelijk voor verplichtingen voortvloeiende uit die samenwerkingsovereenkomst. De bestuurder heeft daarnaast zelf een afweging te maken welke schuldeisers hij voldoet. Er is geen sprake van selectieve betaling als de bestuurder meerdere schuldeisers ongeacht rangorde en zonder voorrang voldoet.

X/Y

Onbehoorlijk bestuur. Aansprakelijkheid voor boedeltekort. Onrechtmatige schuldeisersbenadeling. De eisen die artikel 2:10 BW stelt, hangen mede af van de aard en opzet, alsmede de organisatie van de onderneming van de rechtspersoon en haar werkzaamheden. Daarbij gaat het erom dat het bestuur op verantwoorde wijze beslissingen kan nemen op basis van betrouwbare informatie over de financiële positie van de vennootschap en dat uit die informatie, ook voor een faillissementscurator, een eenduidig en getrouw beeld volgt van de rechten en verplichtingen van de rechtspersoon. Ondanks het ontbreken van grootboekoverzichten, debiteuren- en crediteurenlijsten, journaalposten en kolommenbalansen, geeft de wel aanwezige 'onderliggende administratie' een redelijk inzicht in de vermogenstoestand. Voor de vraag of de rechtshandeling de schuldeisers van de vennootschappen heeft benadeeld, moet de hypothetische situatie waarin de schuldeisers zouden hebben verkeerd zonder de gewraakte rechtshandeling worden vergeleken met de situatie waarin zij zich feitelijk bevinden als die rechtshandeling onaangetast blijft. Het gaat er daarbij om of de met de rechtshandeling samenhangende voor- en nadelen tot benadeling van de schuldeisers hebben geleid. Het enkele feit dat de vennootschappen hun bedrijfsvoering ten tijde van het aangaan van de huurovereenkomst hadden gestaakt, brengt naar het oordeel van de rechtbank niet zonder meer met zich dat het niet noodzakelijk was om een kantoorruimte te huren.